KRISTANA VIVO

LAŬDO – ADORO – DANKO

Psalmoj:
Psa 117 → 091.11
Psa 150 → 733
Kantoj:
Honor’ kaj laŭd’ al nia Di’ → 093
Laŭdkantu nun al via Di’ → 087.1
Al Vi, majesta Patro, estu glor’ → 087.7
Rondkanto:
Junaj kaj maljunaj kune laŭdu → 064
Ripetad-Kantoj:
Laŭdadu ĉiuj gentoj → 025
kaj aliaj el la Diservoj laŭ Taizé

446

Adoru kantante,
adoru kantante,
kantante, kantante.

3-voĉa rondkanto
ADORU KANTANTE • M: Hermann Stern 1970, speciale komponita por la evangelia himnaro «Adoru Kantante» • AK, p. 3

447

Vin, Dio, ni laŭdas. Vin ni konfesas Sinjoro. Vin, la Patron eternan, adoras la tuta tero. Al Vi ĉiuj Anĝeloj, al Vi Ĉieloj kaj universaj Potencoj, al Vi Keruboj kaj Serafoj per voĉo senĉesa proklamas: Sankta, sankta, sankta Sinjoro, Dio de Legiaroj. Plenas ĉieloj kaj tero de l’ majesto de Via gloro. Vin la glora ĥoro de l’ apostoloj, Vin de l’ profetoj laŭdinda aro, Vin laŭdas de l’ martiroj brilanta armeo. Vin tra la tuta terglobo konfesas la sankta eklezio: Vin, la Patron de senfina majesto, adorindan Vian veran kaj unikan Filon, kaj la Sanktan Parakleton Spiriton.

447.2

Vi reĝo de l’ gloro, Kristo. Vi de l’ Patro estas la Filo eterna. Prenonte sur Vin, liberigi la homon, Vi humile elektis la sinon de l’ Virgulino. Vi, venkinte la sagon de l’ morto, malfermis al la kredantoj la regnon ĉielan. Vi dekstre de Dio sidas en la gloro de l’ Patro. Kiel juĝisto laŭkrede Vi venos. Vin ni petas do: helpu al Viaj servantoj, kiujn Vi savis per sango valorega; ke estu ni kun Viaj sanktuloj en eterna glor’ nombrataj.

447.3

Oni, prefere matene, povas aldoni:

Sanigu Vian popolon, Sinjoro, kaj benu bonvole heredon Vian. Kaj regu ilin, kaj edifu ilin ĝis en eterneco. Tagon post tago ni Vin gloradas. Kaj ni laŭdas Vian nomon por-eterne kaj de jarcentoj al jarcentoj. Bonvolu, Sinjoro, en tiu ĉi tago sen iu peko nin gardi. Kompatu nin, Sinjoro, volu nin kompati. Venu mizerikordo Via, Sinjoro, super ni, samkiel ni en Vi esperis. En Vi, Sinjoro, mi esperis: ne pereos mi eterne.

TE DEUM LAUDAMUS • Unisono 74 • M: gregoria, tonus simplex, 4a / 11a jc. • latina T: 4a jc. / ĉ. 690 • E: Helmut Rössler 1997

447.4

S: Estu laŭdata, Sinjoro, Dio de niaj patroj:
K: laŭdinda kaj gloregenda eterne.

S: Ni benu la Patron kaj la Filon kun la Sankta Spirito.
K: Ni laŭdu kaj superaltigu Lin eterne.

S: Estu benata, Sinjoro, en la firmamento ĉiela:
K: laŭdinda kaj gloregenda / kaj superaltigata eterne.

S: Sinjoro, elaŭdu mian preĝadon,
K: kaj mia voko al Vi venu.

C: La Sinjoro estu kun vi.
K: Kaj kun via spirito.

C: Ni preĝu. – Dio, Via favoro estas sen nombro kaj Via boneco estas trezoro senfina. Ni dankas al Vi pro ĉio, kion Vi donacis al ni, kaj petas, ke Vi ankaŭ estonte plenumu niajn petojn. Ne forlasu nin, sed pretigu nin por la eterna premio. Per Kristo, nia Sinjoro.
K: Amen.

448

1. Granda Di’, ni laŭdas Vin,
Viajn verkojn ni honoras.
Kun la mond’ ni klinas nin,
kaj pro Via fort’ Vin gloras.
Tra l’ miljaroj restas Vi,
la eterna sama Di’.

2. Antaŭ la eterna tron’
en la gloro de l’ ĉieloj
sonas unu-voĉa ton’,
ĉar savitoj kaj anĝeloj
kantas en potenca ĥor’:
«Sankta, sankta, la Sinjor’.»

3. Sankta, ho, Sinjor’, Regant’
de l’ ĉielaj regimentoj,
ĉiam estas Vi venkant’!
Ter’, ĉielo, maroj, ventoj,
plenas do de Via glor’,
tial laŭdas nia kor’.

4. Je honor’ de l’ Patro ni,
vir’, virino kaj infano,
kun la tuta Eklezi’
himnas pri la Dia amo.
Kaj je l’ trono de l’ Savant’
sonas nia laŭda kant’.

5. Ho, Spirito, sankta Reĝ’,
kiu ĉiam nin instruas
kaj konsolas; ni kun preĝ’
antaŭ Via glor’ genuas.
Kun la Fil’ kaj Patro Vi
ja eterne estas Di’.

GROSSER GOTT, WIR LOBEN DICH • Unisono 75 • GL 257 • EG 331 • KG 175 • RG 247 • M (Hursley = Grosser Gott): Lüneburg 1668, Wien ĉ. 1776, Leipzig 1819 • germana T: Ignaz Franz 1768 laŭ la latina Te Deum • E: H. A. de Hoog, 1971 en AK 13*

449

|: Te Deum
laudamus.
Ni laŭdas Vin, Sinjor’.
Orbis terræ
te laudat.
Vin laŭdas kosma ĥor’. 😐

4-voĉa rondkanto
TE DEUM LAUDAMUS, WIR LOBEN DICH, O GOTT • el: Elisabeth von Thüringen, 1985 • M: Peter Janssens • latina-germana T: Hermann Schulze-Berndt • © Peter Janssens Musik Verlag, Telgte • E: Albrecht Kronenberger 1996

450

M (Lobet den Herren) → 091 «Vidu, la noktaj ombroj jam paliĝas»

1. Laŭdu la Estron, ĉar Li estas bona;
tre bele estas, nian Dion glori;
laŭdo por Li sonoras rave, ĉarme.

1.-6. Laŭdu la Estron.

2. Kantu komune dankon al la Estro,
gloru per harpoj Dion la majestan;
ĉar tre potenca Li, kun grandaj fortoj.
Laŭdu …

3. Li povas nube la ĉielon kovri
kaj al la ter’ laŭplaĉe pluvon doni;
herbon kreskigas Li sur sekaj montoj.
Laŭdu …

4. Manĝi Li donas por la kreitaro,
ankaŭ la bestojn nutras kvazaŭ patro,
eĉ junajn korvojn, kiuj Lin alvokas.
Laŭdu …

5. Danku Lin, kiu ĉiujn aĵojn kreis.
Ŝprucas la fonto de la vera vivo
el de l’ ĉielo, el de Lia koro.
Laŭdu …

6. Kristo Jesuo, Filo de l’ Plejalta,
donu per grac’, ke ĉiuj Viaj homoj
gloros eterne Vian nomon. Amen.
Laŭdu …

LOBET DEN HERREN, DENN ER IST SEHR FREUNDLICH • EG 304 • germana T: Nürnberg ĉ. 1560, Leipzig 1565 • E: Adolf Burkhardt 1982 • TK 96 [K007T]

451

1. Laŭdu ni Dion, la reĝon potencan de l’ tero.
Laŭdu al Li, ĉar Li estas la vojo kaj vero.
Ho kantu ni
gloron kaj dankon al Li:
Li estas nia espero.

2. Laŭdu ni Dion, ĉar ĉiun patrece Li vidas.
Tra la danĝeroj de l’ vivo Li ame nin gvidas.
Gardos Li nin,
kiel Li faris jam ĝin.
Firme pri tio ni fidas.

3. Laŭdu ni Dion, ĉar donis Li forton kaj sanon;
ĉiam fidele etendis al ni Sian manon.
Ofte jam Li
pruvis mirinde al ni
Sian bonecon kaj amon.

4. Laŭdu ni Dion, ĉar benis Li nian laboron,
sendis feliĉon, per paco plenigis la koron.
Pensu do ni,
kiom ni ŝuldas al Li!
Kantu ni laŭdon kaj gloron.

5. Laŭdu ni Dion, laŭdegu Lin tero kaj maro!
Laŭdu Lin preĝoj, laŭdegu Lin vorto kaj faro!
Danko al Li
sonu konstante ĉe ni:
Laŭdu Lin, ho kristanaro!

LOBE DEN HERREN, DEN MÄCHTIGEN KÖNIG DER EHREN • Unisono 81 • GL 258 • EG 316, 317 • KG 524 • RG 242 • M (Lobe den Herren = Praxis pietatis): 17a jc., religie: Stralsund 1665, Halle 1741 • germana T: Joachim Neander 1680 • E: Hugo Marx por la 4a Universala Kongreso Dresden 1908, HE 16, laŭ la tiama stilo reviziita de Adolf Burkhardt 1985 • TK 122

452

1. L’ Eternulon laŭdu ni, haleluja,
adorante tie ĉi, haleluja,
kun anĝeloj en la glor’, haleluja,
kantu kun ĝoj-plena kor’, haleluja.

2. Ĝoju, ĉar el Patra man’, haleluja,
venas ĉiutaga pan’, haleluja.
Danku pro anim-trankvil’, haleluja,
elaĉeto per la Fil’, haleluja.

3. Kun instiga elokvent’, haleluja,
sonu ĉiu instrument’, haleluja.
Ni kunkantu en ador’, haleluja,
laŭdon al la Di-Sinjor’, haleluja.

PRAISE THE LORD, HIS GLORIES SHOW • CP 20 • kp. HAM 147, HON 191, LBW 128 (M) • M (Llanfair): Robert Williams 1817 • angla T: Henry Francis Lyte • E: W. J. Downes • elektitaj strofoj: 1,4,5 • AK 14*

453

1. Nun Dion danku ni per mano, voĉo, koro!
Ĝojegas tuta mond’ pro Lia bonfavoro.
De frua infanec’ Li benis nin sen fin’,
kaj sur la tera voj’ ankoraŭ gvidas nin.

2. Ni preĝu nun, ke Li eterne apudestu;
en ĉiu ĝoja kor’ la paco bene restu;
per ama forta man’ Li ĉiam gardu nin,
ĝis fine en ĉiel’ ni danke gloros Lin.

3. Laŭdata estu Di’ la Patro, kaj dankataj
la Filo, la Spirit’, egale honorataj!
Al unu sola Di’ senĉese sonu ĥor’,
el tero kaj ĉiel’, de amo kaj ador’.

NUN DANKET ALLE GOTT • Unisono 79 • GL 266 • EG 321 • KG 236 • RG 233 • M (Nun danket): Leipzig (ĉ. 1630) 1636, eble de Martin Rinckart / Johann Crüger 1647 • germana T: Martin Rinckart (ĉ. 1630) 1636 laŭ Sir 50,22-24 • E: M. C. Butler, 1966 en HE 9 • AK 22

454

1. Laŭdu la ĉielan Reĝon, ho animo! Danku Lin;
Li pardonis, elaĉetis, resanigis, savis vin.
Haleluja!
Haleluja!
Dion laŭdu vi sen fin’.

2. Al la patroj en aflikto korfavora estis Di’,
ĉiam same beno-preta Lin ankoraŭ trovas ni.
Haleluja!
Haleluja!
Bonfarema restas Li.

3. Patre nin Li prizorgadas, ĉar malfortaj estas ni;
en la manoj ame portas; el danĝero savas Li.
Haleluja!
Haleluja!
Kompatema estas Di’.

4. Ho anĝeloj, kun ni kantu! Vi rigardas Lin en glor’;
Lin adoru suno, luno, ĉiu loko, ĉiu kor’.
Haleluja!
Haleluja!
Dion laŭdu kun fervor’.

PRAISE, MY SOUL, THE KING OF HEAVEN • HAM 365 • HON 422 • LBW 549 • M (Praise, my soul): John Goss • angla T: Henry Francis Lyte • E: Clarence Bicknell (1842-1918), 1966 en HE 19

455

1. Ho granda Dio, kiam mi rigardas
la mirindaĵojn, kiujn kreis Vi,
kaj ke senĉese Via amo ardas
por teni ĉion en plen-harmoni’:

refreno:

1.-4. |: Animo mia gloras Vin per kant’,
ho granda Di’, ho granda Di’. 😐

5. |: Des pli mi laŭde gloros Vin per kant’,
kaj dankos Vin, ho bona Di’. 😐

2. Pri Vi parolas la somera vento,
kaj floroj odorantaj en kampar’,
trilantaj birdoj en vesper-silento:
sennombraj voĉoj de la kreitar’.
Animo mia …

3. Miraklojn vidas mi en la biblio,
faritajn jam de tempo de Adam’;
dum ĉiuj jaroj de mond-historio
ne ĉesis Via graco-plena am’.
Animo mia …

4. Kaj kiam mi memoras pri la gloro
de mia savo per la Krist-ofer’,
mi klinas min kun adorad-fervoro,
dankante Vin kun pura kor-sincer’.
Animo mia …

5. Kaj fine falos ĉiuj temp-vualoj,
kaj bonvenigos min Imanuel’;
ravege sonos la anĝel-ĥoraloj;
ekĝuos mi la gloron de l’ ĉiel’.
Des pli mi laŭde …

O STORE GUD • SPB 11 • M (O store Gud): nekonata deveno 1889 • sveda T: Carl Boberg 1885 • E: W. J. Downes ĉ. 1966 • AK 30

456

M (Danke für diesen guten Morgen) → 128 «Dankon pro hodiaŭa tago»

1. Dankon al Vi, ho Patro nia,
dankon, Vi tiel amas nin.
Dankon, ke ĉiu dono Via
helpas koni Vin.

2. Dankon, Vi estas sun’ de l’ vivo,
dankon, en nia loĝas kor’.
Dankon, Vi gvidas sur deklivo
nin en trista hor’.

3. Dankon pro tiu bela tago,
dankon pro ĉiu eta bon’.
Dankon, ke suno, floro, lago
estas Via don’.

Plu improvizu mem.

DANKON AL VI, HO PATRO NIA • improviz-ekzemploj el NV 200

457

1. Ni danku la Sinjoron,
al Dio donu gloron
pro ĉiuj Liaj donoj,
abundaj trans bezonoj.

2. Li, praa origino
de vivo, korp’, animo,
prizorgi ne neglektas
kaj ilin plu protektas.

3. La korpon Dio nutras;
l’ animo ne forputras,
eĉ se ĝin pek’ inundis
kaj ĝin mortige vundis.

4. Li donis kuraciston
al ni, Jesuon Kriston;
el tombo venke iris
kaj vivon Li akiris.

5. La Vorto, Bapto, Manĝo –
jen Lia sav-aranĝo;
instruas nin Spirito
akcepti ĝin en fido.

6. Pro Kristo, Li pardonis
la pekon, vivon donis.
Eĉ pli en la ĉielo
abundos bon’ kaj belo.

7. Ni Vin petegas firme,
ke Vi plu viglu ŝirme
por grandaj kaj etuloj
en ĉiuj ter-anguloj.

8. Nin gardu en la vero,
eterne en libero,
por glori Vian nomon
per Jesu Kristo. Amen.

NUN LASST UNS GOTT DEM HERREN • EG 320 • M: ĉe Nikolaus Selnecker 1585 • plurvoĉeco: Johann Crüger 1649 • T: Ludwig Helmbold 1575 • E: Adolf Burkhardt 1990 • TK 150

458

1. Dankon diras ni, PatroDi’,
pro la sankta Ido Davida,
kiun Vi donis koni
en Jesuo, Filo Via.

refreno:

Al Vi gloro eterna!

2. Dankon diras ni, Patro-Di’,
pro la sankta nomo Via,
al kiu Vi preparis
loĝejon en niaj koroj. –
Al Vi gloro eterna!

3. Dankon diras ni, Patro-Di’,
pro la kredo kaj eterno,
kiun al ni Vi donis
per Jesuo, Via Filo. –
Al Vi gloro eterna!

4. Ĉiopova Sinjoro,
Vi kreis ĉion al la gloro,
pridonacis per povo
laŭ la vivobezono. –
Al Vi gloro eterna!

5. Al ni, krome, Vi donis
nutraĵon por la vivo eterna,
per graco nin indigis
per Jesuo Kristo. –
Al Vi gloro eterna!

6. Benu la Eklezion,
kaj savu de ĉiu malbono,
gvidu per la amo
al la ĉiela regno. –
Al Vi gloro eterna!

7. Sendu al ni la gracon,
kaj sanktigu la homaron.
Kiu estas malpura,
tiu pentofaru. –
Al Vi gloro eterna!

DZIĘKUJEMY CI, OJCZE NASZ • ŚK 469 • M: K. Pasionek • T: parafrazo malnovkristana el la Instruo de la dek du Apostoloj (2a jc.) • E: 1985 en NV 202*

459

Jubilante Dion,
jubilante gloru Lin.
Haleluja.

latine:

Iubilate Deo.
Iubilate Deo.
Alleluia.

6-voĉa rondkanto, ĉiu voĉo kantu ĝis la fino
IUBILATE DEO • Unisono 73 • RG 223 • KG 2 • kp. EG 181.7 • M: Michael Prætorius 1610 • T: Psa 66,1 • E: Kloster Kirchberg 1999

460

1. Animo, levu kanton
de ĝojo kaj admir’
por laŭdi la reganton
de ĉiu viva spir’!
La Estron supre glori
fariĝu sol-motiv’
por kredi kaj labori
dum tuta mia viv’.

2. Feliĉaj, kiuj konas
la Dion de Jakob’
kaj sin al Li transdonas
por juĝo aŭ aprob’!
Plej bona ĉi elekto,
plej bela ĉi trezor’!
Eterne sen difekto
teniĝas mens’ kaj kor’.

3. Ho kia Di-potenco,
neelĉerpebla fort’!
Ĝin pruvas, de l’komenco,
la verk’ de l’krea Vort’:
de l’ tero abundego;
ĉielo kaj stelar’;
de l’ fiŝoj granda grego
en vasta brua mar’.

4. Maljuston Li elbaras
kaj celas nur al bon’
por ili, kiuj staras
kun fid’ ĉe Lia tron’.
Promesojn Li plenumas
kun ĝoj’ laŭ propra vol’;
al subprematoj lumas
per helpo kaj konsol’.

5. En mort-danĝer’ disponas
Li sav-eblecojn mil,
kaj prete manĝon donas
al malsatanta fil’.
Ruĝigas Li la vangojn
eĉ per modesta pan’;
malliberejajn stangojn
disrompas Lia man’.

6. Tro feblas mia preĝo
por Lia inda glor’.
Li sola estas reĝo,
mi – nur velkinta flor’.
Sed ĉar mi apartenas
al Lia famili’,
mi Lian nomon benas
laŭpove nur des pli.

DU MEINE SEELE, SINGE • EG 302 • RG 98 • M (Du meine Seele): Johann Georg Ebeling 1666 • germana T: Paul Gerhardt 1653 laŭ Psa 146 • E: Adolf Burkhardt antaŭ 1975 • TK 6*

461

Laŭdu la Estron,
ĉar Li estas bona.
Laŭdu Lin. Gloru Lin.
Adoru Lin.

4-voĉa rondkanto
LOBET DEN HERREN, ALLE DIE IHN EHREN • EG 448 • M (Laŭdu): Herbert Beuerle 1967 laŭ Johann Crüger 1653/1662 • © Strube Verlag, München • E: Albrecht Kronenberger 1996

462

1. Neniam mi povos kalkuli
la spertojn de Dia favor’.
La ros’ ilin volas speguli
matene en nombro kaj glor’.
Neniam mi povos kalkuli
la spertojn de Dia favor’.

2. Simile al granda stelaro
sen nomo kaj sen numeral’
la amo briladas en klaro
eĉ inter la ombroj de l’ val’.
Simile al granda stelaro
sen nomo kaj sen numeral’.

3. Kalkuli neniam mi povas,
sed ho, ke mi danku des pli!
La pruvon de amo mi trovas
en gracaj mirakloj al mi.
Kalkuli neniam mi povas,
sed ho, ke mi danku des pli!

JAG KAN ICKE RÄKNA DEM ALLA • SPB 260 • M (Neniam mi povos): Albert Lindström 1889 • sveda T: Lina Sandell-Berg 1883 • E: Karl Olof Sandgren,1962 en EKA 8 • AK 28

463

1. Kun preĝo
al Reĝo
de l’ reĝoj ni venas.
Laŭd-krio
al Dio
eksonu el kor’.
Ni Lian grandan gloran nomon benas,
ĉar malamikon nian Li pelas for.

2. Li gvidas.
Ni fidas
la Di-providencon.
Apogas nin,
logas nin
Lia bonvol’.
En nia Di’ la vivo havas sencon.
Vin gardu de l’ malbono, ho Di-popol’.

3. Konsento
en tento
neniam okazu
nek rego
de l’ peko
nek ajna damaĝ’.
Tiranan forton nia Dio ĉasu.
Per fid’ Li nin provizas kaj per kuraĝ’.

WILT HEDEN NU TREDEN VOOR GOD, DEN HERE • LvK 414 • M (Kremser): tradicia nederlanda • nederlanda T: Adriaan Valerius • E: mozaiko el H. A. de Hoog 1954 kaj Leland Bryant Ross 1996: Kloster Kirchberg 2000

464

|: Al Vi ni kantas, ni laŭdas, laŭdas Vin, al Vi ni dankas, dankas, ho Sinjor’. 😐

|: Kaj al Vi ni preĝas, kaj al Vi ni preĝas, kaj al Vi ni preĝas, ho Sinjor’, 😐

|: al Vi preĝas, ho Sinjor’. 😐

TIBJE PAJOM • M kaj rusa T: Dimitrij Stepanoviĉ Bortnjanskij • E: Alex Humet kaj Johan Donckerwolcke 1997, okaze de IF (Internacia Festivalo) en Trier, Germanio

▉

Kiel la diversaj laŭdo-himnoj entenas variajn harmoniojn kaj akordojn, tiel ĉiu ajn speco homa, leona, agla, k.t.p. estas aparta himno el laŭdoj al Dio kaj fondita por Lia laŭdo.

Nikolaus el Cues

465

1. Dum krutas vojo,
Vi estas ĝojo,
dolĉa Kristo, ho Sinjor’.
En Vi ni havas,
kio nin savas,
certon de ĉiel-trezor’.
Rompas Vi ĉenojn
kaj sendas benojn.
Kiuj Vin fidas,
pace eksidas,
ne plu eraros. Haleluja.
Via proksimo
tiras el timo.
El Via korto
vivo aŭ morto
nin ne separos. Haleluja.

2. Se al Vi plaĉas,
nin ne damaĝas
pekoj, mondo kaj infer’.
Ĉion Vi ŝanĝos,
bone aranĝos,
kia estu la mizer’.
Vin do ni gloru
kaj Vin honoru
kun helaj tonoj,
ĝojaj resonoj,
ho bona Estro! Haleluja.
Al Vi jubilas,
kantas kaj trilas
buŝo kaj koro
en am-adoro,
alta majesto! Haleluja.

IN DIR IST FREUDE • Unisono 78 • EG 398 • RG 652 • M (In dir ist Freude): Giovanni Giacomo Gastoldi 1591 (por itala danco), religie Erfurt 1598 • germana T: Cyriakus Schneegass 1598 • E: Adolf Burkhardt 1990 • TK 152
• Rom 8,38-39

466

M (Ode to Joy) → 597 «Homoj, kantu ĝojo-kanton»

1. Ĝoje, ĝoje ni Vin gloras,
granda Di’, reganta Am’:
Koroj antaŭ Vi ekfloras,
kvazaŭ sub la suna flam’.
Ekforfandu tristajn nubojn,
pek-obskuron pelu for. Sci-
-o anstataŭu dubojn:
iluminu nin, Sinjor’.

2. Viaj verkoj Vin ĉirkaŭas
ĝoje: Tero kaj ĉiel’
Vin spegulas. Ade laŭdas
ĉiu stelo kaj anĝel’.
Kampo, bosko, valo, monto,
flora bedo, ŝaŭma ond’, ĉan-
-ta birdo, akva fonto –
kun ni laŭdas tuta mond’.

3. Ĉiam donas kaj pardonas,
benas kaj benatas Vi.
Ĝoj-naskanto, ni Vin konas,
fonto de l’ viv-harmoni’.
Patras Dio, fratas Kristo:
ĉies amon estras Di’. Nin
amigu, Instruisto.
Levu nin al ĝoj’ ĉe Vi.

4. Kantu, homoj, dum laŭdegas
la stelaro de l’ maten’:
Patra amo ĉion regas,
homojn ligas am-katen’.
Kantadante marŝu kune;
ni la venkon gajnis jam! Ĝoj-
-muziko gvidas sunen,
himno de triumfa Am’.

JOYFUL, JOYFUL, WE ADORE THEE • LBW 551 • angla T: Henry van Dyke • E: Leland Bryant Ross 1997 [K513T]

467

1. Tero, plaŭdu!
Mondo, laŭdu!
Kantu fortajn kantojn vi!
Ho anĝeloj
en ĉieloj,
ĝoje kantu vi kun ni!
Jen la ĉiopova Dio
kreis kosmon el nenio.
Gloru Lin, ho tera rond’,
tuta mond’!

2. Vi sablero
sur la tero,
ĉiu vivo sub la sun’,
ho fiŝaro
en la maro,
astroj vi, stelar’ kaj lun’,
vi, ho birdoj en aero,
ĉirkaŭanta atmosfero,
Dion, kiu kreis vin,
laŭdu Lin!

3. Nun en ĥoro
kun sonoro
ekjubilu tuta mond’.
Kun anĝeloj
en ĉieloj
kantu vi, ho tera rond’.
Laŭdu ĉiu kontinento,
ĉiu lando en konsento.
Diru dankon nun al Li,
ĉiuj vi!

ERDE SINGE • GL (Speyer) 848 • M: Köln 1741, versio el Kirchenlied • germana T: Johannes Jakob von Geissel 1835 • E: ĉe Kindler n. 2*

468

1. Dum ni iras tra la mond’, laŭdu Dion,
ni, en ĉiu temp’ kaj rond’, laŭdu Dion!
Havas sencon ĉiu tag’
kaj en ĉiu de komenc’
agas Dia providenc’!

refreno:

Ĉar Di’, nia Patro,
nin amas sen fin’,
al ni montras vojon
kaj mem
kondukas nin!

2. Pro ĝojiga la pejzaĝ’ laŭdu Dion,
pro l’ vidinda teatraĵ’ laŭdu Dion!
Dum aperas hela tag’,
bonon ĝojan danku ni,
ĝin donacis bona Di’!

3. Se minacas nin sufer’, laŭdu Dion,
se ekregos nin koler’, laŭdu Dion!
En veninta trista tag’
bonon pezan prenu ni,
ĝin destinis bona Di’!

GDY IDZIEMY POPRZEZ ŚWIAT • Śpiewnik p. 413 • M kaj pola T: © Zofia Jasnota • E: Serĉante Dion p. 9, kp. NV 223 • kun afabla permeso

469

1. Tero kaj ĉielo kantu
antaŭ Dio, plena de glor’.
Ĉie en la mondo grandu
Lia laŭd’ en ĉiu hor’.
Haleluja.
Servu Lin el tuta kor’.

2. Steloj, suno, lun’ sin klinas
antaŭ Dio, plena de glor’,
kaj neniam ili finas
laŭdon doni al Sinjor’,
haleluja,
servi Lin en ĉiu hor’.

3. Ankaŭ vi do ne silentu
antaŭ Dio, plena de glor’.
Vian dankon supren sendu,
laŭdu Lin per kant-sonor’,
– haleluja –
servu Lin en ĉiu hor’.

4. Kiam Li suferon sendas,
Li, la Dio plena de glor’,
vin kaj Lin ĝi ne disfendas,
se vi laŭdas eĉ kun plor’,
– haleluja –
servas Lin en tiu hor’.

5. Nin laŭdado interligu
antaŭ Dio, plena de glor’.
Lian laŭdon pligrandigu
ankaŭ nia tag-labor’.
Haleluja.
Servu ni en ĉiu hor’.

ERD UND HIMMEL SOLLEN SINGEN • EG 499 • RG 249 • KG 584 • M (Singing with a sword in my hands, Lord): Spiritualo • Paul Ernst Ruppel 1956 • T: Paul Ernst Ruppel 1956 laŭ la himno Corde natus ex parentis de Aurelius Prudentius Clemens ĉ. 400 • 3a strofo: Paulus Stein 1961 • © Verlag Singende Gemeinde, Wuppertal • E: Adolf Burkhardt 1974 • TK 1

470

Al Dio laŭdu tuta ter’,
Lin laŭdu la ĉiela sfer’.
Laŭdadu ni sen intermit’
al Patro, Filo kaj Spirit’.

PRAISE GOD FROM WHOM ALL BLESSINGS FLOW • HON 417 • M (Doxology): Jimmy Owens • angla T: Thomas Ken • E: Kevin Bourne

471

1. Dum homoj vivas sur la tero,
dum fruktas greno kaj oliv’,
Vi por ni ĉiuj estas patro. Ni dankas Vin pro ĉia viv’.

2. Dum homoj homajn vortojn diras,
dum vokas Via vort’ al pac’,
Vi Vin de l’ mondo ne retiras. Ni dankas pro Jesua grac’.

3. Vi nutras birdojn en arbaro,
Vi vestas florojn sur la kamp’;
fortika estas Vi remparo por ŝirmi nin en ĉiu temp’.

4. Vi estas lumo, viv’ eterna;
de l’ morto savas Via man’.
Al ni Vi donis Vian filon; Li estas nia viva pan’.

5. Al Vi ni do adoron faru,
pro kies am’ ekzistas ni;
Vi, Patro, Vi enmeze staru; parencoj Viaj estas ni.

ZOLANG ER MENSEN ZIJN OP AARDE • Unisono 88 • GvL 567 • LvK 488 • ZJ 575 • M: Tera de Marez Oyens-Wansink 1960 • nederlanda T: Huub Oosterhuis (1958) 1960 • © Uitgeverij Gooi & Sticht, Baarn • E: Adolf Burkhardt 1977 • TK 52* • kun afabla permeso

472

1. Ho anĝeloj! La Sinjoron
adoradu en ĉiel’!
Ĝoje laŭdu Lian gloron
suno, luno, ĉiu stel’!
Laŭdu Lin, ĉar Li regadas,
de la universo reĝ’,
kaj la mondoj obeadas
al konstanta Lia leĝ’.

2. Laŭdu pri la gloro Dia!
Ne pereos Lia vort’;
venkos sanktularo Lia;
neniiĝos peko, mort’.
Estu Lia pov’ laŭdata
de l’ ĉiela anĝelar’;
Lia nomo adorata
de la tuta kreitar’.

PRAISE THE LORD! O HEAV’NS • LBW 540 • HON 425 • M (Austria): Franz Joseph Haydn • angla T: The Foundling Hospital Collection, London 1796, alt. • E: Clarence Bicknell (1842-1918), 1966 en HE 7, 1971 en AK 7

473

1. Dio, reĝanta en ĉiel’,
ni vidas Vin en sun’ kaj stel’;
centro, anim’ de ĉiu sfer’,
sed kun ni ankaŭ sur la ter’.

2. Suno de l’ vivo! Hele Vi
vojon prilumas antaŭ ni.
Stelo de l’ nokto! Via glor’
esperon donas al la kor’.

3. Noktmezo, se Vi kaŝas Vin;
tago, se Vi surbrilas nin.
Arko ĉiela, Via ben’;
kaj nia peko, nub-kurten’.

4. Dio de ĉio sur la ter’,
fonto de lumo, amo, ver’;
antaŭ majesta Via tron’
malhela estas ĉiu kron’.

5. Per vero liberigu nin;
kun ardo ni adoru Vin;
en ĉiu koro brulu flam’
de sankta elĉiela am’.

LORD OF ALL BEING • M (Uffingham): Jeremiah Clarke, HAM 274 • angla T: Oliver Wendell Holmes, kp. CP 23 • E: Janet Caw, 1966 en HE 15, 1971 en AK 26

474

1. Sankta, sankta, sankta!
Dio adorata!
Frue en matena horo Vin alpreĝas ni.
Sankta, sankta, sankta!
Forta kaj kompata!
En tri personoj unu glora Di’!

2. Sankta, sankta, sankta!
Ĉe la vitra maro
ĵetas la sanktuloj siajn kronojn antaŭ Vi!
Tuta kerubaro
kun la serafaro
Vin adoradas, Eternulo, Di’!

3. Sankta, sankta, sankta!
Al la hom-okulo
peko vualadas nun la gloron de l’ vizi’.
Nur ĉe Vi troviĝas
plene, sen makulo,
amo perfekta, ĉiopova Di’!

4. Sankta, sankta, sankta!
Dio adorata!
De la tuta kreitaro sonas laŭdo-kri’.
Sankta, sankta, sankta!
Forta kaj kompata!
En tri personoj unu glora Di’!

HOLY, HOLY, HOLY, LORD GOD ALMIGHTY • Unisono 51 • LBW 165 • HAM 160 • HON 212 • M (Nicaea): John Bacchus Dykes 1861 • angla T: Reginald Heber 1826 • E: Agnes Burton Deans, Arthur Llewelyn Curry kaj aliaj, 1966 en HE 28 • AK 17
• Apo 4,2-11

475

1. Senmorta, senkorpa, plej saĝa Sinjor’,
malantaŭ lumego Vi kaŝas Vin for.
Ni benas kaj gloras Vin, Nom’ sen makul’,
senmanka, venkanta, la Antaŭtempul’.

2. Sendorma, senforma, en luma silent’
Vi regas la kosmon en plen-kompetent’.
La montoj de justo kaj nuboj de am’
sin interplektadas laŭ Via proklam’.

3. Vi donas la vivon al ĉiu vivant’,
kaj vivas en ĉiu, Vivanto-Vidant’.
Folioj sur arbo, ni kreskas, ho Di’,
kaj velkas kaj mortas. Konstantas nur Vi.

4. Patrego de gloro kaj lumo kaj pur’,
anĝeloj vualas sin, por en obskur’
Vin plene adori. Ho ni en egal’
komprenu: Vin kaŝas nur luma vual’.

IMMORTAL, INVISIBLE, GOD ONLY WISE • HON 242 • M (St. Denio): tradicia kimra • angla T: Walter Chalmers Smith 1867 • E: Leland Bryant Ross 1997
• 1 Tim 1,17

476

S: La Sinjoron gloru ni.
La Sinjoron gloru ni.
La Sinjoron gloru ni. Amen.
Halelu

K: |: Haleluja.
Haleluja.
Haleluja. Amen. 😐

mungake:

Bani ngyeti Ba Yawe.
Bani ngyeti Ba Yawe.
Bani ngyeti Ba Yawe. Amen.
Hallelu

Hallelujah.
Hallelujah.
Hallelujah. Amen.

BANI NGYETI BA YAWE • Thuma Mina 2 • koruso el okcidenta Kamerunio en la mungaka-lingvo • E: Adolf Burkhardt 1988 • TK 135

Oni ripetadas laŭplaĉe, kun man-klakado.

477

1. Ĝoju, kantu pri l’ Dia glor’.
Sur la kampoj flor’ apud flor’.
Fiŝoj naĝas, ondas la mar’.
Birdoj flirtas, lumas sun-klar’.

refreno:

Dank’ al Kreinto,
laŭdo al Patro!
Gaje pro Li saltas mia koro.
Versojn mi skandas,
gloras kaj kantas:
|: Ĝoju kun mi pro mia Dio. 😐 (Amen.)

2. Ĝoju, kantu pri l’ Dia glor’.
Ĉies vivon donas Sinjor’.
Sur montar’, en rojo kaj lag’,
vivo floras, viglo kaj ag’.
Dank’ al Kreinto …

3. Ĝoju, kantu pri l’ Dia glor’.
Pligrandiĝas Lia favor’,
Lia graco tenas min, ĉar
Li min amas jaron post jar’.
Dank’ al Kreinto …

FREUT EUCH, FREUT EUCH, SINGT GOTT ZUR EHR • Zanmei Shi 307 • M kaj ĉina T: Xu Jifa 1980, © copyright control • germana T: © Günter Balders 1987 • E: Adolf Burkhardt 1999 • kun afabla permeso de Günter Balders

Danko-kanto post liberigo el prizono.

478

1. Kantu, danku vi al Di’, la kreint’ de l’ mond’.
Kantu, danku vi al Di’, aŭdu kun volont’.

2. Ĉiutage laŭd’ al Di’, nia viv’ ĝis fin’.
Ĉiutage laŭd’ al Di’, kiu amas nin.

3. Kore danku vi al Di’ por la vin’ kaj pan’.
Kore danku vi al Di’ por la sava man’.

4. Kantu, danku vi al Di’, la kreint’ de l’ mond’.
Kantu, danku vi al Di’, sekvu kun volont’.

SINGET, DANKET UNSERM GOTT • GL 277 • EG (reform.) 597 • KG 142 • M: Horst Weber 1963 • germana T: Kurt Rommel 1963 • © Strube Verlag, München • E: Guido Holz 1986*

479

Lian majeston mi proklamu,
ĉio vivanta Lin gloru,
Lin, la sanktan, la tre sanktan Dion,
nun kaj eterne. Amen.

4-voĉa rondkanto
ICH WILL DEN RUHM DES HERRN VERKÜNDEN • M kaj germana T (laŭ Psa 145): © Hans-Jürgen Hufeisen • E: Adolf Burkhardt 1986 • kun afabla permeso • TK 138

480

M (Vruechten) → 319 «Ho bela paska tag’»

1. Nun gaje kantu ni
por laŭdi la Sinjoron,
kaj donu ni al Li
honoron kaj adoron.

Ho danku ni al Dio
elkore kaj konstante;
glorante Lin pro ĉio,
kaj ĝoje Lin laŭdante,
laŭdante, laŭdante,
laŭdante.

2. Perdiĝis ni sen fort’,
de peko sklavigitaj;
sed per Jesua mort’
ni estas pardonitaj. Ho …

3. Pro ĉiutaga pan’,
kaj forto por laboro;
amikoj, amo, san’;
konsolo en doloro; ho …

4. Pro gvido sur la voj’;
feliĉo, bono, belo;
subteno en malĝoj’;
espero al ĉielo; ho …

5. Li patre amas nin,
forlasos nin neniam.
Ni do amadu Lin
kaj fidu Lin por ĉiam. Ho …

NUN GAJE KANTU NI • E (originale verkita): M. C. Butler, 1966 en HE 20 [K486T]

481

Halelu’, halelu’, halelu’, haleluja. Gloron al Di’!
|: Gloron al Di’! Haleluja. 😐
Gloron al Di’! Haleluja. Gloron al Di’!

angle:

Praise ye the Lord!

france:

Gloire au Seigneur!

germane:

Preiset den Herrn!

greke:

Δοξα Θεου!

ruse:

Ĥvali ĥrista!

HALLELU-, HALLELU- • M kaj plurlingva T: tradiciaj • E: Albrecht Kronenberger 1996

482

M (Lasst uns erfreuen) → 613 «Vi, kreitaĵoj»

1. Vi, homoj de la granda Di’,
eklevu vian voĉon vi:
Haleluja, haleluja.
Eksonu ĉies nova kant’.
Laŭdata estu la Savant’.
Kantu ĝoje,
ĉiufoje:
Haleluja, haleluja, haleluja.

2. Potenca estu via kant’.
Ĝi sonu tra la tuta land’:
Haleluja, haleluja.
Glorata Patro kaj Sinjor’,
Spirito Sankta. Ni en ĥor’
kantu ĝoje,
ĉiufoje:
Haleluja, haleluja, haleluja.

VI, HOMOJ DE LA GRANDA DI’ • E (verŝajne originale verkita): Roel van Spronsen, 1954 en KELI-kantaro de Pietersberg 18* [K919T]

483

M (Valet will ich dir geben = St. Theodulf) → 308 «Al Vi, Sinjoro, estu»

1. Mi laŭdas Vin, Sinjoro,
mi laŭte gloras Vin.
Jubilas mia koro,
ĉar Vi altigis ĝin.
Laŭ Via sankta nomo
Vi kor-favoris min.
Mi estis povra homo,
sed Vi riĉigis min.

2. Vi faras farojn fortajn,
per forto vestu min.
Vi vekas membrojn mortajn,
el morto voku min.
Dankante Vin, Sinjoro,
mi firme fidas Vin:
En mia fina horo
Vi hejmen portos min.

MI LAŬDAS VIN, SINJORO • E (originale verkita, 1a strofo laŭ Magnificat): Albrecht Kronenberger 1989/1998 [K008T]

484

Mia kor’,
ho Sinjor’,
per ador’
kaj honor’
laŭdas Vin kun ĝojo kaj jubilo.

Tra la sfer’
de l’ aer’,
tra la ter’
ĝis infer’
sonu gaje ĉies muzikilo.

Vin ni dankas, Di’, pro Via gloro.

Junular’,
adoltar’,
kun fanfar’
kaj gitar’
harmonie benu Vin en ĥoro.

MIA KOR’, HO SINJOR’ • M (Maienzeit bannet Leid): ĉ. 13a jc. • E (originale verkita): Albrecht Kronenberger 1994

▉

Ni ne forgesu
glori, danki, beni, adori;
ĉar
nenio estas memkomprenebla.

485

1. Laŭdu Dion ĉie sur la stratoj.
Haleluja. Haleluja.
Laŭdu Lin, Li estas nia vivo.
Haleluja. Haleluja.

Haleluja. Haleluja.
Haleluja. Haleluja.

2. Laŭdu Dion, junaj kaj maljunaj.
Haleluja. Haleluja.
Laŭdu Lin, Li estas la espero.
Haleluja. Haleluja. …

3. Laŭdu Lin matene kaj vespere.
Haleluja. Haleluja.
Laŭdu Lin, Li estas nia ĝojo.
Haleluja. Haleluja. …

4. Laŭdu Lin, popoloj kaj nacioj.
Haleluja. Haleluja.
Laŭdu Lin, Li estas nia vivo.
Haleluja. Haleluja. …

LOBT DEN HERRN AUF STRASSEN UND AUF PLÄTZEN • M kaj germana T: anonimaj • E: Albrecht Kronenberger 1999

486.1

Laŭdu, popoloj, kaj gloru al Di’!
Servu volonte kaj ĝoju pri Li!
Ĉiuj landoj danku al Li!

3-voĉa rondkanto
LOBET UND PREISET, IHR VÖLKER, DEN HERRN • GL 282 • EG 337 • KG 537 • RG 42 • M (Lobet und preiset): tradicia, antaŭ 1913 • germana T (Psa 100,1-2): tradicia • E: el Pepu, birdanoj (Stefan Maul) • TK 2
• Psa 117,1 • Psa 67,5 kaj alialoke

486.2

Kantu kune
ni al Di’:
Dion benu nia eta
melodi’.

4-voĉa rondkanto
AUF, IHR FREUNDE, AUF UND SINGT • M kaj germana T: Karl Gottlieb Hering • E: Albrecht Kronenberger 1996

Plu improvizu mem.

486.3

Idoj de Dio, el-
kore gloru, laŭdu Lin.
Ĝoju jubilante, ĉar
via Dio amas vin.
Haleluja.
Haleluja.

ostinato ad libitum, ekzemple: (melodioj A ĝis H)

6-voĉa rondkanto
IDOJ DE DIO • M: Albrecht Kronenberger 1977 • E (originale verkita): Albrecht Kronenberger 1989/1998

487

|: Ĉio spiranta Vin gloru, Sinjor’. Haleluja. Haleluja. 😐

ostinato:

Haleluja.

germane:

Alles, was Odem hat, lobe den Herrn.

france:

Que tous les êtres louent Dieu, le Seigneur.

nederlande:

Alles wat adem heeft, love den Heer.

angle:

Praise ye the LORD in His mighty expanse.

4-voĉa rondkanto
ALLES, WAS ODEM HAT, LOBE DEN HERRN • EG (Pfalz) 621 • M: Hans Rudolf Siemoneit 1959 • © Strube Verlag, München • T: Psa 150,6 • E: Albrecht Kronenberger 1994

488

[ Jen senteksta
melodi’.
Propran tekston
trovu vi!]

4-voĉa rondkanto
M: el (tiama) Ĉeĥoslovakio • el konkurso dum la 12a Ekumena Kongreso de IKUE kaj KELI en Szombathely (1996) kaj poste estiĝis i. a. jenaj tekstoj:

1. La promeson donis Li:
«Ĉiam estas mi kun vi.»

Gerhard Hofmann

2. Kantu ni el tuta kor’
ĝoje, Di’, al Via glor’.

Daniel Chevalier*

3. Repaciĝu ni kun Di’,
vivo-fonto estas Li.

Kevin Bourne, laŭ la devizo de la dua Eŭropa Ekumena Kunveno, Graz 1997

4. Amikeco estas vera or’;
flegu ĝin dum ĉiu hor’.

Siegfried Krüger

5. Loĝis am’ sur nia ter’:
   Kristo mem, la mond-esper’.

Kloster Kirchberg 1998

Serĉu mem aliajn tekstojn!

FIDO KAJ PETO

Psalmo:
Psa 91 → 097.6
Kantoj:
Ho manojn miajn prenu → 107
Nin irontajn Dio benu → 089
Ripetad-kantoj:
Restu kun la graco ĉe ni → 029
For estu timo → 033

489

Di’, Vin kredas,
Vin esperas,
Di’, Vin amas mia kor’.

Staros forte
mia fido
kontraŭ mort’, infer’, insido.

Kiam mia viv’ regresos,
mia lasta spir’ konfesos:

Di’, Vin kredas,
Vin esperas, Di’,
Vin amas mia kor’.

AN DICH GLAUB ICH, AUF DICH HOFF ICH • GL (Speyer) 909 • M kaj germana T: Speyer 1842 • E: Albrecht Kronenberger 1996

490

1. Sub ŝirm’ mirinda de potencoj bonaj
l’ estonton kun trankvil’ atendas ni.
Apudas Di’ vespere kaj matene,
kaj ĉiun novan tagon sendas Li.

2. Se temp’ antaŭa plu turmenton donas,
se tag’ malbona premas per angor’,
la savon donu, kiun Vi proponas,
ho Di’, por nia terurita kor’.

3. Kaj se kalikon donas Vi amaran,
sufero-plenan, pezan ĝis ekstrem’,
ni prenas ĝin el Via man’ amata
dankeme, fido-plene kaj sen trem’.

4. Se tamen Vi ankoraŭ donos ĝojon
pri tiu mond’ kaj ĝia brila sun’,
ni rememoros la iritan vojon:
nur Via estu nia vivo nun.

5. Dum ĉiu tera bruo iĝas febla,
por ni laŭtiĝu tiu plen-sonor’
el Via vasta mondo nevidebla,
akordoj ravaj de l’ eterna ĥor’.

VON GUTEN MÄCHTEN • kp. EG 65, RG 353 kaj 550 • M: Otto Abel 1959, © Verlag Merseburger Berlin GmbH • germana T: Dietrich Bonhoeffer 1944, nova versio 1951, © Christian-Kaiser-Verlag München • E: Adolf Burkhardt 1977 • TK 53

491

1. Kantadas mia buŝ’ al Vi,
ho ĝoj’ de mia kor’,
kaj sur la ter’ proklamas pri
l’ bonaĵoj de l’ Sinjor’.

2. Mi scias ke l’ eterna font’
de ĉiu graco Vi,
el kiu fluas por la mond’
la beno pli kaj pli.

3. De kiu venas la ĉiel’
en alta grandioz’?
De kiu por la kampa bel’
la pluvo kaj la ros’?

4. Kaj kiu ŝirmas nin en frost’
kaj kontraŭ la tempest’?
Pro kiu kreskas fruktoj, most’
kaj vino por la fest’?

5. De kie venas vivo-san’
al ni kaj al la plant’?
Kaj kiu tenas en la man’
la pacon por la land’?

6. Ho, mia Dio, estas Vi,
de kiu ĉiu fort’.
Vi gardo-staras apud ni,
ŝirmil’ ĉe nia pord’.

7. Vi nombras larmojn de kristan’
kaj kio premas lin.
Vi vidas larmon de infan’
kaj tuj sekigas ĝin.

8. Ek, ĝoje kantu, mia kor’,
kaj kuraĝiĝu, hom’!
De Dio venas ĉiu flor’,
la bon’ en via dom’.

9. Do, lasu Lin nun agi plu
kaj ne kontraŭu Lin!
La paco estos via ĝu’,
eterne gardos vin.

ICH SINGE DIR MIT HERZ UND MUND • EG 324 • RG 723 • M (Nun danket all): Johann Crüger 1653 laŭ psalmkanto • germana T: Paul Gerhardt 1653/1666 • E: Richard Hoppe, 1965 en EKE 16 / Adolf Burkhardt • AK 11*

492

Jen la arko ĉiela post diluv’.
Jen la beno de Dio post pereiga pluv’.

Pluv’ kaj sun’ en la mondo, pez’ kaj rav’,
en la homa animo loĝas pekem’ kaj sav’.

Dankon, Di’, por la pluvo, por la sun’!
Dankon por la suferoj samkiel por fortun’!

JEN LA ARKO ĈIELA • M: Harold Arlen 1939, el «The Wizard of Oz» • E (originale verkita): Albrecht Kronenberger 2000

493

1. Sinjoro, Vi ŝirmadis nin,
dum jaroj sekvis jarojn.
Popolo Via restis ni
kaj laŭdis Viajn farojn.
Se en aflikto kriis ni,
ĉiame apudestis Vi
kaj venkis ĉiujn barojn.

2. Jam ofte, konfesante ĝin,
ni ploris pekon nian;
sed tamen firme fidis Vin
kaj amis nomon Vian.
Vi gardis nin senĉese, por
ke ni neniam vagu for,
nek lasu vojon Dian.

3. El Viaj brakoj, ho Savant’,
perdiĝos ni neniam.
Konstante restos Vi helpant’,
nin ne forlasos iam.
Sub Via ŝirmo loĝis ni,
kaj rifuĝejo staros Vi
eterne kaj por ĉiam.

LORD, THOU HAST BEEN OUR DWELLING-PLACE • M (Luther’s Hymn): Martin Luther 1529 • angla T: Thomas Hornblower Gill • E: Florence Harriet Hanbury, 1966 en HE 108 • AK 166
• alia M: Ich steh an deiner Krippe hier → 245##

494

1. Ho Dio, tra jarmiloj Vi
fidele helpis nin;
do, prave kun espero ni
persistos ĝis kulmin’.

2. Se ŝtormoj venos kun minac’,
ŝirmilo estos Vi;
sufiĉaj Via brak’ kaj grac’;
timigos nin neni’.

3. Jam antaŭ ol aperis ter’,
ĉielo aŭ la mar’,
ekzistis Vi en la mister’
de l’ Dia potencar’.

4. Ĉe Vi eonoj pasas for
simile al vesper’;
aŭ al la lasta nokta hor’
je l’ brila sun-aper’.

5. Simile al rivera flu’
la tagoj glitas for,
kaj restas en memor’ ne plu,
kiel sonĝo je l’ aŭror’.

6. Ho Dio, tra jarmiloj Vi
fidele helpis nin.
Tra ĉia sort’ nin gardu, Di’,
ĝis glora la destin’.

O GOD, OUR HELP IN AGES PAST • Unisono 63 • HAM 165 • HON 366 • LBW 320 • M (St. Anne): William Croft 1708, kp. EG (Bayern) 658 • angla T: Isaac Watts 1708 • E: W. J. Downes 1966 • AK 165

495

1. Tagon nur, momenton nur mi prenas,
kio ajn okazas, jen konsol’:
Ĉion ja la Patro mane tenas,
ĉu mi timu do pri Lia vol’?
Li, havante por mi patran koron,
donas – jen saĝeco trans imag’! –
ĝojon kaj ripozon kaj doloron
ĉiufoje nur por unu tag’.

2. Mem Li akompanas min ĉiame
en aparta temp’ kun ties grac’.
Mian ŝarĝon Tiu portas ame,
kies nomoj estas Fort’, Sagac’.
Gardi Sian karan dum la plago,
tiun zorgon metis Li sur Sin.
«Via fort’ sufiĉos por la tago»,
ĉi promeso konsoladas min.

3. Helpu min do resti kaj kvieti
ĉe promesoj Viaj, kara Di’,
ne konsolon de la fid’ forĵeti,
kiun ĉerpu el la Skribo ni.
Helpu, Di’, ke ĉiu-cirkonstance
prenu mi el Via patra man’
tagon nur, momenton, ĝis mi transe
vidos ĝoje bonan landon jam.

BLOTT EN DAG, ETT ÖGONBLICK I SÄNDER • SPB 249 • NSB 490 • M (Tagon nur): Oscar Ahnfelt 1872 • sveda T: Lina Sandell-Berg 1865, 1872 • E: Magda Carlsson-Bohman, 1952 en EK 19 • AK 249

496

1. Min savas mia Dio,
do kiun timu mi?
En tento kaj mallumo
helpadon donas Li.

2. Se frontas min armeo
kaj granda ar-milar’,
kun Dio dekstra-mane
restados mia star’.

3. Atendu, do, animo,
fidadu je l’ Sinjor’;
subtenos Lia vero
en malfacila hor’.

4. El Lia forto – povo;
el Lia amo – ĝoj’;
dum paco vin benados
sur via tuta voj’.

GOD IS MY STRONG SALVATION • CP 501 • M (Christus, der ist mein Leben): Melchior Vulpius 1609, EG 516, GL 662 • angla T: James Montgomery • E: Arthur T. Maling, 1966 en HE 121 • AK 171

497

1. Eblas ja, ke falas mond’,
ke la burgoj en la rond’
ruiniĝe ĉiuj svenas.
Staru do en firma fid’,
Dio estas gard’ kaj gvid’,
la promeson tenas.

2. Eblas ja, ke ruz’ kaj tromp’
regas kun aroga pomp’.
Nur la bonon Di’ intencas.
Ne kverelu pri posed’,
ĝuo ofte estas ted’.
Fido paciencas.

3. Eblas ja, ke venkas krim’,
virto dronas en la tim’;
sed post ĉiu malprospero
vidos vi, ke la justul’
viva venas el la brul’,
levas lin espero.

4. Eblas ja, ke aĉas ter’;
ĉie regas la mizer’
de misformo kaj malbono.
Staru firme laŭ la prav’:
nur starante en la brav’
indos vi je l’ krono.

5. Eblas ja – okazu do!
Cedu vi sen «ve» kaj «ho»,
tim’ kaj zorgo ne utilas.
Luktu, via jen la gajn’!
Via viv’ kaj ĉio ajn
antaŭ Di’ trankvilas.

ES MAG SEIN, DASS ALLES FÄLLT • EG 378 • M: Paul Geilsdorf 1940, © Strube Verlag, München • germana T: Rudolf Alexander Schröder (1936) 1939, © Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, kun afabla permeso • E: Guido Holz 1986*

497.6

Ho mia koro, kantu,
kantu al Di’, ĉar Li al vi
faris bonaĵojn abunde.

3-voĉa rondkanto • el Psa 103
LOBE DEN HERRN, MEIN LEBEN • EG (Pfalz) 619 • Rolf Schweizer 1987 • © Fidula-Verlag Boppard/Rhein und Salzburg • E: Albrecht Kronenberger 1996

498

1. Donu vizion de Vi, Di-Sinjor’!
Gravas nenio, krom Via estad’.
Fonto konstanta de mia pensado,
Via kunesto mia lumo kaj gard’.

2. Estu mia saĝo, ho Vi vera Vort’.
Mi kun Vi, Vi kun mi ĉiam, Sinjor’.
Patro Vi granda, infano mi vera,
kune ligitaj pro Via favor’.

3. Estu Vi ŝildo batala kaj glav’.
Dignon kaj ravon mi havu per Vi.
Estu ŝirmilo de mia animo;
tiru min supren, Fortego en mi.

4. Laŭdoj, riĉaĵoj ne logas min plu,
mia trezoro la Reĝo de glor’!
Mia heredo Vi estos ĉiame,
Vi la profunda deziro de l’ kor’.

5. Reĝo ĉiela, post venko sur ter’
ĝojojn ĉielajn mi ĝuos kun Vi.
Kio ajn venos, ho kore Amata,
Ĉioreganto, restu mia vizi’.

ROB TU MO BHOILE, A COMDI CRIDE • BE THOU MY VISION • VH 53 • HON 56 • M (Slane): irlanda tradicia melodio • T: antikva irlanda himno, 8a jc. • angla traduko: Mary Elizabeth Byrne kaj Eleanor Henrietta Hull • E: W. J. Downes, 1971 en AK 145

499

1. Aŭdu mian voĉon,
turnu Vin al mi.
Helpu min rapide, ho favora Di’.

2. Estas laciĝintaj
korpo kaj anim’.
Ĝemas mi senforte en ĉagren’ kaj tim’.

3. Akvoj min ĉirkaŭas,
ondoj de la mort’.
Savu min, eltiru min per Via fort’.

4. Tiam restariĝos
mia kor’ en Vi.
Ĉiam mi Vin gloros, ho favora Di’.

AŬDU MIAN VOĈON • M, laŭ motivo de Johann Sebastian Bach, kaj E, laŭ psalmaj motivoj: Albrecht Kronenberger 1993

500

1. Tiel ne sekuras io
kiel infanar’ de Dio,
ne la stel’ sur firmamento,
nek la bird’ en nest-silento.

2. Mem Li zorgas pri la bono
de la Siaj en Ciono.
Li kompatas ja ĉiame,
brake portas ilin ame.

3. Ĝoj’, mizero venos, iros,
sed nin ne de Li forŝiros.
El amikoj plej amika,
scias Li pri viv’ tragika.

4. Ĝoju, infanaro eta,
Di’ vin gardi estas preta.
Kiuj kontraŭ Li batalas,
senkondiĉe teren falas.

5. Ĉu Li prenas, ĉu Li donas,
Patro tamen same bonas,
kaj la cel’ de Lia amo
estas bono de l’ infano.

TRYGGARE KAN INGEN VARA • SPB 248 • M (Sekureco): sveda german-devena popolmelodio 1874 • sveda T: Lina Sandell-Berg 1856 • E: Magda Carlsson-Bohman, 1952 en EK 18 • AK 169

501

1. Okulojn levas ĉielen mi,
la manojn kune mi plektas.
Infan-amiko, al Vi, ho Di’,
mi volon, penson direktas.

2. Ĝojige estas, al kara Di’
volonte danki kaj laŭdi.
Mi certe scias: min vidas Vi
kaj ne rifuzas min aŭdi.

3. Por ĉiu bono Vin dankas mi,
por amo, kono, akiro.
Mi dankas, Patro, por multe pli
sen nomo kaj sen eldiro.

4. La manon tenu Vi super mi
en Patra bon’ sen ŝancelo.
Kreskigu min por la vivo, Di’,
en regno de la ĉielo.

JAG LYFTER ÖGAT MOT HIMMELEN • SPB 210 • M (Okulojn levas): Oskar Lindberg 1917 • sveda T: Johan Ludvig Runeberg 1857 • © Nordiska Musikförlaget, Stockholm • E: Karl Olof Sandgren, 1962 en EKA 45 • AK 23

502

1. Patro kaj Dio, Vi ege fidelas.
En Vi ne estas dubiga ŝancel’.
Vi ne ŝanĝiĝas, nek ĉesas kompati:
Restos eterne ja Via fidel’.

refreno:

Ege fidelas Vi.
Ege fidelas Vi.
Ĉiun matenon Vi benas min pli.
Ĉion necesan Vi mane provizis.
Ege fidelas Vi, Dio, al mi.

2. Vintre, somere, printempe, aŭtune
suno kaj luno kaj tuta ĉiel’
kununuiĝas por laŭde atesti
pri Via amo, favoro, fidel’.

3. Pek-libereco, trankvilo daŭrema,
Via instiga, enesta influ’,
forto por nun kaj espero por morgaŭ:
Jen miaj benoj, kaj dek miloj plu!

GREAT IS THY FAITHFULNESS • HON 186 • M (Faithfulness = Runyan): William Marion Runyan • angla T: Thomas Obadiah Chisholm • M kaj T © 1923, renovigita 1951 de Hope Publishing Co., Carol Stream, IL 60188, ĉiuj rajtoj rezervitaj, uzata kun permeso • E: Leland Bryant Ross 1997

503

1. En anim-sufero,
meze de dolor’,
Dion kun espero
fidu via kor’.

2. Vidas ĉiun ploron,
ĉion scias Di’;
vian kor-doloron
sentas ankaŭ Li.

3. Se en agonio
ĝemas la anim’,
preĝu vi al Dio,
fidu Lin sen tim’.

4. Ĉian kor-doloron
kiun sentas vi
– larmojn kaj angoron –
foren viŝos Li.

5. Kion ni suferas
sur la tera voj’,
plene ja superos
enĉiela ĝoj’.

6. Ho Savinto, donu
amon nun al ni;
per favoro kronu,
tiru nin al Vi.

OH! LET HIM WHOSE SORROW • M (Glenfinlas): Kenneth George Finlay 1882, HAM 433 kaj 494 • T: Heinrich Siegmund Oswald • angla T: Frances E. Cox 1841 • E: M. C. Butler, 1966 en HE 138 • AK 184

504

1. Patro elĉiela, Dio,
sur la teron sendu Vi
|: Vian sanktan am-radion,
sur la teron sendu ĝin. 😐

2. Granda Dio, jen humile
surgenue petas ni.
|: Vin rigardas ni gefile:
Sendu Viajn gracojn, Di’! 😐

OJCZE Z NIEBIOS • ŚK 481 • M: Stanisław Moniuszko • pola T: anonima • E: 1985 en NV 243*

505

1. Venkos ni en gloro,
venkos ni en gloro,
fine glore venkos iam ni.
Ho, en mia kor’
firme kredas mi,
ke fine glore venkos ni.

2. Ni iros man-en-mane,
ni iros man-en-mane,
iros man-en-mane iam ni.
Ho, en mia kor’
firme kredas mi,
ke man-en-mane iros ni.

3. Dio al ni helpos,
Dio al ni helpos.
Helpon iam sendos Li al ni.
Ho, en mia kor’
firme kredas mi,
ke Dio iam helpos nin.

4. Ni ne konas timon,
ni ne konas timon,
timon plu neniam konos ni.
Ho, en mia kor’
firme kredas mi,
ke timon ne plu konos ni.

5. Liberos ni pro vero,
liberos ni pro vero,
pro ver’ liberos fine ĉiuj ni.
Ho, en mia kor’
firme kredas mi,
ke fine ja liberos ni.

6. Vivos ni en paco,
vivos ni en paco.
Fine paco regos inter ni.
Ho, en mia kor’
firme kredas mi,
ke fine pace vivos ni.

WE SHALL OVERCOME • Unisono 119 • M (We shall overcome): usona Spiritualo • angla T: diversaj prilaborantoj de «I’ll overcome», la himno de la amerika movado pri civitanaj rajtoj, Charles Albert Tindley 1901 • E: Wouter Pilger kaj Adolf Burkhardt, 1974 en TK 9

506

1. Ne timu do,
kaptita de kor-angor’.
Fortas la viv’.
Ne timu do,
kaptita de kor-angor’.
Pli fortas viv’.

2. Ne timu do,
portata de Lia vort’,
vorto de l’ viv’.
Ne timu do,
portata de Lia vort’,
la vort’ de l’ viv’.

3. Ne timu do.
Jam vokas la nova tag’.
Logas la viv’.
Ne timu do.
Jam vokas la nova tag’
kaj logas viv’.

FÜRCHTE DICH NICHT, GEFANGEN IN DEINER ANGST • el: Fritz Baltruweit – Meine Lieder, 1996 • M, aranĝo kaj germana T: Fritz Baltruweit 1981 • © tdv-Verlag Düsseldorf • E: Albrecht Kronenberger 1999

507

1. Se nur al Dio vi konfidos
kaj daŭre vivos el esper’,
Li vin mirige ame gvidos
eĉ en tristeco kaj mizer’.
Fidante al la forta Di’
sur sablo ne konstruis vi.

2. Pro kio ĝemi zorgo-plene,
pro kio ve’ kaj plenda vort’?
Pro kio plori dummatene
pri via malagrabla sort’?
Fariĝas via kruco-voj’
nur pli peniga per malĝoj’.

3. La providencon nun fidele
sekvante iru al labor’,
kaj riĉa beno elĉiele
novigos sin en via kor’.
Kredante al la forta Di’
ne estos forlasita vi.

WER NUR DEN LIEBEN GOTT LÄSST WALTEN • Unisono 93 • GL 296 • EG 369 • KG 541 • RG 681 • M (Wer nur den lieben Gott) kaj germana T: Georg Neumark (1641) 1657 • E: Felix Ney, 1958 en LSN p. 44 s, prilaborita de Albrecht Kronenberger 1995

508

1. Vi, Dio, estas bona,
bonega Via faro,
jen milda, jen drakona,
sed ĉiam sen eraro.
Mi vivu, kiel volas Vi,
laŭame Vi decidas;
infane Vin mi fidas.

2. Vi volas min feliĉa
jam tie ĉi surtere,
je ĉiu bono riĉa,
servanta Vin libere.
Mi ĝoju do glorante Vin,
suferon ignorante,
ĉielon aspirante.

VI, DIO, ESTAS BONA • M (Was Gott tut): Severus Gastorius (1675)1679, Unisono 80 , EG 372, GL 294 , RG 684, KG 549 • E (originale verkita): Albrecht Kronenberger 1990

509

1. Pro la amo de l’ Sinjoro
ne timos ni.
Ne ŝanĝiĝas Di-favoro,
ne timos ni.
Nin vivigas Krista morto,
instruadas Lia vorto,
ŝirmas nevenkebla forto;
ne timos ni.

2. Se nin tentos akra provo,
ne timos ni.
Plene savos Dia povo,
ne timos ni.
Dion amu do kun fido,
Kriston servu kun avido,
sekvu al Spirita gvido;
ne timu vi.

3. Lumas antaŭ ni la vojo,
ne timas ni.
Fido kantas en malĝojo:
ne timas ni.
Nin ĉirkaŭos amo Dia,
zorgos pri bezono ĉia,
dum la tuta vivo nia
ne timos ni.

THROUGH THE LOVE OF GOD OUR SAVIOUR • M (Ar hyd y nos): kimra, tradicia, HON 178 kaj 319 • angla T: M. Peters • E: M. C. Butler, 1966 en HE 105 • AK 167

510

1. Li gvidas min! Ho bena vort’!
Konsolo en malgaja sort’!
Ĉar kie ajn mi trovos min,
la Dia mano gvidas min.

refreno:

1.-4. Li gvidas min! Li gvidas min!
Jes, propra-mane gvidas min;
fidele mi sekvados Lin,
ĉar Lia mano gvidas min.

2. Tra malĝojego kaj sufer’,
aŭ sur Edena flora ter’;
ĉe prosperado aŭ ruin’,
egale Dio gvidas min.
Li gvidas min …

3. La Dian manon tenos mi
sen plendo aŭ murmura kri’,
antaŭen marŝos kun obstin’;
kontenta, ĉar Li gvidas min.
Li gvidas min …

4. Kaj kiam post la viv-labor’
Li vokos min de l’ tero for,
sen timo mi sekvados Lin,
Li trans Jordanon gvidos min.
Li gvidas min …

HE LEADETH ME • LBW 501 • M (He Leadeth Me): William B. Bradbury • angla T: Joseph Henry Gilmore • E: M. C. Butler, 1966 en HE 147 • AK 175

511

1. |: Turnu Vin al ni, ho Sinjor’. 😐
Turnu Vin al ni, ho Sinjor’.
Sinjoro, ho Sinjor’.

2. Estu inter ni, ho Sinjor’ …

3. Ni bezonas Vin, ho Sinjor’ …

4. Venu gvidi nin, ho Sinjor’ …

KUMBA YAH, MY LORD • okcident-hinda Spiritualo • E-aranĝo: Åke Ahlrén • TK 15

Plu improvizu mem!

512

1. Malplenas miaj manoj antaŭ Vi,
kaj fremdas Via nom’ kaj Viaj vojoj.
Ĉu homoj pravas, kiuj vokas Vin?
Ĉu vere post la morto sekvos beno?
Ĉu vere Vi la Dio de l’ futur’?
Mi volas kredi. Kial Vi kontraŭas?

2. Min duboj paralizas kaj nesci’.
Senpovo mia fikse min katenas.
Ĉu mian nomon Vi en Via man’
enskribis vere laŭ favoro Via?
Ĉu estos hejm’ en promesita land’?
Ĉu mi Vin vidos per okuloj novaj?

3. La vorton diru, kiu savas min,
konsolas min, kondukas min al paco.
Malŝlosu mondon vastan, sen limig’,
en kiu Via plena amo regas.
Vi kiel tagan panon donu Vin.
Vi estas mem la cel’ de miaj preĝoj.

IK STA VOOR U IN LEEGTE EN GEMIS • Unisono 87 • GvL 473 • ZJ 924 • M (Ik sta voor U): Bernard Maria Huijbers 1964 • nederlanda T: Huub Oosterhuis 1964/1983 • © Uitgeverij Gooi & Sticht, Baarn • E : Kloster Kirchberg 2000 • kun afabla permeso

Laŭ la sama melodio:

513

M (Ik sta voor U) → 512 «Malplenas miaj manoj antaŭ Vi»

1. La Eternulo vidis min, kaj jen,
denove mi naskiĝis, kaj saviĝis.
Al mi Li lumon donis en la nokt’,
novajn okulojn kaj vivantan koron.
Li ĉiam venis kun silenta fort’,
ame eltenas mian senpovecon.

2. Li traktas nin, Li iras en kaj el,
en Siajn manojn skribis nian nomon.
Loĝejon Sian faras Li en nin,
enplantas Sian vivon kiel arbon.
Kun ni Li ludas, Sia fianĉin’,
kaj kio estas ni, Li tion donis.

3. Al la amatoj donas Vi en dorm’,
en niajn sonĝojn Via nom’ semiĝas.
Vi mem nin faris pretaj je akcept’,
pluveroj, kiuj falas sur la arbojn.
Kaj kiel vento – kien iras ĝi? –
Vi tiel venos al amatoj Viaj.

DE HEER HEEFT MIJ GEZIEN EN ONVERWACHT • GvL 421 • LvK 487 • ZJ 559 • nederlanda T: Huub Oosterhuis 1964 • © Uitgeverij Gooi & Sticht, Baarn • E: Jan van Keulen, 1990 en TK 144 • kun afabla permeso [K868T] • Psa 127,2

514

1. Jesuo, lumo de l’ anim’,
kun kia granda amo
Vi amis min, trans ĉiu lim’
penetris ĝia flamo.
Ho, donu, ke en mia kor’
eklumos ĝia brilo,
Dia Filo,
ke mi al Vi, Sinjor’
fariĝos taŭga ilo.

2. Vi helpu, ke ekloĝos jam
en la spirit’ nenio
krom Via graco, Via am’
kaj Via beno, Dio!
Forpelu ĉion, prenu for,
se io nin disigas
kaj min ligas.
Kaj ĉiam Vi, Sinjor’,
al bono min instigas.

3. Amiko, bona, bela ĝi
ja estas, ho Jesuo.
Beata venas ĝi de Di’,
plenigas min per ĝuo.
Kaj tial, kara Di-ŝafid’,
aperu al l’ orelo
krom la belo
nenio, ke en fid’
mi iru al la celo.

4. Savanto mia, al mizer’
kaj morto jam Vi iris.
Mokitan, krucumitan, per
la lanc’ Vin homoj ŝiris.
La vundojn Viajn tenu mi
eterne en memoro,
kaj en koro
mi ĉiam pensu pri
dorn-krono kaj doloro.

5. Ho, se la koro nun al Vi
malferma preta estus,
ke Via justo, kara Di’,
anstataŭ peko restus.
En la okuloj mia plor’
pri pento nun rakontas,
kaj mi hontas
Vin vidi, dum, Sinjor’,
Vi pri la am’ rakontas.

6. Ĉar Vi min amis, kiam mi
nenion bonan faris.
Jam tiam al la eklezi’
la vojon Vi malbaris.
Instruu min per Via vort’,
ĝis mi la vojon iros
kaj sopiros,
ke Via ama fort’
min el la mondo tiros.

O JESU CHRIST, MEIN SCHÖNSTES LICHT • M (Ich ruf zu dir): Hagenau ĉ. 1526/27, Wittenberg 1529, EG 343 • germana T: Paul Gerhardt • E: Hans Amund Rosbach, 1966 en CH 34 • AK 149

515

1. Donu pacon al la ter’.

1.-3. Ne forlasu nin.

1. Firme Vi al ni promesis helpi nin sen fin’.

1.-3. Ĉar nur Vi, nia Di’,
ĉar nur Vi, nia Di’,
tenas nin per patra man’.
Ne forlasu nin.

2. Donu liberecon, Di’. –
Ke por paco kaj libero agu ni sen fin’. –

3. Donu ĝojon, Di’, al ni. –
Eĉ pro bagatelaj ĝojoj danku ni sen fin’. –

GIB UNS FRIEDEN JEDEN TAG • GL (Speyer) 911 • EG 425 • KG 593 • RG 828 • M: Rüdeger Lüders 1963 • germana T: Rüdeger Lüders / Kurt Rommel 1963 • © Gustav Bosse Verlag, Kassel • E: Jiři Kořinek, en: Restu kun ni, 1a volumo, n. 14 / Albrecht Kronenberger 1999

516

1. De Dio mi ne lasos,
ĉar Li ne lasas min.
Kun Li mi ĉie pasos
sekure, sen deklin’.
Li min per forta man’
vespere kaj matene
prizorgas amo-plene
kun daŭra akompan’.

2. Lin laŭdu buŝo, koro,
ĉar ambaŭ donas Li.
Ho, kia graco-horo,
dum Lin memoras ni!
Perdiĝus ĉiu hor’
de viv’ sen Li surtere.
Kun Li ni vivos vere
nun kaj en Lia glor’.

3. Mi fido-plene celas
nur Lin en peza sort’.
Apudas Li, fidelas
al Sia propra vort’.
Al Li transdonu mi
animon, korpon, vivon
kaj iun ajn aktivon.
Pri mi disponu Li.

VON GOTT WILL ICH NICHT LASSEN • EG 365 • RG 671 • M (Von Gott will ich nicht lassen): Lyon 1557, religie: Erfurt 1563 • germana T: Ludwig Helmbold 1563, Nürnberg 1569 (elektitaj strofoj: 1, 5 kaj 3) • E: Adolf Burkhardt 1994*

517

1. Mi staras sub la Dia man’
kaj plu mi tie staros.
Nek tera ĝoj’ nek uragan’
min de l’ Sinjor’ forbaros.
Eĉ se disfalus tuta ter’,
ne falos tiu ĉi esper’,
ĉar Li ŝirmejon faros.

2. Li estas roko, firma fort’;
miraklojn oni vidas,
se oni pri la bona Vort’
atentas kaj ĝin fidas.
Li mem parolis, la Sinjor’;
kuraĝas tial mia kor’
kaj sian timon bridas.

3. La sorton, kiun sendas Li,
akceptas mi respekte.
En fid-trankvil’ atendas mi
la benon sensuspekte;
ĉar bona ĉiu Lia far’,
ŝirmata kvazaŭ per rempar’
mi vivas sendifekte.

4. Eĉ se profunde en mizer’
mi sidas, jen balzamo:
Mi scias: baldaŭ la koler’
foriĝos por ĉiamo.
Kareso, kio ŝajnas pik’!
Ĉu patro estus malamik’?
Li punas nur pro amo.

5. Fid-garantion mi, Kristan’,
en la promeso trovas,
ke min el Lia forta man’
nenio ŝiri povas.
Promesojn ja ne rompas Li;
la harojn eĉ elnombras Di’
kaj min al laŭdo movas.

ICH STEH IN MEINES HERREN HAND • EG 274 • M: Wittenberg 1529 • germana T: Philipp Spitta 1833 • E: Adolf Burkhardt 1976 • TK 30

Kantebla ankaŭ laŭ «Luther’s Hymn» → 493

518

M (Harre, meine Seele)

vaste konata

1. Fidu al Sinjoro,
mia anim’.
Li dum ĉiu horo
grace helpas vin.
Zorg’ fuĝas for
helpe de l’ Sinjor’.
Vian vintran hejmon kovros nova flor’.
Li ĉiutempe,
Li, am’ kaj bon’,
aŭdas vin helpeme
en plej-bezon’.

2. Fidu al Sinjoro,
mia anim’.
Li dum ĉiu horo
grace helpas vin.
Li el malĝoj’
igas esti ĝoj’.
Lia-grace iĝas bena mia voj’.
Dio eterna,
Vi scias ĝin,
kion koro fermas.
Ni dankas Vin.

HARRE, MEINE SEELE • EG (Württemberg) 623 • RG 694 • M (Harre, meine Seele): César Malan (1827) 1843 / Essen 1848 • germana T: Johann Friedrich Räder (1845) 1848 • E: Jiři Kořinek* el la ĉeĥa «Důvěřůj se v Pána» [K949T]

519

refreno:

Dio estas la ŝild’,
Dio estas la ŝild’,
Dio estas la ŝild’,
kun Li ne timas mi.

1. Mi kun timo pri futuro
paŝas plu kun malsekuro.
Vojon kovras la nebulo.
Dio estos mia sav’.

2. De vekiĝ’ min ĉiutage
nigraj zorgoj pelas plage;
sen ripoz’ mi iras vage.
Nur ĉe Dio estas pac’.

3. Mi senpacan mondon vidas,
kiu rabas, mon-avidas;
kiu stultas kaj militas.
Montru al ĝi vojon, Di’!

IMMER AUF GOTT ZU VERTRAUEN • M (Gimme dad ol’ time religion): tradicia usona Spiritualo • naciaj T: anonimaj • E: Restu kun ni 35, Dio benu p. 150

520

Abba, Patro! Tenu min
sole Via man’.
Mia volo ligu sin
nur al Via plan’.
Ne frostiĝu mia kor’.
Min ne lasu for.
Abba, Patro! Tenu min
sole Via man’.

angle:

Abba, Father, let me be
yours and yours alone.
May my will forever be
more and more your own.
Never let my heart grow cold,
never let me go.
Abba, Father, let me be
yours and yours alone.

ABBA, FATHER, LET ME BE • HON 5 • M kaj angla T: Dave Bilbrough • © copyright control • E: Kevin Bourne / Kloster Kirchberg 1999

521

refreno:

Al Vi mi fidas, Patro,
al Via patra am’.
Al Vi mi fidas, Patro,
al Via helpa man’.
Al Vi mi fidas, Patro,
en ĉiutaga pen’.
Forte mi kredas kaj esperas,
Dio, je Via ben’.

strofoj:

1. Min kiel polvereton
pelas senhalte la vent’.
De Vi dependas,
Dio potenca,
mia estad’ kaj ent’.

2. Estu ni ĉiam kune,
ĉiam Vin sentu la kor’,
por ke anstataŭ
timo infera
regu la Dia glor’.

3. Volas mi kiel fajro
teron varmigi per am’,
montri, ke Krist’ la
vojo kaj celo,
hela, heliga flam’.

LICZĘ NA CIEBIE, OJCZE • Śpiewnik p. 44 • M kaj pola T: fratino Magdalena • E: 1985 en NV 190*

522

1. Mi Vin kredas, Di’ mistera
en la Triunuo vera.
Mi Vin fidas, Dio kara,
kies plano senerara.

2. Ĉiopova, elĉiela!
Kiu ekster Vi fidela?
Mi esperas, ke mi havos,
kio min eterne savos.

3. Kvankam mia scio lamas,
bona Dio, Vin mi amas.
Super ĉio mi Vin celas,
ĉar Vi super ĉio belas.

4. Mi bedaŭras, ke mi pekis.
Vi en mi la penton vekis,
rekondukos min al ordo,
Dio de mizerikordo.

MI VIN KREDAS, DI’ MISTERA (originalo ne konata) • E: 1985 en NV 159*

523

1. Ondegaro preter lim’
frapegadas ĉe l’ anim’;
tamen en trankvilo mi
frontas al tempest-defi’:
Mia ankro tra l’ futur’
tenas min en plen-sekur’.

refreno:

Blovu kiom ajn ŝtorm-pel’
kontraŭ febla barka vel’:
Per la graco tenos min
Dia ankro ĝis la fin’.
Dio tenas min.
La ankro tenas min.

2. Ĉirkaŭ min en flus-inund’
la minacoj el profund’.
Jen hurlegas uragan’
kvazaŭ spiro de Satan’:
Min ne movas venta ŝok’,
ĉar mi kroĉis min al Rok’.

3. Kaj la ankro fiksis sin,
kvankam ventoj skuas min,
nevidata kablo ja
la tension portas tra
la plejforto de l’ skual’
ĝis la fina tajda fal’.

4. Preskaŭ min inundas ĝen’
kaj afliktoj kaj ĉagren’;
min delogi strebas tent’;
lumon kaŝas nuba vent’:
Sed en Krist’ kuraĝas mi:
ankro firma estas Li.

THOUGH THE ANGRY SURGES ROLL • M (My Anchor Holds): Daniel B. Towner 1902 • angla T: W. C. Martin 1902 • E: Leland Bryant Ross 1995
• Heb 6,19

524

1. Diaj promesoj ne trompas,
staras en rok-firma fort’,
ilin sigelas Jesuo
per Sia sango kaj mort’.

refreno:

1.-6. Eĉ se la tero bruliĝos,
monto kaj rok’ detruiĝos,
al la kredanto pruviĝos:
restas la Dia promes’.

2. Kiel Abramo jam faris,
levu l’ okulojn de l’ ter’;
dum vi kalkulas la stelojn,
kreskos jam fid’ kaj esper’.
Eĉ se la tero …

3. Kiam la voj’ mallumiĝis,
kredu, ĉar post la kurten’,
suno ja ne estingiĝis,
baldaŭ radios maten’.
Eĉ se la tero …

4. Kiam vin mond’ persekutas,
kredu, ĉar Dia Sendit’
kun vi trairos eĉ fornon;
fidu al Li sen hezit’.
Eĉ se la tero …

5. Kiam amikoj vin trompos,
kredu, ĉar via Jesu’
ĉiam vin gvidos, jes, ĉiam
savos Li vin de detru’.
Eĉ se la tero …

6. Baldaŭ vi estos nun hejme,
kredu, sub ĉiu mizer’,
tie ja estos realo,
kion vi kredis sur ter’.
Eĉ se la tero …

LÖFTENA KUNNA EJ SVIKA • SPB 254 • M (Diaj promesoj) kaj sveda T: Lewi Pethrus 1913 • © Förlaget Filadelfia / Libris Media AB. Svedio, presita kun permeso de Linx Music AB. Svedio • E: H. A. de Hoog, 1971 en AK 177 • kun afabla permeso
• Gen 15,5 • Dan 3,49-50

525

1. Se gvidas Jesuo survoje,
heliĝos eĉ ŝtorma veter’.
Kaj kiel birdeto mi ĝoje
jam rajtas Lin laŭdi sur ter’.
Li levis el morto kaj portis al la glor’.
Per Sia kor-sango Li pekojn viŝis for.
Jesuo, Jesuo,
Paŝtisto Jesuo
plu iras kun Sia ŝafar’.

2. Se venos ondegoj de l’ tento,
Jesuo rapidas al mi.
Dum dorna, troŝarĝa momento
Li portas la krucon sur Si.
Per fajro-kolon’ zorgas Li pri Izrael’,
per sang-nubo montras hejm-vojon al ĉiel’.
Jesuo, Jesuo,
Savanto-Jesuo,
manaon donacas Li plu.

3. Mi gvatas, ĉu el-oriente
leviĝus aŭroro de l’ ben’.
Mi ankaŭ aŭskultas atente
harp-sonojn de l’ reĝa alven’.
Ho, tiam kapablus ekkanti ankaŭ mi
la novan laŭd-himnon ĉielan antaŭ Di’.
Jesuo, Jesuo,
Fianĉo-Jesuo,
jam venu por porti min for!

KUN JEESUS ON OMANA MULLA • M (Törnvall): Emil Törnvall 1902, SPB 228 • finna T: O. H. Jussila • E: T. I. Haapalainen, 1971 en AK 178

▉

525.4

Se ĉiu unu floron plantus,
ĉiu homo sur ĉi ter’,
kaj, anstataŭ pafi, dancus,
pagus per ridet’, ne per moner’;
se ĉiu al alia varmon donus
kaj pri forto ne plu fanfaronus;
se neniu plu alian pikus,
en mensogon ne plu sin implikus;
se la oldaj iĝus kiel junaj,
ŝarĝojn portus en strebadoj kunaj;
se fareblus tiuj «se» precize,
ja ne vivus ni jam paradize.
Tamen, kion la milit-amoko
preskaŭ fuŝis, komenciĝus: hom-epoko.

Peter Härtling
E (el la germana): Adolf Burkhardt 1985
en: Dia Regno (1986) 1/2

526

1. For tra la vastaj spacoj,
preter la sun-orbit’,
trans la trem-brilon stelan
atingas en preĝ’ spirit’.
Ĝi la flugilojn levas
alten el polva sort’,
Patron kaj hejmon serĉas,
frapante sur perlo-pord’.

2. Preme malvastas mondo,
trompas amik-fidel’,
trovas anim’ firm-punkton
nur ĉe la eterna cel’.
Nokto plej nigra helos,
ĉesos la larmo-font’,
kiam vi lernos iri
fidante sur preĝo-pont’.

3. Eta infan’ preĝanta
vivas en plen-sekur’,
fortas pli ol heroo
post lia kastela mur’.
Kie en mond’ ni migras,
tenu ni en memor’:
ĝem’ de preĝanto iras
rekt-voje al Patra kor’.

LÅNGT BORTOM RYMDEN VIDA • SPB 212 • M (Dahlöf): Julius Dahlöf 1906 • sveda T: Augusta Lönborg 1895 • E: Magda Carlsson-Bohman, 1962 en EKA 36 • AK 255

527

1. Dio, aŭdu nin.
Patro, pardonu nin.
Pekojn forgesu multfoje.
Voku nin, dum ni senvoje.
Patro, pardonu nin.

2. Dio, prenu nin.
Patro, akceptu nin.
Vi per la vorto alvenu,
nin en malforto subtenu,
Patro, akceptu nin.

PANIE, PRZEBACZ NAM • Śpiewnik p. 55 • M kaj pola T: fratino Magdalena • E: 1985 en NV 249*

528

1. Sinjor’, per forto vestu Vin,
subtenu nin kuraĝe.
Vi plu nin helpas kun inklin’
samkiel jam praaĝe.
Batalas ni je ĉiu hor’,
pri ni do zorgu pro favor’,
ĉe nia flanko staru.

2. Kun Via forta Di-Spirit’
venkante ni sukcesos
kaj, eĉ se daŭras la milit’,
Vin fine glor-konfesos.
Kuraĝu ni, ĉar post temp-er’
ni post batalo, post sufer’
atingos vivo-kronon.

3. En Vian manon, bona Di’,
trankvile ni do falos.
Ĉar helpon sendis Vi al ni,
Vi ĉiujn plu regalos,
kiuj el ĝoja kor-instig’,
fidante al la interlig’,
al Vi ekkantas himnon.

ZIEH AN DIE MACHT, DU ARM DES HERRN • GL 304 • EG 377 (strofoj 1, 2, 4) • M (Lobt Gott den Herren, ihr): Melchior Vulpius 1609 • germana T: Friedrich Oser 1865 • E: Guido Holz 1986 / Kloster Kirchberg 1998

529

1. Al Dio konfidante,
nenion timas mi;
Li gardas min konstante,
senŝanĝe restas Li.
Ekstere ŝtormoj muĝas,
sed vana la minac’;
al Dio mi rifuĝas;
interne estas pac’.

2. Vivadas mi sen manko,
ĉar Dio paŝtas min;
kun ama kora danko
mi ĝoje sekvas Lin;
Li ĉion klare vidas,
perfekta Lia sci’;
antaŭen Li min gvidas,
kaj iras mi kun Li.

3. Al kampoj verdaj, belaj,
mirige por okul’;
ĉieloj sune helaj
sen nubo kaj nebul’;
plenumo de espero,
veriĝo de vizi’,
al vivo kaj libero:
kaj iros Li kun mi.

IN HEAVENLY LOVE ABIDING • HON 246 • M (Penlan): David Jenkins • angla T: Anna Laetitia Waring laŭ Psa 23 • E: M. C. Butler, 1966 en HE 98 • AK 164

530

1. Al Vi, Sinjor’, la koron levas ni,
ĉar nia sola helpo estas Vi.
Unu-anime kaj kun plen-fervor’
la koron levas ni al Vi, Sinjor’.

2. El profundaĵoj de la peko-ŝlim’,
malvirto, dubo, kulpoj ja sen lim’,
mallumo densa, tento, kaj ruin’,
ho Dia Lumo, supren levu nin.

3. El nigra marĉ’ de peko kaj perfid’,
malindaj pensoj, skismo, kaj avid’,
balbuta lango pro hontanta tim’,
al Via Ver’ sopiras la anim’.

4. Super minacaj nuboj de fier’,
malam’, ĵaluz’, envio, malesper’,
ho Dia Amo, supren levu nin.
Starigu Vian regnon en la fin’.

5. «Rigardu supren!» sonas en orel’,
«La koron levu alten al ĉiel’!»
En plen-akord’ respondas ni en ĥor’:
«La koron levas ni al Vi, Sinjor’».

LIFT UP YOUR HEARTS • HON 304 • kp. HAM 491 • M (Woodlands): Walter Greatorex • angla T: Henry Montagu Butler • E: M. C. Butler, 1966 en HE 115
• Lam 3,41

531

M (Slane) → 498 «Donu vizion»

1. Estro de l’ vivo, atentu pri mi.
Sen Vi, mi vivas en nokta medi’.
Vigla aŭ dorma, ne solas mi dum
por mia vojo Vi estas la lum’.

2. Saĝo eterna, la Vorto de l’ ver’,
sankta Di-Patro, rok-firma esper’,
Viaj infanoj ni estu; la mond’
iĝu konkorda en ama respond’.

3. Donu la saĝon por tiu kompren’,
ke en la homoj loĝadas Vi mem.
Esti mi volas, ho Di’, en humil’
por aliuloj voj-montra lumil’.

HERR MEINES LEBENS • germana T: Renate Schiller laŭ traduko de Helga Rusche el Be Thou my vision • E (el la germana): Adolf Burkhardt 1982 • TK 94 [K439T]

531.4

Min lasu ĉe Vi resti,
ho mia kara Di’,
je l’ kredo volas esti
fidela ĉiam mi.
Ho, donu, ke ne mankos
al mi la konstantec’;
pro tio kore dankos
mi Vin en eternec’.

LASS MICH DEIN SEIN UND BLEIBEN • EG 157 • M (Valet will ich dir geben = St. Theodulph): Melchior Teschner 1614 • germana T: Nikolaus Selnecker 1572 • E: Manfred Retzlaff 1983 • TK 155

532

1. Jen ni konas la Dian volon, jen nenia ajn kon’.
Prilumu nin, Di’,
kiam provoj venos.

2. Jen ni vidas la Dian onton, jen nenia ajn vid’.
Konduku nin, Di’,
kiam duboj venos.

3. Jen ni sentas la Dian amon, jen nenia ajn sent’.
Subtenu nin, Di’,
kiam timoj venos.

4. Jen ni faras la Dian pacon, jen nenia ajn far’.
Inspiru nin, Di’,
por ke paco venu.

MANCHMAL KENNEN WIR GOTTES WILLEN • el «Neue Geistliche Lieder» (BE 285) • GL 299 • EG (Württemberg) 626 • KG 184 • RG 832 • M: Felicitas Kukuck 1967 • germana T: Kurt Marti 1965 (strofoj 1-3), Arnim Juhre 1966 (strofo 4) • © Gustav Bosse Verlag, Kassel • E: Guido Holz 1986 / Kloster Kirchberg 1998

SERVO KAJ RESPONDECO

Kantoj:
Kie fidon donas hom’ → 068
Patro, aŭdu novan preĝon → 070
Rom-katolika Meso:
La Ordono de Dio → 067

533

1. Vi ne havas manojn, Di’.
Prenu miajn.
Prenu miajn.
Ilin movu kaj konduku Vi.
Ili portu kaj tenu,
ili donu kaj helpu,
fariĝu kvazaŭ Viaj.

2. Vi ne havas piedojn, Di’.
Prenu miajn.
Prenu miajn.
Ilin movu kaj direktu Vi.
Ili iru kaj kuru,
ili saltu kaj dancu,
fariĝu kvazaŭ Viaj.

3. Vi ne havas lipojn, Di’.
Prenu miajn.
Prenu miajn.
Ilin movu kaj malfermu Vi.
Ili danku kaj gloru,
ili versu kaj benu,
fariĝu kvazaŭ Viaj.

DU HAST KEINE HÄNDE, HERR • M: © Hugo Scholter • germana T: © Alois Albrecht • E: Albrecht Kronenberger 1995, kun afabla permeso de la aŭtoroj

534

refreno:

Estas la temp’,
estas la horo:
Nun farendas ag’,
kiu gravas por la tag’
de l’ veno de l’ Sinjor’.

versoj:

1. Jesu’ ne demandos:
Kion ŝparis vi?
Kiom da mono vi havis?
Li demandos kontraŭe:
Kion donis vi,
kiun ŝatis vi pro mia amo?

2. Jesu’ ne demandos:
Kion manĝis vi?
Kiom da vino vi trinkis?
Li demandos kontraŭe:
Kiun servis vi,
kiun nutris vi pro mia amo?

3. Jesu’ ne demandos:
Ĉu kongresis vi?
Ĉu vi sufiĉe diskutis?
Li demandos kontraŭe:
Kion faris vi,
kiun amis vi pro mia amo?

4. Jesu’ ne demandos:
Kiom brilis vi?
Kia vin taksis la homoj?
Li demandos kontraŭe:
Ĉu vi konis min?
Ĉu vi taksis min amanta frato?

JETZT IST DIE ZEIT, JETZT IST DIE STUNDE • el: Weisst du wo der Himmel ist (IMP 3001) • M: Ludger Edelkötter • germana T: Alois Albrecht • © Impulse-Verlag Ludger Edelkötter, 48317 Drensteinfurt • E: Albrecht Kronenberger 1993/1998, kun afabla permeso de la poeto

534.5

Mat 25,31-40

31 Sed kiam la Filo de homo venos en sia gloro, kaj ĉiuj anĝeloj kun li, tiam li sidos sur la trono de sia gloro; 32 kaj antaŭ li kolektiĝos ĉiuj nacioj, kaj li apartigos ilin unu de alia, kiel paŝtisto apartigas la ŝafojn for de la kaproj; 33 kaj li starigos la ŝafojn dekstre de li, kaj la kaprojn maldekstre. 34 Tiam diros la Reĝo al tiuj, kiuj staras dekstre de li: Venu, vi benataj de mia Patro, heredu la regnon preparitan por vi de post la komenco de la mondo; 35 ĉar mi malsatis, kaj vi donis al mi manĝi; mi soifis, kaj vi donis al mi trinki; mi estis fremda, kaj vi gastigis min; 36 nuda, kaj vi vestis min; mi malsanis, kaj vi vizitis min; mi estis en malliberejo, kaj vi venis al mi. 37 Tiam respondos al li la justuloj, dirante: Sinjoro, kiam ni vin vidis malsata, kaj vin satigis? aŭ soifanta, kaj trinkigis vin? 38 Kaj kiam ni vidis vin fremda kaj gastigis vin? aŭ nuda, kaj vin vestis? 39 Kaj kiam ni vidis vin malsana aŭ en malliberejo, kaj venis al vi? 40 Kaj la Reĝo respondos kaj diros al ili: Vere mi diras al vi: Kiom vi faris al unu el ĉi tiuj miaj fratoj la plej malgrandaj, tiom vi faris al mi.

535

1. Mondon amas Di’.
Al Li apartenas
nia tuta viv’. Montru ni, ke venas
Lia am’ al mond’.

2. Mondon amas Di’.
Ĝin Li mem estigis,
propra-vole Sin al la mondo ligis.
Lia do la mond’.

3. Mondon amas Di’.
Fajro-lumo, nubo
kaj la sankta tend’ montras ekster dubo:
Dio en la mond’.

4. Mondon amas Di’.
En mallumo ĝemis
tuta kreitar’, ĝis lumige venis
Lia Fil’ al mond’.

5. Mondon amas Di’.
La diablo cedos.
Pro la mort’ de l’ Fil’ Regnon ni heredos.
Nova iĝas mond’.

6. Mondon amas Di’.
Vanas la rezisto
de la mort-potenc’: releviĝis Kristo –
vivo por la mond’!

7. Mondon gardas Di’
ame sub okuloj,
ĝis revenos Krist’, ne nur por piuloj,
sed por tuta mond’.

8. Mondon amas Di’.
Al Li apartenu
nia tuta viv’ kaj tra ni do venu
Lia am’ al mond’.

GOTT LIEBT DIESE WELT • Unisono 103 • EG 409 • GL 297 • RG 279 • KG 709 • M kaj germana T: Walter Schulz 1962/1970 • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1975 • TK 41

536

1. Pli ol nur vort’ estas am’.
La amo estas vortoj kaj agoj.
Jesuo naskiĝis, signalo de amo,
signalo de amo por nia mond’.

2. Pli ol nur vort’ – la liber’!
Libero estas vortoj kaj agoj.
Jesu’ kruce mortis, signal’ de libero,
signal’ de libero por nia mond’.

3. Pli ol nur vort’ – la esper’!
Espero estas vortoj kaj agoj.
Jesuo leviĝis, signal’ de espero,
signal’ de espero por nia mond’.

LIEBE IST NICHT NUR EIN WORT • EG (Bayern) 650 • M: Gerd Geerken 1973, © Gustav Bosse Verlag, Kassel • germana T: Eckart Bücken 1973, © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1981 • TK 66

537

1. Amo de Dio estas kiel strando,
vento kaj vasto, kaj eterna hejm’.
Li nin permesas veni aŭ foriri,
«jes» al Li diri aŭ respondi «ne».

1.-4. Amo de Dio estas kiel strando,
vento kaj vasto, kaj eterna hejm’.

2. Serĉas liberon ni por krei, servi,
vivi kaj esti nia vera mem’;
tian liberon, kie kreskas revoj,
kie radikojn trovas arb’ kaj flor’.
Amo de Dio …

3. Sed staras muroj, kiuj nin dividas;
unu alian vidas nur tra krad’.
Ŝtonoj el tim’ konstruas la prizonon,
nia orgojlo estas sklava rob’.
Amo de Dio …

4. Dio, juĝante Vi nin liberigu!
Via absolvo gvidas al liber’
por la popoloj, rasoj, homoj, kien
Via kompata am’ etendas sin.
Amo de Dio …

GUDS KÄRLEK ÄR SOM STRANDEN OCH SOM GRÄSET • Unisono 105 • SPB 289 • M: © Lars Åke Lundberg 1968 • sveda T: Anders Frostensson 1968, laŭ Christa Weiss-Werner 1965, © AF Foundation Hymns and Songs, Verbum, Stockholm • E: Adolf Burkhardt 1980 • TK 72 (tie kun izometra melodio)

538

1. Nin antaŭiris Vi
tra la angora pord’.
Restu trovebla do
eĉ en mallumo.

2. Vi nia ŝuld-ofer’,
mem Vi pardon’ por ni:
Estu la pac’ de l’ kor’,
Jesu, eterne.

3. Vi iras tra la temp’
kun Via viva pan’,
panon de ĉiu tag’
donu hodiaŭ.

4. Ĉiam Vi antaŭ ni
iras al hom-mizer’:
Sendu kun paco nin,
Krist’, kaj kun pano.

DU SOM GICK FÖRE OSS • Unisono 107 • SPB 74 • M kaj plurvoĉeco: Sven-Erik Bäck 1959 • sveda T: Olov Hartman 1968 • © Nordiska Musikförlaget, Stockholm • E: Albrecht Kronenberger 1999

539

refreno:

Min faru ilo, ho Sinjor’, de Via paco,
ke mi amon donu, kie malam’,
ke mi pardonu, kie ofendado,
ke mi kunligu malpacantojn,

verso:

ke mi la veron diru, kie trompa ŝajn’,
ke mi konfidon semu, kie premas dub’,
ke mi esperon veku en la malesper’,
ke Vian lumon ekbruligu mi en nigra nokt’,
ke mi donu ĝojon, kie loĝas plor’.

refr.

verso:

Ho, lasu min strebi:
ne por esti konsolata,
sed ke mi aliajn konsolu,
ne por esti komprenata,
sed ke mi aliajn ja komprenu;
ne ke estu mi amata,
sed ke mi aliajn amadu.

refr.

verso:

Ĉar kiu donas, mem ricevos;
kiu sin forgesas, trovos;
pardoninton Di’ pardonos;
kiu mortas, iros al vivo eterna.

refr.

O HERR, MACH MICH ZU EINEM WERKZEUG DEINES FRIEDENS (ofte nomata: simpla preĝo de Sankta Francisko el Assisi) • EG 416 • RG 800 (T) • el: Souvenir Normand 1913 • M: Rolf Schweizer 1962/1969 • © Carus-Verlag Stuttgart • E: Adolf Burkhardt 1980 • TK 68

540

1.-4. En Via nomo faru ni
la paŝojn necesajn nun.

1. Donu kuraĝon, per la fid’
agi hodiaŭ kaj morgaŭ.

2. Donu kuraĝon, per la am’
vivi hodiaŭ la veron.

3. Donu kuraĝon, per esper’
nove komenci hodiaŭ.

4. Donu kuraĝon, per la fid’
kun Vi, Sinjor’, iĝi homoj.

LASS UNS IN DEINEM NAMEN, HERR • EG (Bayern) 634 • KG 149 • M kaj germana T: Kurt Rommel 1964, en Gott schenkt Freiheit • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1986 • TK 124

541

1. Donu nun okulojn,
kiuj, ho Sinjor’,
ankaŭ la fremdulojn
vidas kun favor’.

2. kaj orelojn, kiuj
pretas al aŭskult’;
malfermitajn mensojn
por kompren-rezult’;

3. manojn, kiuj lernas
servi al kunul’;
krurojn, kiuj portas
helpon sen skrupul’;

4. korojn, kiuj ĝojas
pri alies rid’;
buŝojn por instigi
al serena fid’.

5. Ho Sinjor’, vigligu
nin pri tiu tem’:
Ni nenion havas
sole por ni mem.

TAMA NGAKAO • HERR, GIB DU UNS AUGEN • EG (Bayern) 649 • kp. Thuma Mina 47 • M kaj maoria T: el Nov-Zelando • germana T: Friedrich Walz 1981 • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1974 • TK 5*

542

1. Helpu, Di’, potence,
ke mi ne sensence,
ke mi ne sensence
vivu sur la ter’.

2. Gvidu miajn tagojn,
ke ne kaŭzu plagojn,
ke ne kaŭzu plagojn
mi al proksimul’.

3. Fiksu mian rolon,
ke mi Vian volon,
ke mi Vian volon
sekvu kun obe’.

4. Via helpo faru,
ke mi firme staru,
ke mi firme staru,
kie la bezon’.

Oni povas aldoni laŭplaĉe aliajn strofojn, ekzemple:

5. Helpu, Dio, ame,
ke ne pasu vane,
ke ne pasu vane
mia tera viv’.

HILF, HERR MEINES LEBENS • GL 622 • EG 419 • KG 547 • RG 825 • M: Hans Puls 1962 • germana T: Gustav Lohmann 1962, 3a strofo: Markus Jenny 1970 • © Gustav Bosse Verlag, Kassel • E: Rudolf Fischer (1a-3a strofoj), Jan kaj Karel Filip en Restu kun ni n. 23 (4a strofo), Adolf Burkhardt (5a strofo); kunmeto: Kloster Kirchberg 1998

Samtempe oni povas kanti jenan rondkanton:

542.6

Mi akompanos vin ĉiujn tagojn,
ĉiujn tagojn de l’ tuta viv’.

2-voĉa rondkanto
SIEHE, ICH BIN BEI EUCH ALLE TAGE • M: © Wolfgang Fischer 1967 • T: Mat 28,20 • E: Adolf Burkhardt 2000 • kun afabla permeso

543

1. Instigu nin, aŭskulti
la vorton de la ver’.
Ni dankas Vin
pro fido kaj esper’.

2. Instigu nin por vivi,
eĉ se kaŝiĝas senc’.
Ni dankas Vin
pro korpo kaj pro mens’.

3. Instigu nin labori,
ĉu kun, ĉu sen prefer’.
Ni dankas Vin
pro nia bela ter’.

4. Instigu nin, por servi
hodiaŭ laŭ bezon’.
Ni dankas Vin
pro ĉiu Via don’.

5. Instigu nin silenti,
ripozi post labor’.
Ni dankas Vin
pro ĉia kor-favor’.

6. Instigu nin, por fidi
unike Vin, Sinjor’.
Ni dankas Vin,
ĉar Vi ne restas for.

HERR, GIB UNS MUT ZUM HÖREN • GL 521 • EG (Bayern) 588 • KG 567 • RG 258 • M kaj germana T: Kurt Rommel 1964 • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1980 • TK 76

544

1. Eternulo, granda Dio,
en majesto regas Vi
astrojn en plen-harmonio,
fluon de mond-histori’.
Donu saĝon
kaj kuraĝon,
por ke regu Vi en ni!

2. Jen minacas nin potenco
de l’ malbono sur la ter’,
kaj insidas kun intenco
kapti nin por la infer’.
Donu saĝon
kaj kuraĝon,
por nin savi el danĝer’.

3. Ŝiras eklezion Vian
kredataĵoj en sincer’,
ĉar ne karitaton Dian
montras ni en Krist’-liber’.
Donu saĝon
kaj kuraĝon,
unuigu nin en ver’.

4. Fondis regnon Vi, ho Kristo,
por bon-farto de l’ homar’;
ĝin etendi kun persisto
strebu ni, la Di-idar’!
Donu saĝon
kaj kuraĝon
cele servi sen erar’!

5. Granda la honoro nia
partopreni en labor’
kun la mond-Savanto Dia –
Lin konfesas ni Sinjor’,
en fidelo
ĝis ĉielo
kaj la promesita glor’!

ETERNULO, GRANDA DIO • M (Rhuddlan): kimra, tradicia, HAM 556, HON 285, LBW 418 • E (originale verkita): W. J. Downes 1968 • AK 12

545

Esti por ĉiuj servisto,
frato, helpant’, laŭ Lia model’,
jen, post la veno de Kristo,
sola cel’.

4-voĉa rondkanto
ALLEN HELFEN UND DIENEN • M: Rudolf Irmler ĉ. 1966 • germana T: Christian Morgenstern • E: Adolf Burkhardt 1967 • TK 154

546

refreno:

Aŭdu, fil’,
Dian voĉon nun,
vokas Patra am’ vin al brakum’.
Manĝu, trinku en konkord’,
amu vi laŭ Krista vort’.
Halelu, halelu, halelu, haleluja!

versoj:

1. Laŭdu la Sinjoron kant’,
laŭte sonu ĝi tra land’.
Laŭ promeso de l’ Savant’,
daŭros nia viv’ plu.

2. Estas de Jesu’ ordon’
amo al proksima hom’.
Eĉ post lasta tomba dom’
daŭros nia viv’ plu.

3. Se ni vivos nur laŭ Krist’,
mortos en ni egoist’,
ni feliĉos en persist’,
daŭros nia viv’ plu.

4. Nia celo: unu mond’,
unu familia rond’,
kaj kun Patro la renkont’;
daŭros nia viv’ plu.

5. Kun la Krista eklezi’
ni atendu. Venos Li.
Kun Krist-nom’ revivos ni,
daŭros nia viv’ plu.

AŬDU, FIL’ (originalo ne konata) • M kaj E: Restu kun ni 4*, NV 192*

547

1. Tutan mondon plenigas Dia amo.
De boneco plenas ĉiu tag’.
Ĉiutempe aŭdiĝas ĝojo-gamo,
dum ni serĉas Lin en nia vag’.

refreno:

Kiel ni vivu, diru, ho Sinjoro!
Kie la vojo? Kiel trovi ĝin?
Kie la vero por la homa koro?
Ja vivo, vojo, vero estas Vi.

2. Via am’ estas ne nur vorto pia,
ĉar sen faroj estus ĝi sen senc’.
Nek elkanti ĝin povos koro nia,
nek ampleksos ĝin la homa mens’.

3. Ni ne perdos, ho Dio, amon Vian,
kiun vekis Vi en nia kor’.
Ĝi ĝojigas de l’ vivo aĝon ĉian,
montras vojon en danĝera hor’.

CAŁY ŚWIAT JEST PEŁNY TWEJ MIŁOŚCI • Śpiewnik p. 411 • M kaj pola T: Wiesław Kądziela • E: NV 254*

548

1. La birdoj de l’ ĉielo,
paseroj, merloj, korvoj,
instruas nin dirante:
«Ne havu tro da zorgoj.»

2. Surkampe ĉiu floro,
lilio kaj levkojo,
instruas nin dirante:
«Restadu en la ĝojo.»

3. Skarabo sur rubejo,
urtiko, heleboro,
instruas nin dirante:
«La etajn ne ignoru!»

4. La pontoj jam faritaj
de niaj antaŭuloj
instruas nin dirante:
«Vi estu dankemuloj!»

5. Fabrikoj, magazenoj,
eĉ ekleziaj domoj,
instruas nin dirante:
«Pli gravaj estas homoj.»

DIE VÖGEL UNTERM HIMMEL • EG (Pfalz) 661 • M: © Martin Gotthard Schneider 1975 • T: Rudolf Otto Wiemer 1974, © Kaufmann Verlag, Freiburg • E: Albrecht Kronenberger 1994

549

1. Kiel en lern-kajero
iu tasko tre peza,
tiel strangas la vivo.
Unu granda demand’:
Kio la plej grava?
Kio la plej bela?
Kio vera, unika, alloga,
pli kara ol vivo mem?

2. Sian propran respondon
ĉiu devas eltrovi.
Nur ĉi tiu feliĉos,
kiu konas ĝin mem:
Kio la plej grava?
Kio la plej bela?
Kio vera, unika, alloga,
pli kara ol vivo mem?

3. Sur la brusto kruceto
brilas ĉiam amike.
Nur unika rigardo,
kaj mi scias de nun,
kio la plej grava,
kio la plej bela,
kio vera, unika, alloga,
pli kara ol vivo mem.

4. Ami ĉiam denove,
ami ĉiam pli arde,
daŭre esti kun Dio,
kune iri tra l’ mond’:
Tio la plej grava.
Tio la plej bela.
Tio vera, unika, alloga,
pli kara ol vivo mem.

KIEL EN LERN-KAJERO (originalo ne konata) • M: buŝe transdonita • E («Kiel en la kajero»): NV 225*

550

1. La jena miraklo
min ravis plej multe,
ke mondo ne estis
nek firmament’,
nek arbo sin montris,
nek monto altiĝis,
la luno ne ŝvebis,
nek brilis sun’.

2. Ne ŝaŭmis potence
la ondoj de l’ maro,
nek io ajn estis
en vaka spac’.
Plenigis ĝin dense
la Dio plej-pova,
estulo plej milda.
Ho sankta Di’,

3. Vi kreis ĉielon,
estigis la teron,
la homon provizis
per multa bon’.
Min faru kredanta,
prudenta kaj saĝa
kaj forta, por agi
laŭ Via vol’.

DAS ERFRAGTE ICH UNTER DEN MENSCHEN • M (Mein Zuflucht alleine): Münster 1677 • T: bavara preĝo Wessobrunner Gebet, komence de la 9a jc. • E: Wilhelm Herrmann, 1985 en Germana Antologio p. 22 • kunmetita de Albrecht Kronenberger 1993

551

strofoj:

1. Sur polvo-plena voj’
kaj en brulanta sun’
Li iris instruante pri pardono.
Li manĝis kun pekul’,
putino, doganul’.
Li klinis sin al kiu ajn bezono.

refreno:

Ho, Majstro,
la vojon antaŭ mi mi iru, kiel iris Vi.
Ho, Majstro,
la homojn ĉirkaŭ mi mi amu, kiel amis Vi.
Ho Majstro,
la fremdan ŝarĝon mi brakumu, kiel faris Vi.
Ho, Majstro,
mi ĉiam fortos, se la krucon portos mi kun Vi.

2. Sur tiu sama voj’
ni sekvu Lin kun ĝoj’,
Li nin instruas amon kaj pardonon.
Al ĉiu malamik’
sen plua polemik’
ni klinu nin, al li farante bonon.
Ho, Majstro, …

MÓJ MISTRZU • Śpiewnik p. 417 • M kaj pola T: fratino Magdalena • E: Józef Zielonka, 1985 en NV 252*

552

M (Quem pastores) → 250 «Aŭdu, sonas pastoralo»

1. Vin obeas vento, maro,
suno, luno, kaj stelaro;
kun humila petegaro
ankaŭ ni adoras Vin.

2. Benu ĉiun vojaĝanton;
oceano-transiranton;
de la hejmo for-migranton –
gardu ĉiun de ruin’.

3. Estu ĉiuj postlasitaj
al ni reunuigitaj;
pli amindaj, Krist-imitaj
tiam ili trovu nin.

4. Sur la vojo nin direktu;
se ni pekas, nin korektu;
de malbono nin protektu;
el danĝero savu nin.

5. Dum la tuta vivo nia
sekvu nin la beno Dia;
kaj per gvida mano Via
ĉiam kondukadu nin.

6. Dio, ame Vin klinante,
hom-animojn kompatante,
plipretigu nin konstante
por ĉielo en la fin’.

LORD, THE WIND AND SEA OBEY THEE • angla T: Percy Dearmer • E: M. C. Butler, 1966 en HE 243 • AK 146 [K499T]

553

1. Ĉion al Jesu’ mi cedos.
Ĉion donos mi al Li.
Ĉiam mi Lin ame fidos.
Tage vivos Li en mi.

refreno:

1.-3. Ĉion cedas mi.
Ĉion cedas mi;
ĉion mi al vi, Savanto,
ĉion cedas mi.

2. Ĉion nun al Li ni cedu.
Ĉiam vivu ni por Li.
La Spirito nin posedu.
Uzu nin, ho nia Di’.
Ĉion cedas mi …

3. Ĉion al Jesu’ mi cedis.
Sanktan flamon sentas mi.
Ĝojon, kian mi ne kredis,
mi ricevis, dank’ al Li.
Ĉion cedas mi …

ALL TO JESUS I SURRENDER • M: Winfield S. Weeden • angla T: Judson W. van Deventer • E: David Featherstone, 1987 por la jubilea Universala Kongreso en Varsovio

554

Mi volus ion fari kio Vin honoras, Di-Sinjoro,
mi volus ion fari kio Vin honoras,
por la amikoj,
por la najbaroj,
por ĉiu kiun mi renkontas.
Mi volus ion fari kio Vin honoras, Di-Sinjoro.

JAG SKULLE VILJA • M: © Göte Strandsjö 1973 • sveda T: el Jag sjunger ditt lov dagen lang, laŭ afrika preĝo • E: Adolf Burkhardt 1979 • TK 64 • kun afabla permeso

555

1. Replenigu mian lampon, ke ĝi brilu,
replenigu ĝin, ho Sinjor’.
Replenigu mian lampon ke ĝi brilu,
ke ĝi brilu ĝis tagiĝa hor’.

refreno:

1.-5. Hosana!
Hosana!
Kantu laŭde al la Reĝa Reĝ’.
Hosana!
Hosana!
Kantu laŭde al la Reĝ’.

2. Renovigu mian koron, ke mi amu,
renovigu min, ho Sinjor’.
Renovigu mian koron, ke mi amu,
ke mi amu el kristeca kor’.
Hosana! …

3. Refortigu mian korpon, ke mi servu,
refortigu min, ho Sinjor’.
Refortigu mian korpon, ke mi servu,
ke mi servu en la Di-labor’.
Hosana! …

4. Refreŝigu mian voĉon, ke mi kantu,
refreŝigu min, ho Sinjor’.
Refreŝigu mian voĉon, ke mi kantu,
ke mi kantu en eterna ĥor’.
Hosana! …

5. Repurigu mian vivon, ke mi sanktu,
repurigu min, ho Sinjor’.
Repurigu mian vivon, ke mi sanktu,
ke mi sanktu antaŭ Via glor’.
Hosana! …

SING HOSANNA / PUT SOME OIL IN MY LAMP / GIVE ME JOY IN MY HEART • HON 153 • M (Sing Hosanna) kaj angla T: tradiciaj • E: Leland Bryant Ross 1997

556

Ho, rigardu min, kompatu min, kompatu min,
ĉar solec’ premas min. Mi sidas en mizer’.

Psa 25,16
2-voĉa rondkanto
HO, RIGARDU MIN (originalo ne konata) • M: anonima • E: Josef Grabmaier 1983 / Adolf Burkhardt 2001

557

1. Orele do aŭskultu vi,
kiun leĝon donas Di’:
Ne sekvu falsajn diojn,
sed plu konfesu nur pri Mi:
Ho Izrael, jen l’ ordono.

2. Sinjoron vian amu vi,
servu al Li per ĉiu fort’,
adoru Lin per agoj:
l’ unua jen kaj ĉefa ordon’:
la vol’ de Di’ via Patro.

3. La proksimulon helpu vi,
nutru la povrajn en la land’,
per hejm’ provizu ilin:
la dua ordon’ egalas tiun ĉi:
ĝin faru kaj vi vivos.

4. Potenco grandas de la Am’:
fajron ĝian ne viŝas mar’,
ĝi brulos plu eterne.
Ekflagru do je l’ ama parol’:
Al ni parolis Dio!

WIE OREN OM TE HOREN HEEFT • LvK 62 • ZJ 594 • M (Wie was diegene die die loverkens brak): Souter Liedekens, Antwerpen 1540 • nederlanda T: Huub Oosterhuis • © copyright control • E: Gerrit Berveling • TK 156
• Rea 6,4-10 • Mat 22,34-40

558

1. En Krist’ ne estas sud’ aŭ nord’,
oriento, okcident’,
sed nur gefratoj en konkord’
sur ĉiu kontinent’.

2. Sin interligu ĉies kor’
en Li, la Dia Fil’.
Lin servi estu por l’ homar’
la firma or-ligil’.

3. Man-plektu, unu en la fid’,
el kiu ajn naci’;
servante Patron kvazaŭ fil’
parencas vi al Mi.

4. En Krist’ kuniĝas sud’ kaj nord’,
oriento, okcident’;
pro Kristo iĝas unu ni
sur ĉiu kontinent’.

IN CHRIST THERE IS NO EAST OR WEST • LBW 359 • M (McKee): usona Spiritualo, adaptita de Harry T. Burleigh • angla T: John Oxenham 1924, Unisono 116, HON 244 • E: Adolf Burkhardt 1982 • TK 81*

559

1. Donu al mi
novan koron, Di’!
Ho, kvazaŭ flam’
brulu pro am’
al Vi, Sinjor’,
tia nova kor’,
kaj ĝi iru kun Vi,
senĉese nur kun Vi.

2. Mi preĝas por
gaja, milda kor’;
ĝin loĝu plu
nur Vi, Jesu’.
Via parol’
estu ĝia vol’.
Plena iĝu la kor’,
plen-plena nur de Vi!

3. Sub Via man’
reaperas san’;
Vi tuŝis jam
koron per am’.
Firma do sci’,
ke senkulpa mi
baldaŭ staros ĉe Vi,
ho, supre apud Vi.

ÚJ SZIVET ADJ, URAM ÉNNEKEM • M (Donu al mi): Peter Balla • hungara T: Tamás Vargha • E: Adolf Burkhardt, 1971 en AK 128, kun afabla permeso de la komponisto

ATESTO KAJ MISIO

560

S: Vi havos la povon de la Spirito,
la povon de l’ Sankta Spirito,

rondkante:

|: kaj estos miaj atestantoj,
estos miaj atestantoj,
ateston faros vi pri mi. 😐

K: d.c.

3-voĉa rondkanto kun kadro
IHR WERDET DIE KRAFT DES HEILIGEN GEISTES, DES HEILIGEN GEISTES EMPFANGEN • EG 132 • KG 486 • M, laŭ Köln 1623, Samuel Scheidt 1650: Paul Ernst Ruppel 1964 • © Verlag Singende Gemeinde, Wuppertal • E: Adolf Burkhardt 1976 • TK 38
Ago 1,8

561

1. Krist’ ĉe l’ marbordo ekstaris,
serĉi homojn postsekvi Lin pretajn,
por kapti korojn per Dia vorto.

refreno:

Sinjoro,
jen Vi min ekrigardis,
Via buŝo
mian nomon ekdiris;
mi la barkon
ĉe la bordo postlasas,
nun la homojn
kapti kune kun Vi!

2. Mi estas homo mizera,
nur la koron mi havas bonvolan
kaj manojn pretajn al kunlaboro.
Sinjoro …

3. Vi miajn manojn bezonas,
mian koron junece fervoran,
ŝvit-gutojn miajn, solecon mian.
Sinjoro …

4. Nun ni jam kune ekiros,
kapti korojn sur hom-oceano,
per ret’ de l’ vero kaj vivo-vorto.
Sinjoro …

PAN KIEDYŚ STANĄŁ NAD BRZEGIEM (BARKA) • Śpiewnik p. 610 • M: Cesareo Gabarain • pola T: Stanislaw Szmidt, SDB • E: Serĉante Dion, p. 4, kp. NV 229

562

1. Ho, ne ĉagreniĝu, sankta Krist-armeo!
Spite de malam’ ne trafos vin pereo.
Kvankam furiozas kontraŭ vi la mondo,
la majesta Krist’ ne lasos vin en honto.

2. El nacio reĝa, kvankam tre malgranda,
vin elektis Di’ pro amo sendemanda.
Lia sankta Filo mem vin faris filoj;
kredu, ke por vi do Liaj venko-briloj!

SEMMIT NE BÁNKÓDJÁL • M: Balázs Székel 1546 • hungara T: András Szkhárosi Horvát • E: Adolf Burkhardt, 1971 en AK 185
• Luk 12,32 • 1 Pet 2,9

563

Ni ne vivas al ni,
ni ne mortas al ni.
Ni vivas al Kristo, ni mortas al Li.
Ni apartenas al Li.

nederlande:

Niemand leeft voor zichzelf,
niemand sterft voor zichzelf.
Wij leven en sterven voor God onze Heer:
aan Hem behoren wij toe!

NIEMAND LEEFT VOOR ZICHZELF • GvL 501 • ZJ 923 • M: Flor van de Putt • nederlanda T: Huub Oosterhuis • E: Albrecht Kronenberger 1997
• Rom 14,7-8

564

1. Dum sufokas min la zorgoj de l’ vivo,
dum kontraŭas al mi la uragan’,
tiam brilas kiel stel’ unu vero:
ke dank’ al Di’ estas mi kristan’.

refreno:

|: Ni vivu laŭeble plej bele,
ĉu grandas, ĉu simplas la tag’.
Ĉi vivon ni gardu fidele,
ke l’ mond’ stabiliĝu el vag’. 😐

2. Pri la Dia regno zorge mi penu,
pri l’ kolekto de ĉiu Di-infan’,
pri la plua kresko de l’ eklezio;
ĉar dank’ al Di’ estas mi kristan’.
Ni vivu …

3. Eble, se fariĝus mi bona homo,
edukanta min laŭ la Dia plan’,
iu fora hom’ per mi Dion spertus
kaj mem fariĝus kun mi kristan’.
Ni vivu …

CHRZEŚCIJANIN, TO JA • Śpiewnik p. 441 • M kaj pola T: © Zofia Jasnota • E («Inter ĉiuj zorgoj kaj vivklopodoj»): Henryk Paruzel, 1985 en NV 219 • prilaboroj: 1990 en Serĉante Dion p. 12 («Kiam inter vivdanĝeroj kaj zorgoj») kaj 1999 de Albrecht Kronenberger, kun afabla permeso

565

1. Mi sendas vin misii sen ripozo,
je peza, dura kaj sendanka pen’,
je malkompreno, batoj kaj nervozo,
kun mia amo kaj eterna ben’.

refreno (pli vigle):

1.-3. |: Jen: Kiel la Patro Min,
Mi nun sendas vin. 😐

2. Mi sendas vin priflegi homajn vundojn,
helpadi al malfortaj en danĝer’,
konsoli tristajn, levi la malvirtajn,
anonci venon Mian en la ver’.
Jen: Kiel …

3. Mi sendas vin al lupoj venĝo-plenaj,
al batalantoj pro malica pens’.
Vi semu amon, pacon kaj pardonon
kun simpla kor’, prudent’ kaj pacienc’.
Jen: …

POSYŁAM WAS NA PRACĘ • Śpiewnik p. 402 • M: J. Nylrö CM • pola T: Adela Bajko • E: NV 235*
• Joh 20,21; Mat 10,15-16

566

refreno (rondkante):

Kiel mia Patro min sendis,
Mi nun sendas vin.

1. Li Min sendis por anonci, ke la kaptitoj la liberecon havos.
Kaj Mi sendas vin, anonci, ke la kaptitoj la liberecon havos.

2. Li Min sendis por anonci, ke la blinduloj la vido-povon havos.
Kaj Mi sendas vin, anonci, ke la blinduloj la vidopovon havos.

3. Li Min sendis por anonci, ke al vunditoj la resaniĝo venos.
Kaj Mi sendas vin, anonci, ke al vunditoj la resaniĝo venos.

refreno: 2-voĉa rondkanto (laŭplaĉe)
GLEICHWIE MICH MEIN VATER GESANDT HAT • GL 641 • EG 260 • M: Paul Ernst Ruppel 1963 • © Carus-Verlag Stuttgart • E: Adolf Burkhardt 1976 • TK 44*
Joh 20,21; Luk 4,18; Jes 61,1

567

1. Porti mi volas Vian mesaĝon,
kanti, Sinjoro, je Via glor’.
Ĝoje mi Vian Vorton proklamos,
saĝon por homa kor’.

refreno:

1.-3. El mia vivo, per Via Vorto, disen radiu Dia la am’.
Tra mia vivo, per Via Vorto, venu la vivo-pan’.

2. Se mia vivo kaŝas la Vorton,
kaŝas la fonton mi de ĉi viv’,
kiun Jesuo venis malkaŝi,
kiam homiĝis Li.

3. Dio, ni spertu Vian Spiriton
gvidi sur vojo laŭ Via vol’.
Fajron flamigu en niaj koroj
ĝis fina celo-trov’.

Y MAMBU MAKU MU ZINGO KIAMI • SE, JAG VILL BÄRA DITT BUDSKAP, HERRE • SPB 89 • M kaj el-kongola T: Hilaire N’kounkou 1970 • sveda T: Olle Berglund 1974 • © copyright control • E: Åke Ahlrén 1979, kun permeso de la sveda aŭtoro • TK 57

568

Kaj ili firme persistis
en apostol-instruo
kaj en kunuleco kaj en preĝ’
kaj en divido de unu pan’.

4-voĉa rondkanto
SIE BLIEBEN ABER BESTÄNDIG • M: Theophil Laitenberger • E: Adolf Burkhardt 1977 • TK 45 • kun afabla permeso de la komponisto
• Ago 2,42

569

1. Stariĝu por Jesuo,
soldatoj de l’ Sinjor’!
Alt-levu la standardon,
neniu restu for.

Li gvidos vin armee,
venkante pli kaj pli,
ĝis ĉiu malamiko
forkuros antaŭ Li.

2. Stariĝu por Jesuo!
Jen la trumpeta kri’:
«Antaŭen! Al batalo!
Sentime marŝu vi.»

Sennombraj malamikoj
vin frontos sur la voj’:
batalu do plenforte,
kuraĝe, kaj kun ĝoj’.

3. Stariĝu por Jesuo!
Li estas nia fort’.
La homa brako cedos;
vin armu per la vort’.

Kun preĝo vi surmetu
kirason de l’ Sinjor’;
per ĝi vi kontraŭstaros
en ekdanĝera hor’.

4. Stariĝu por Jesuo!
Finiĝos la batal’.
Nun bruo de armiloj,
sed morgaŭ pac-signal’;

kaj tiu, kiu venkos,
ricevos de l’ Sinjor’
la kronon, kaj regados
kun Kristo en la glor’.

STAND UP, STAND UP FOR JESUS • HAM 307 • HON 457 • LBW 389 • M (Morning Light): George James Webb • angla T: George Duffield • E: strofoj 1 kaj 2: J. Gourlay, 1966 en HE 154; strofoj 3 kaj 4: Magda Carlsson-Bohman, 1952 en EK 30 • AK 201
• Efe 6,16-17; Apo 2,10

570

1. Ni volas Vin, ho granda Dio!
Jen estas de l’ kristana kor’
la ĉiam redirata krio
de fideleco kaj ador’.

2. Ni volas Vin en niaj domoj,
por ke, dum ĝojo kaj dum pen’,
sur niaj karaj familioj
restadu ĉiam Via ben’.

3. Ni volas Vin en la lernejoj,
por ke el nia junular’
restadu pia ĉiu membro
de la fidela Kristanar’.

4. Ni volas Vin en la armeoj,
por ke soifo al la glor’
nek pac-deziron nek hom-amon
estingu en soldata kor’.

5. Ni volas Vin ĉe l’ tribunaloj,
por ke honesta juĝistar’
regigu ĉie la justecon
por la feliĉo de l’ homar’.

6. Ni volas Vin ĉe l’ parlamentoj,
por ke en ĉiu ŝtat-afer’
Vi estu super ĉiu reĝo
la vera reĝo de la ter’.

NOUS VOULONS DIEU • M (Wallin): Bertil Wallin 1945 • T kaj E: Karel Clé (frato Izidoro), 1971 en AK 211

571

Se revas nur unuopul’,
restas nura rev’.
Se revas komune pluraj,
estiĝas nova mond’,
ja estiĝas pli bona
nova mond’.
Revu kun ni.

germane:

Wenn einer alleine träumt,
ist es nur ein Traum.
Wenn viele gemeinsam träumen,
so ist das der Beginn,
der Beginn einer neuen
Wirklichkeit.
Träumt unsern Traum.

7-voĉa rondkanto
WENN EINER ALLEINE TRÄUMT • el: Weisst du, wo der Himmel ist (IMP 3001) • M: Ludger Edelkötter • T: Dom Hélder Câmara • © Impulse Musikverlag Ludger Edelkötter, 48317 Drensteinfurt • E: Albrecht Kronenberger 1993

PILGRIMO

572

1. Ho, alvenu, Sinjor’ Jesuo,
donu benon al tag-labor’!
Frumatene, vespere venu!
|: Venu ankaŭ dum nokta hor’! 😐

2. Ho, alvenu por kuniradi
paŝon ĉiam post paŝ’ kun mi!
Ĉar sen Vi mi ne vivi povas.
|: Poreterne do restu Vi! 😐

TULE KANSSANI, HERRA JEESUS • VK 548 • M (Ho alvenu): Armas Maasalo 1913 • finna T: Hilja Haahti 1899 • E: T. I. Haapalainen, 1971 en AK 214

573

1. En Via nom’, majesta Di’,
en Via nom’ pilgrimas ni,
petante gracon plu kaj plu
de Vi, ho sankta Triunu’. Kyrieleison.

2. En Via nom’ pilgrimas ni.
Al Vi, ho Patro, vokas ni
pri sav’ el morto kaj infer’,
pri help’ el ĉiu ajn mizer’. Kyrieleison.

3. En Via nom’ pilgrimas ni.
Vin, Krist’ Jesuo, petas ni:
Per Via kruca doloreg’
purigu nin de ĉia pek’. Kyrieleison.

4. En Via nom’ pilgrimas ni.
Al Vi, Spirito, preĝas ni:
Sanktigu nin per Via glor’, ke brilu Vi en nia kor’. Kyrieleison.

5. En Via nom’ pilgrimas ni.
Jen al Maria venas ni:
Al ni ŝi montru sin patrin’
dum nia viv’, ĝis pia fin’. Kyrieleison.

6. En Via nom’ pilgrimas ni.
Sanktulojn ĉiujn benas ni.
Kun ili en ĉiela ĥor’
ni kantu, Di’, al Via glor’. Kyrieleison.

7. En Via nom’ pilgrimas ni.
Je Vi, Sinjoro, kredas ni.
Vi sola estas nia fort’,
ŝirmanto kontraŭ fia sort’. Kyrieleison.

8. En Via nom’ pilgrimas ni.
Al Vi, Sinjor’, esperas ni.
Vi estas paco kaj konsol’,
Vi mem la savo de l’ popol’. Kyrieleison.

9. En Via nom’ pilgrimas ni.
El Via amo vivas ni.
El Via arda amo-flam’
sin nutras nia propra am’. Kyrieleison.

10. En Via nom’ pilgrimas ni.
Pri Via help’ atendas ni.
Abunde fruktu la kampar’.
Benata estu nia jar’. Kyrieleison.

11. En Via nom’ pilgrimas ni.
La sola ŝildo estas Vi.
Nin gardu kontraŭ trem’ de l’ ter’,
inund’, ribel’, milit-danĝer’. Kyrieleison.

12. En Via nom’ pilgrimas ni.
Al Via regno strebas ni.
La eklezio tra la ter’
persistu, Di’, en Via ver’. Kyrieleison.

13. En Via nom’ pilgrimas ni.
La celo, Dio, estas Vi.
Vin ni adoras plu kaj plu,
majesta sankta Triunu’. Kyrieleison.

Laŭokaze oni povas enŝovi aliajn, mem faritajn, strofojn, ekzemple:

14. En Via nom’ pilgrimas ni.
Ke ne damaĝu, petas ni,
nin erupcio de vulkan’,
detrua fort’ de uragan’. Kyrieleison.

15. En Via nom’ pilgrimas ni.
Amik’ de l’ vivo estas Vi.
Minacas hom- kaj brut-pere’
per A-I-Do-So, Bo-So-E. Kyrieleison.

IN GOTTES NAMEN FAHREN WIR • GL 303 • M: ĉe Johann Leisentritt 1567 • germana T: 15a jc., ĉe Michael Vehe 1537 • E: Albrecht Kronenberger 1996, 9a strofo (originale verkita): Kloster Kirchberg 1998

Alian melodion → 574 (sur la apuda paĝo)

574

1. En Via nom’, majesta Di’,
en Via nom’ pilgrimas ni,
petante gracon plu kaj plu
de Vi, ho sankta Triunu’. Kyrieleison

IN GOTTES NAMEN FAHREN WIR • EG 498 • M: 15a jc., Erfurt 1524 • germana T: 15a jc., ĉe Michael Vehe 1537 • E: Albrecht Kronenberger 1996, 9a strofo (originale verkita): Kloster Kirchberg 1998

La aliajn strofojn → 573 (sur la antaŭaj paĝoj)

575

M (Glenfinlas) → 503 «En anim-sufero»

1. El la bela mondo
niajn korojn ni
levas danko-plene, Dio, nun al Vi.

2. Dankon pro la ĝojo,
kiun pli kaj pli
ni geknaboj trovas ĉie ĉirkaŭ ni.

3. Nun pri niaj pekoj
ho pardonu nin;
donu Vian helpon, ke ni servu Vin.

4. Ĉiam kun sincero
ni obeu Vin;
dum la tuta vivo kondukadu nin.

EL LA BELA MONDO • E (originale verkita): R. W. Eland, 1966 en HE 257 • AK 21 [K492T]

576

1. Ĉe Dio nestas ĝojo,
forestas la mizer’,
sed oftas larmo-pano
kaj ĝemoj sur ĉi ter’.
Jen ĝojon jen doloron
nun spertas Krist-edzin’,
ne tiel estos tie;
ĉe Di’ nur ĝoj’ sen lim’.

2. Jen loĝas mi en tendo,
estante nur migrant’;
la voj-direkt’ kondukas
al ĝojo-regna strand’.
Trans loga mond-plezuro
vidiĝas la Eden’.
Eterne tie loĝos
mi for de ter-ĉagren’.

3. Mi ne dezirus esti
en stat’ de malsaĝul’:
li ĉiam volas festi
la ĝuon de okul’.
Se mi kun ĝem’ kaj ploro
semadas tie ĉi,
ĉe fin’ de la laboro
rikolton havos mi.

4. Sur firma grund’ mi staras
kun eternec-esper’.
Ankoraŭ do tempeton
min premu kruc-sufer’.
Jam baldaŭ ĉesos ploro,
dolor’ ne estos plu,
kaj ĉiam vid-al-vide
mi restos al Jesu’.

HOS GUD ER EVIG GLEDE • NSB 444 • SB 444 • HOS GUD ÄR IDEL GLÄDJE • M (Hos Gud): norvega popolmelodio (Nordmøre) • norvega T: Johan Nordahl Brun 1786 • sveda T: Lina Sandell-Berg • E el la sveda: Åke Ahlrén, 1962 en EKA 39, AK 176 • 3a strofo el la norvega: Trygve Raimar antaŭ 1971
• Psa 126,5s

▉

Tia mi volus esti

Serena volus esti mi,
samkiel tiu tag’,
klar-pensa kaj sen emoci’,
sen iu kontraŭ-ag’.

Ĝojigas min ĉe l‘ vojo-rand’
de l’ floroj la kolor’.
Sub la ĉiel’ la varma land’
abundas da gren-or’.

Am-riĉa volus esti mi
por ĉiu aliul’.
Fariĝu, kiel volos Di’!
Mi estu ĝojemul’.

Augustin Wibbelt (1862-1947)
el la platdiĉa: Manfred Retzlaff

577

1. Tra la nokto de malĝojo
iras la pilgrima band’,
gaje kantas sur la vojo
al la promesita land’.
Klare brilas tra la nuboj
gvida lumo en ĉiel’;
man-en-mane ni gefratoj
paŝas firme al la cel’.

2. Sama lumo nin kondukas
dum la tuta pilgrimad’;
ĉasas for timigajn ombrojn
per konstanta hel-brilad’.
Saman celon havas ĉiu,
saman fidon en la kor’;
saman ravan antaŭvidon
al estonta fina glor’.

3. Saman kanton de triumfo
en milopa laŭta ŝvel’;
samkonflikton, samdanĝeron,
saman hejmon en ĉiel’.
En la malproksima lando
laŭdos ni en sama ĥor’,
kaj la saman Dian Patron
obeados ĉiu kor’.

4. Do, antaŭen, pilgrimantoj,
marŝu ĉiu kamarad’;
tra sufero, tra batalo,
ĝis la fina ripozad’.
Baldaŭ la mateno brilos,
venos fino de labor’;
ĉiu nubo dispeliĝos,
restos jam eterna glor’.

IGENNEM NAT OG TRÆNGSEL • THROUGH THE NIGHT OF DOUBT AND SORROW • LBW 355 • kp. HON 517 kaj HAM 292 • M (Ebenezer = Ton-y-botel): Thomas J. Williams el antemo, HON 556 • dana T: Bernhard Severin Ingemann • angla traduko: Sabine Baring-Gould • E: M. C. Butler, 1966 en HE 150 • AK 248*

577.5

1 Reĝ 19,4-8

4 Elija iris en la dezerton voj-iron de unu tago, kaj venis kaj sidiĝis sub unu genisto kaj petis morton por sia animo, kaj diris: Sufiĉas nun, ho Eternulo! Prenu mian animon, ĉar mi ne estas pli bona ol miaj patroj. 5 Kaj li kuŝiĝis kaj endormiĝis sub la genisto; kaj jen anĝelo ektuŝis lin, kaj diris al li: Leviĝu, manĝu. 6 Li ekrigardis, kaj jen ĉe sia kap-loko li ekvidis bakitan paneton kaj kruĉon kun akvo. Kaj li manĝis kaj trinkis, kaj denove kuŝiĝis, por dormi. 7 Kaj la anĝelo de la Eternulo revenis duan fojon kaj ektuŝis lin, kaj diris: Leviĝu, manĝu, ĉar vin atendas granda vojo. 8 Kaj li leviĝis kaj manĝis kaj trinkis; kaj per la forto, kiun li ricevis de tiu manĝado, li iris kvardek tagojn kaj kvardek noktojn ĝis Ĥoreb, la monto de Dio.

578

1. «Vi je Mia man’
migru libervole.
Vi je Mia man’
iros ne izole.»

2. «Vi je Mia man’,
frato aŭ fratino,
vi je Mia man’
spitos al bar’ kaj mino.»

3. Mi je Via man’
strebas kun pilgrima ar’
al paca dom’
por ĉiu hom’,
al paca dom’ por ĉiu hom’.

4. Ni je Via man’, Sinjor’,
kaptu Vian gracon,
ni ja semas pacon,
Di’, je Via man’.

GIB MIR DEINE HAND • M: Fritz Baltruweit • germana T: Uwe Seidel • © tvd-Verlag Düsseldorf, el: Oekumene heute, Mein Liederbuch 2, 1992 • E: Albrecht Kronenberger 1995

579

M (Maccabaeus) → 321 «Ho Revivanto»

1. Vin, glora Dio, laŭdas ni kun ĝoj’,
kune vojaĝante sur pilgrima voj’.
Vi en Krist-Jesuo supren vokis nin;
marŝas ni al Cion, hejmo de l’ anim’.

Glora, kompata, adorinda Di’,
jen pro pretaj benoj danka melodi’.

2. Se dum l’ irado velkas energi’,
helpo staras preta kontraŭ apati’;
graco plen-sufiĉa estos nia fort’,
lumo sur la vojo estos Via vort’.
Glora …

3. Donas ripozon valoj de kviet’,
kie al si kantas gaja riveret’.
Ĉe trankvilaj akvoj kuŝas ni sen tim’,
dolĉe revigliĝas korpo kaj anim’.
Glora …

4. Tra l’ ŝanĝiĝantaj scenoj de la viv’
brilas antaŭ ni mirinda perspektiv’.
Vi ĝin priparolis en l’ evangeli’,
certe ne nin trompas vana fantazi’.
Glora …

5. Vi en Jesuo kun la Di-Spirit’
tiras nin algrimpi al la viv-zenit’.
Sub flugiloj Viaj ni ne vagos for,
bonvenigon aŭdos en ĉiela glor’.
Glora …

VIN, GLORA DIO, LAŬDAS NI KUN ĜOJ’ • E (originale verkita): W. J. Downes 1975 • TK 39 [K900T] • Psa 23,2-3

580

1. Amiko sur la vivo-vojo,

1.-4. estu kun ni!

(1) Vin vokis ĉiu trista homo:

1.-4. estu kun ni!

(1) Vagadas homoj, tempo fuĝas,
sed daŭras Via nom’,
eĉ se Vi plu al ni misteras.

1.-4. Estu kun ni!

2. Dum koro kantas kaj fieras,

(2) Dum ni angoras kaj esperas,

(2) Se tiel ni rapide kuras
al nova vivo-cel’,
ni fide iru laŭ Di-vero.

3. Dum tuta mondo nin allogas,

(3) Dum endas peni, viv-oferi,

(3) Se nia hasta penso flugas
tra fora univers’,
kaj Vin, ho Dio, ni forgesas:

4. Dum vojo estas al ni peza,

(4) Dum ni respondojn vane serĉas,

(4) Se ni sopiras al patrino,
al ŝia kora am’,
Vi tiam montru vojon Vian.

AMIKO, SUR LA VIVOVOJO (originalo ne konata) • E: NV 191*

581

1. Sub beno de Via Spirito
mi sopiras ripozon kun ĝoj’,
|: la vivon en Vera Vito
kaj la lumon al kruca voj’. 😐

2. Sufiĉas ne, kvankam mi iam
sango-pluvon ricevis de Vi.
|: Mi havu la gracon ĉiam!
Reekflamos la kor’ per ĝi. 😐

3. Ne halti mi rajtas survoje
tra dezerto, krutaĵo sur rand’.
|: Daŭrigu mi foj-post-foje –
ĝis la celo: ĉiela land’. 😐

4. Sub beno de Via Spirito
mi sopiras la pacon kun ĝoj’.
|: Mi preĝas Vin, Vera Vito,
Vin, la Lumo al kruca voj’. 😐

SUN HENKESI SATEEN ALLE • M (Karanko): Yrjö Karanko • finna T: Vilho Rantanen • E: T. I. Haapalainen, 1971 en AK 257

582

1. Estu kun ni la Sinjor’, haleluja,
dum ripozo kaj labor’, haleluja.

2. Jam foriris nokta griz’, haleluja,
strebo estas tag-deviz’, haleluja.

3. Kun Sinjoro en anim’, haleluja,
sanktos homa la pilgrim’, haleluja.

4. Lia vorto por ni fort’, haleluja,
al ĉiela gvidas bord’, haleluja.

5. Post la ĉiutaga pen’, haleluja,
proksimiĝas Dia ven’, haleluja.

6. Al eterno gvidas voj’, haleluja,
kreskas la interna ĝoj’, haleluja.

7. Gloru Dion ĉiu hom’, haleluja,
tuta mondo, ĉiu dom’, haleluja.

ESTU KUN NI LA SINJOR’ • M (Michael row the boat ashore): Spiritualo • E: 1985 en NV 147*

Ekzistas aliaj versioj de la sama melodio.

583

1. Gvidu antaŭ mi, Jehovo,
pilgrimanta dezertan’.
Ŝirmu min per Via povo,
tenu per potenca man’.
Nun kaj ĉiam,
nun kaj ĉiam,
nutru min ĉiela pan’;
nutru min ĉiela pan’.

2. Mi kristalan fonton vidu
kun saniga dolĉa flu’.
Fajra nub-kolono gvidu,
gardu min la Di-instru’.
Fort-helpanto!
Fort-helpanto!
Lasu min neniam plu;
lasu min neniam plu.

3. Kiam ĉe Jordana bordo
tuŝos min la ond-kares’,
tio estu nur la pordo
en la landon de promes’.
Laŭdajn himnojn,
laŭdajn himnojn,
tie kantos mi sen ĉes’;
tie kantos mi sen ĉes’.

WELE’N SEFYLL RHWNG Y MYRTWYDD • GUIDE ME, O THOU GREAT JEHOVAH / REDEEMER • HAM 296 • HON 188 • LBW 343 • M (Cwm Rhondda): John Hughes • kimra T: William Williams • angla T: Peter Williams • E: M. C. Butler, 1966 en HE 145 • AK 132

Laŭ la sama melodio:

584

M (Cwm Rhondda) → 583 «Gvidu antaŭ mi, Jehovo»

1. Dio graca, Dio glora,
sur nin povon verŝu Vi!
El burĝon’ al vivo flora
kresku Via eklezi’!
Donu saĝon
kaj kuraĝon,
ke la horon frontu ni,
ke la nunan horon frontu ni!

2. Ĉirkaŭ ni, kun malestimo,
malbonuloj mokas Vin.
El katenoj de la timo,
liberige voku nin.
Donu saĝon
kaj kuraĝon,
ke ni vivu laŭ destin’,
ke ni venke vivu laŭ destin’.

3. Ni frenezas plu milite –
venku nin per Via pac’!
Aĵe riĉaj, sed spirite
mankaj; venu jam kurac’!
Donu saĝon
kaj kuraĝon,
nin celumu per la grac’,
nin celumu per paciga grac’!

4. Metu nin sur altajn lokojn,
armu niajn vivojn per
Kristaj gracoj, ke alvokojn
ni respondu por liber’.
Donu saĝon
kaj kuraĝon,
ke ni servu Vin sur ter’,
ke ni servu Vin sur nia ter’!

5. Savu nin el rezignemo
pri malbonoj en la mond’:
Via savo estu premo
instiganta al respond’!
Donu saĝon
kaj kuraĝon,
ke utilu nia rond’,
ke al Vi utilu nia rond’!

GOD OF GRACE AND GOD OF GLORY • kp. HON174, LBW 415 • angla T: Harry Emerson Fosdick • E: Leland Bryant Ross [K940T]

585

1. Lumo ĉiela, en plej nigra hor’
gvidadu min.
Vagas en nokto mi de l’ hejmo for,
gvidadu min.
Pri malproksima voj’ ne zorgas mi,
se tra mallum’ la paŝojn gvidas Vi.

2. Tiel ne ĉiam preĝis mi, ke Vi
gvidadu min.
Vojon elekti mem kutimis mi,
nun gvidu min.
Malhumileco regis en la kor’,
sed tion Vi formetu el memor’.

3. Iros mi nun antaŭen kun esper’,
sub Via ben’
tra dezertej’, rokaro kaj river’
ĝis taga ven’,
kiam amatoj, kiuj iris for,
al mi ridetos el anĝela ĥor’.

LEAD, KINDLY LIGHT • HAM 298 • HON 292 • CP 509 • LBW 445 (M) • M (Sandon): Charles Henry Purday 1860 • angla T: John Henry Newman 1833 • E: M. C. Butler, 1952 en EK 25 • AK 138

586

1. Gvidu nin, Jesu’,
tra la monda bru’.
Vin trankvile konfidante,
ni sekvados Vin konstante
en pilgrima band’
al la patro-land’.

2. Malgraŭ ĉiu bar’,
ĉia kontraŭstar’,
kun espero en animo
ni fidados Vin sen timo
ĝis la fina cel’:
hejmo en ĉiel’.

3. Se anim-dolor’
premas al la kor’,
meze de tentado ĉia,
helpu nin per forto Via;
kondukadu nin
ĝis vojaĝa fin’.

4. Kristo, gvidu nin,
kaj ni sekvos Vin.
Amo Via nin direktu,
subtenadu kaj protektu,
ĝis la kara rand’
de la patro-land’.

JESU, GEH VORAN • EG 391 • kp. RG 690 • JESUS, STILL LEAD ON • HAM 206 (T) • M (Arnstadt = Seelenbräutigam): Adam Drese 1698 • germana T: Nikolaus Ludwig von Zinzendorf (1721) 1725 • angla T: Jane Laurie Borthwick • E: M. C. Butler, 1966 en HE 146 • AK 131

587

1. Kiam mi danĝeron frontas,
min fortigu, ho Sinjor’.
Se pro duboj mi ekhontas,
donu fidon al la kor’.
Ĉiajn ĝenojn kaj ĉagrenojn
Via vorto pelu for.

2. Dio, protektanto mia,
forta ŝildo sur la voj’,
per senlima povo Via
venas venko sen aloj’,
lumo, amo, kaj senfina
vivo de eterna ĝoj’.

3. Firme pro la Dia graco
al Ciono marŝas mi.
Enanime estas paco,
ĉar antaŭe iras Vi.
Forton, sanon, mi posedas,
por Vin servi ĉiam pli.

WHEN BY FEAR MY HEART IS DAUNTED • M (Westminster Abbey): Henry Purcell, HON 76, HAM 574 • angla T: Percy Dearmer • E: Leonard Ivor Gentle, 1966 en HE 104

UNUECO KAJ PACO

Psalmo:
Psa 72 → 057.5
Kantoj:
Paco perfekta, sur pek-nigra ter’? → 072
La Spirito nin igas unu → 075
Jenon, kristanoj, sciu kaj memoru → 076
Donu pacon al la ter’ → 515
Rondkantoj:
Kiam estos paco → 071.1
Donu al ni Vian pacon → 073
Multaj konfesoj → 074.1

588

1.-4. Interakceptu vin!

1. Prenu panon kaj prenu vinon.

1.-4. Prenu, donu; donu, prenu.

1. Ne fremdulas ni en Lia dom’.

2. – Estu salo kaj estu lum’. – Ne fremdulas ni en Lia urb’.

3. – Vian havon dividu nun. – Ne fremdulas ni en Lia land’.

4. – Revon vivu, la manon donu. – Ne fremdulas ni en Lia mond’.

NEHMET EINANDER AN • M: Christoph Noetzel • germana T: Hans-Jürgen Netz • © tvd-Verlag Düsseldorf • E: Adolf Burkhardt, unua linio: Jacques Tuinder • TK 408 D

589

1. Por ke fremduloj amikiĝu, Vi amikiĝis, Di’, al ni.
Kun ni Vi iras nian vojon, por ke ni iru, Di’, kun Vi.

2. Por ke fremduloj amikiĝu, nin kiel frat’ renkontas Vi.
Do ni en hom’ de ĉiu raso fraton, fratinon vidas ni.

3. Por ke fremduloj amikiĝu, Vi ĝis la morto amis nin,
ke ni per reciproka amo ĝis nia morto sekvu Vin.

4. Por ke fremduloj amikiĝu, Vi en la pan’ donacas Vin,
vivigas nin per Via vivo, kaj per feliĉ’ regalas nin.

5. Por ke fremduloj amikiĝu, laŭ Via bild’ Vi kreis nin.
Do Via bild’ en ĉiu homo neniam malklarigu sin.

6. Por ke fremduloj amikiĝu, Vi respondecaj volis nin,
konfidas Vian kreitaĵon al nia zorg’, zorgema Di’.

7. Por ke fremduloj amikiĝu, Via Spirit’ plenigu nin,
ke ni en unu eklezio unuanime laŭdu Vin.

DAMIT AUS FREMDEN FREUNDE WERDEN • EG (Pfalz) 612 • KG 594 • M kaj germana T: Rolf Schweizer 1982, © Bärenreiter-Verlag, Kassel • E: Albrecht Kronenberger 1996

590

Ŝalóm al vi,
ŝalóm al vi,
ŝalóm,
ŝalóm,
Di’ benu vin,
Di’ benu vin,
ŝalóm,
ŝalóm.

hebree:

Ŝalom ĥaverim,
ŝalom ĥaverim,
ŝalom,
ŝalom,
le hitraot,
le hitraot,
ŝalom,
ŝalom.

8-voĉa rondkanto
ŜALOM ĤAVERIM • EG 434 • M kaj hebrea T: el Israelo • E: Albrecht Kronenberger 1996

591

1. Donu pacon!
Donu pacon!
Laŭ la vorto de Jesuo,
feliĉega estas hom’,
Di-infano lia nom’,
se li agas por daŭra pac-konstruo.

2. Donu pacon,
donu pacon –
pacon al la kristanaro!
Sen Vi, daŭros la divid’,
antaŭjuĝoj kaj malfid’
forŝirantaj najbaron de najbaro.

3. Donu pacon,
donu pacon
inter junaj kaj maljunaj!
Sen Vi, daŭros la divid’,
antaŭjuĝoj kaj malfid’,
kvankam ambaŭ pli firme starus kunaj.

4. Donu pacon,
donu pacon
inter riĉa kaj malriĉa!
Sen Vi, daŭros la divid’,
antaŭjuĝoj kaj malfid’.
Via amo – por ambaŭ plen-sufiĉa.

5. Donu pacon,
donu pacon!
Oriento, okcidento:
Sen Vi, daŭros la divid’,
antaŭjuĝoj kaj malfid’.
Blovu, forta paciga Dia vento!

6. Donu pacon,
donu pacon
al nigrulo kaj blankulo.
Sen Vi, daŭros la divid’,
antaŭjuĝoj kaj malfid’.
Donu pacon al ni, ho Eternulo.

GOTT, GIB FRIEDEN • M: Spiritualo «Oh freedom» • germana T: Friedrich Walz • © Carus-Verlag Stuttgart • E: Adolf Burkhardt 1975 • TK 14

Plu aktualigu mem!

592

Pacon donu, ho Sinjoro;
donu Vian pacon;
pacon, donu al ni pacon; Sin-
joro, donu pacon.

4-voĉa rondkanto
HERR, GIB UNS DEINEN FRIEDEN • el: Weil du mich so magst (IMP 1036) • EG 436 • M: Ludger Edelkötter 1976 • germana T: Wolfgang Poeplau • © Impulse Musikverlag Ludger Edelkötter, 48317 Drensteinfurt • E: Adolf Burkhardt 1983 • TK 102

593

1. Koroj ame kunligitaj
trovas pacon ĉe l’ Sinjor’.
Amo-flamoj pur-spiritaj
serĉas Kriston kun ador’.
Li la kapo, ni la membroj,
Li la lumo, ni rebril’,
Li la majstro, ni la fratoj,
fratoj de la Dia Fil’.

2. Fratoj, tian amon flegu
en prospero aŭ sufer’;
ĝi en ĉies koro regu,
eĉ se venas mort-danĝer’.
Tian amon Kristo havis,
Sian sangon verŝis Li,
kaj tra l’ morto Li nin savis,
repacigis nin kun Di’.

3. Haleluja! Riĉan gracon
donas Li el plena man’.
Spertu ni la Dian pacon
el abunda am-fontan’.
Alta estas Lia seĝo,
kaj senfina Lia glor’;
tamen Li, eterna reĝo,
loĝas eĉ en nia kor’.

4. Amon Li al ni ordonas,
amon tra la tuta ter’.
Mortaj koroj ĝin bezonas
por vekiĝi el mizer’.
Amo-torĉon ekbruligu,
fratoj de la granda mond’!
Nigrajn ombrojn ĝi forigu,
ligu nin en sankta rond’.

5. Sankta rondo harmonia,
kie regas Dia pac’,
ĉiu frat’ disĉiplo Lia,
plena de ĉiela grac’.
Vivu ni en Lia lumo,
kaj la mondo vidu nin:
Unu granda komunumo,
kiu volas sekvi Lin!

HERZ UND HERZ VEREINT ZUSAMMEN • EG 251 • RG 793 • M (Cassel): 17a jc., religie Bamberg 1732, Herrnhaag ĉ. 1735/1744, Basel 1745 • kp. GL (Speyer) 856 • germana T: Nikolaus Ludwig von Zinzendorf (1723) 1725, prilaborita de Christian Gregor 1778 kaj Albert Knapp 1837 • E: H. A. de Hoog • AK 86

594

M (Laŭdu) → 461 «Laŭdu la Estron, ĉar Li estas bona»

Krist’ nin admonas,
ke ni estu unu.
Do al Li sekvu ni. Li
gvidas al cel’.

4-voĉa rondkanto
JESUS BERUFT UNS, EINHEIT ZU GEWINNEN • Thuma Mina 7 • germana T: Dieter Trautwein • © Strube Verlag, München • E: Albrecht Kronenberger 1997 [R142T]

595

1. Hom-frato, amu kore fraton vian!
Ĉar paco fontas el la kompatem’.
Adori estas: ami fraton sian;
himnado, preĝ’: rideto, bonfarem’.
La religio, kiun Kristo konas,
al korrompitoj venas kun esper’;
perditojn trovas; helpon ame donas
al orfoj kaj vidvinoj en mizer’.

2. Sekvadu do al sankta la ekzemplo
de Lia bonfarado kaj homam’.
La mondo estos vasta Dia templo;
la tuta vivo: ĝoja danko-psalm’.
Milito mortos tiam de la tero,
katenoj krevos per la Dia grac’.
Fortretos am’ la fajron de kolero,
kaj tie plantos arbon de la pac’.

O BROTHER MAN • M (Derry Air): tradicia irlanda, HON 226 • angla T: John Greanleaf Whittier • E: M. C. Butler, 1966 en HE 198

596

1.-2. Sidiĝu man-en-mane
kaj formu ringon nun.
Ni estas ja gefratoj
sub Dia amo-sun’.

1. Ĉar Dio estas Patro,
kaj tero la loĝej’,
amikoj estu ĉiuj
en tuta tera hejm’.

2. Pro l’ ter’ kaj ĉiuj homoj
ni dankas, bona Di’;
fariĝu ni nur granda,
grandega famili’.

VI SÄTTER OSS I RINGEN • SPB 608 • Thuma Mina 227 • M: © Lars Åke Lundberg 1970 • sveda T: © Margareta Melin 1969 • copyright control • E: Åke Ahlrén, 1975 en TK 17

597

1. Homoj, kantu ĝojo-kanton;
dank-motivojn konas vi.
Di’ malfermas vastan landon,
novan vojon donas Li.
Sen Li vi kuracus vane
plagojn de anim’ kaj korp’. Al
la vivo-font’ infane
venu por saniga sorb’.

2. Vin, gefratoj, Li invitas,
ĉiujn sen distinga rang’;
Dio diferencojn spitas
ĉu de ŝtat’ aŭ ras’ aŭ sang’.
For do limoj kaj bariloj!
Ĉesu vanta la konkur’ pri
grandec’, ĉar por gefiloj
Diaj grandas Dio nur.

3. Li al ni liberon donas
helpi al la proksimul’;
ĉiujn Li al ĝojo spronas,
kiujn premas zorg’, skrupul’.
Li neniun forrifuzas,
pro la Krista kruc-ofer’. Nin
pro am’ al mondo uzas
Li, ke regu ĝin liber’.

4. Mondo pacon ne plu perdos,
se ĝin regas Krist-Spirit’.
Kiu Lin akceptas, spertos,
ke bonfara Lia gvid’.
Viglos pli la koro-batoj,
kiam stumblas sam-vojan’. Re-
fariĝos ni gefratoj kun divido de la pan’.

5. Dio montras vastan landon;
estontecon donas Li.
Homoj, kantu la ĝoj-kanton.
Dank-motivojn konas vi. (fine)

BRÜDER, SINGT DAS LIED DER FREUDE • M (Ode to Joy = Himn to Joy): el la 9a simfonio de Ludwig van Beethoven 1822-1824 • germana T: © Helmut Oess • E: Adolf Burkhardt • TK 21* • kun afabla permeso

598

1. Aŭdu ni!
Vokas Di’:
Paciĝu inter vi!
Pardono estas don’ elĉiela;
el repaciĝo fontas nova vivo.

2. Aŭdu ni,
vi kaj mi:
Paciĝu inter vi!
Dividu kune ridon kaj larmon;
pardon’ el koro pelas nubojn for.

3. Aŭdu ni!
Volas Di’:
Paciĝu inter vi!
Petante Dion, unu ni kresku,
por ke fariĝu sankta Lia volo.

4. Aŭdu nun –
tie ĉi:
Paciĝu inter vi!
Pac-plene pensu, laŭe agadu;
komune barojn, dubojn venkos ni!

5. Aŭdu ni!
Semas Di’
promeson inter vi!
Brakumas sin fidelo kaj amo;
geiĝas paco kise kun justeco!

6. = 1.

RECONCILE – LET US HEAR • M: Myra Blyth 1986 • T: Irja Askola (strofoj 1-4), Myra Blyth (strofo 5) • E (por la 13a ekumena kongreso en Nantes): Jacques Tuinder, la 30an de aprilo 1998

599

1. Tion Vi, Sinjoro, preĝis:
unu estu ĉiuj ni.
Helpu mem al unueco;
Via estas l’ eklezi’.

2. Ni renkontu la gefratojn,
kiuj strebas sekvi Vin
en aliaj eklezioj,
kiel ni, kun Dio-tim’;

3. kiuj alivoĉe laŭdas
Vian grandan nomon, ĉar
tiu nom’, por ni kaj ili,
estas nomo sen kompar’.

4. Unu helpu la alian,
ke kreskadu la afer’:
en la lacan mondon venu
Via regno de la ver’.

5. Via regno ne identas
kun la propra konfesi’;
ĝi ja estas tre pli granda.
Kun la regno venu Vi!

HERR, DU HAST DARUM GEBETET • EG 267 • el: Schalom – Ökumenisches Liederbuch • M kaj germana T: Otmar Schulz 1967/1971 • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1976E• TK 33

600

1. Suno de la Di-justec’,
nun leviĝu laŭ promes’.
L’ eklezi’ spegulu ĝin
por de l’ mondo ilumin’.
Kompatu nin.

2. Veku l’ kristanaron Vi
el memfida apati’.
Vian voĉon aŭdu ĝi.
Sole Vin aplaŭdu ĝi.
Kompatu nin.

3. Vidu, kia dividiĝ’
pro doktrinoj aŭ prestiĝ’!
Rekunigu, ho ŝafist’,
Vian gregon kun insist’.
Kompatu nin.

4. Pordojn al la naciar’
Vi malfermu. Ĉiu bar’
cedu, ĉiu citadel’.
Lumon kreu en malhel’.
Kompatu nin.

5. La senditojn dotu per
forto, amo kaj esper’.
Post semado kun ĉagren’
sekvu riĉa frukto-ben’.
Kompatu nin.

6. Vian gloron montru, Di’,
nun kaj plue inter ni,
ke per nia eta fort’
kresku paco kaj konkord’.
Kompatu nin.

7. Ĉiu gloro kaj potenc’
al Vi, fino kaj komenc’.
En la triunua Di’,
unu estu ankaŭ ni.
Kompatu nin.

SONNE DER GERECHTIGKEIT • EG 262 • GL 644 • RG 795 • KG 509 • M (Sonne der Gerechtigkeit): Bohemio 1467; Nürnberg 1556; religie: Morava Frataro, Eibenschütz (Moravio) 1566 • germana T: strofoj 1 kaj 6: Christian David (1728) 1741; strofoj 2, 4 kaj 5: Christian Gottlob Barth 1827; strofoj 3 kaj 7: Johann Christian Nehring 1704; kompilita de Otto Riethmüller 1932; Unisono 117 • E: Adolf Burkhardt 1981 • TK 73

601

|: Donu Vian pacon. 😐
Donu Vian pacon.

latine:

|: Dona nobis pacem. 😐
Dona nobis pacem.

3-voĉa rondkanto
DONA NOBIS PACEM • RG 337 • M: anonima • latina T kaj E: liturgiaj

602

M (Ik sta voor U) → 512 «Malplenas miaj manoj antaŭ Vi»

1. Ni faras pontojn inter land’ kaj land’,
de gent’ al gent’, de koro kaj al koro.
Jen nia frata man’ al ĉiu rand’.
Jen reciproka part’ de ĝoj’, doloro.
Ni faras pontojn inter land’ kaj land’,
de gent’ al gent’, de koro kaj al koro.

2. La tasko: granda. Antaŭ la okul’
sin tordas mondo sub batad’ malpaca,
ŝirita de envio, fi-postul’.
Ankoraŭ daŭras nur detru’ minaca.
La tasko: granda. Antaŭ la okul’
sin tordas mondo sub batad’ malpaca.

3. Sed Dio amas. En la mond-mizer’
anoncas ni pri tiu help-saluto.
Por ĉia peko, morto kaj sufer’,
por viv’, pardono, sav’: jen la tributo.
Jes, Dio amas. En la mond-mizer’
anoncas ni pri tiu help-saluto.

4. La kruc’ etendas sin al la ĉiel’
kaj en ĉi temp’ al homoj Di’ Sin klinas.
Proksimas Lia regno, nia cel’,
ĉar Kristo venas kaj batalon finas.
La kruc’ etendas sin al la ĉiel’
kaj en ĉi temp’ al homoj Di’ Sin klinas.

5. Ni faros pontojn, ĝis atingos ni
viv-belon, bonon kaj nin reciproke.
Tra ĉiuj ŝanĝoj helpos nia Di’,
kaj sonos Lia ama vorto voke.
Ni faros pontojn, ĝis atingos ni
viv-belon, bonon kaj nin reciproke.

VI BYGGA BROAR • sveda T: Axel Andersson • E: Karl Olof Sandgren, 1962 en EKA 44, AK 221 • kunordigo: Kloster Kirchberg 2000 [K537T]

603

1. Multaj la radioj, unu la lum’.
Nia lumo: Kristo.
Multaj la radioj, unu la lum’.
Li nin faras unu.

2. Branĉoj kreskas multaj el unu trunk’.
Nia trunko: Kristo.
Branĉoj kreskas multaj el unu trunk’.
Li nin faras unu.

3. Donoj estas multaj, nur unu am’.
Amon donas Kristo.
Donoj estas multaj, nur unu am’,
Li nin faras unu.

4. Servojn vekas multajn unu spirit’,
la spirit’ de Kristo.
Servojn vekas multajn unu spirit’,
Li nin faras unu.

5. Membroj estas multaj, nur unu korp’:
l’ eklezi’ de Kristo.
Membroj estas multaj, nur unu korp’,
Li nin faras unu.

LÅGORNA ÄR MÅNGA • SPB 61 • M: © Olle Widestrand, Jönköping, 1974 • sveda T: Anders Frostenson (1972) 1974, © AF Foundation Hymns and Songs, Verbum, Stockholm • E: Adolf Burkhardt 1986/ 2000

604

1. Dio majesta, kiu ordonas
ventojn kaj fulmojn, reĝante en glor’!
Vi el ĉielo la mondon disponas.
Donu la pacon al ni, ho Sinjor’.

2. Dio potenca, juste kolera!
Montru kompaton pri nia dolor’.
Ne nin forlasu en horo danĝera.
Donu la pacon al ni, ho Sinjor’.

3. Dio kompata! Ni honte konfesas:
De Via vojo vagadis ni for.
Sed Vi pardonon post pento promesas.
Donu pardonon al ni, ho Sinjor’.

4. Dio plen-saĝa! La mondon ni vidos
ĝoja, libera, pro Via favor’.
Tra la mallumo la regno rapidos.
En Via tempo ĝi venos, Sinjor’.

5. Nin do timigas nenia danĝero.
Vin ni laŭdados, kun fido en kor’.
Ĉie regados la paco sur tero.
Ĉiu nacio Vin laŭdos, Sinjor’.

GOD THE OMNIPOTENT • HAM 491 • LBW 462 • M (Russia = Russian Anthem = Rephidim): Aleksis Fedoroviĉ Lvov • angla T: Henry Fothergill Chorley • E: Florence Harriet Hanbury, 1966 en HE 206 • AK 27

605

1. Pentu, vi homoj, cedu pri malsaĝ’;
vivu vi laŭ la Dia sav-mesaĝ’.
Ĉefo vi estas de la kreitar’,
tamen surdiĝis pri la Di-deklar’:
«Pentu, vi homoj, cedu pri malsaĝ’.»

2. Bona la sorto de la hom’ kaj ter’,
se ne venenus ilin pek-ulcer’.
En homaj revoj ĉiam estas plor’.
Se nur la tromp-esperoj estus for –
bona la sorto de la hom’ kaj ter’.

3. Homa fratar’ sur paco-plena ter’!
Jen la triumfo super mond-infer’.
Jen fina venko de l’ eterna Reĝ’,
kaj plenumiĝo de l’ tutmonda preĝ’ –
Homa fratar’ sur paco-plena ter’!

TURN BACK, O MAN • M (Old 124th): Loys Bourgeois 1551, HAM 380, LBW 376 • angla T: Clifford Bax • E: W. J. Downes, 1971 en AK 209

606

1. Estro de l’ vivo, ĉiopova Dio!
Stelo de l’ nokt’, espero de l’ nacio!
Aŭdu la preĝojn el la eklezio,
forta Reganto!

2. Vidu! La ŝipon ondoj ĉirkaŭprenas.
Vidu! Standardojn malamikoj tenas.
Sagoj venenaj hajle sur nin venas. –
Vi povas savi.

3. Ne helpas homoj, sed Vi nin protektos,
kaj se ni pekos, patre nin korektos.
Morto, infero, Viajn ne difektos.
Donu la pacon,

4. pacon animan, malgraŭ diablaro,
pacon interne de la Kristanaro,
pacon en mezo de milit-preparo,
trankviligantan.

5. Helpu nin venki en batal-danĝero.
Donu al ĉiu vidon de la vero,
kaj, kiam venis paco al la tero,
pacon ĉielan.

LORD OF OUR LIFE • M (Flemming): Friedrich Ferdinand Flemming 1811, LBW 517 • angla T: Philip Pusey laŭ la germana Christe, du Beistand deiner Kreuzgemeine de Matthäus Apelles von Löwenstern 1644, HAM 253, HON 315, LBW 366 • E: Clarence Bicknell (1842-1918), 1966 en HE 122 • AK 127

607

M (Aurelia) → 666 «Sur Kristo sin apogas»

1. Kaj ĉu la tempo venas,
plenume al vizi’?
Ĉu homoj kune loĝos
en unu famili’?
Ĉu renkontiĝos anoj
de ĉiu ajn naci’
por ĝoja kunadoro
al la komuna Di’?

2. Ĉu ĉia malkonsento
por ĉiam pasos for,
kaj nigron de la nokto
forpelos taga glor’?
Ĉu iam ni fratiĝos
per vasta, varma am’,
kaj ĉies koro ardos
per ĝia sankta flam’?

3. Al tiu bena tempo
sopiras nia kor’.
Elbrilu, sun’ matena,
la ombrojn pelu for!
Ho antaŭvido rava!
Kuraĝon donas vi
preĝadi kaj labori
ĝis brilos tag-radi’.

AND IS THE TIME APPROACHING? • angla T: Jane Laurie Borthwick • E: M. C. Butler, 1966 en HE 190* [K920T]

▉

Ne estas mia la pasinta tag’.
Ne estas mia la venonta nokt’.
Nur estas mia tiu ĉi moment’.
Kaj kiam kun atent’
mi vivas ĝin,
mi spertos Lin:
Li estos mia en la nokt-silent’.

Albrecht Kronenberger 2002
laŭ Andreas Gryphius

608

1. Regas malpaco sur tero,
krimoj, militoj, bataloj.
Oni subpremas popolojn,
ilin devigas silenti.

refreno:

1.-3. Pacon de Di’ al vi!
Pacon de Di’ al vi!
Ne laŭ mezuro de la mond’,
laŭ memdonem’ de Di’.

2. Nestas malamo en cerbo,
disharmonio en koro,
eĉ se ni ade klopodas,
verki la pacon ĉirkaŭe.

3. Kion deziras popoloj,
kion aspiras la koroj,
tion ni petas, Sinjoro:
Donu al ni Vian pacon.

POKÓJ ZOSTAWIAM WAM • Thuma Mina 248 • M kaj pola T: © Zofia Jasnota 1977 • E: Barbara Jantzen kaj Albrecht Kronenberger 1993 dum la kultur-semajnfino de SEL (Sarlanda Esperanto-Ligo) en Homburg • kun afabla permeso

608.4

Via paco verku pacon,
la Spirit’ novigu nian teron.
En ni, kun ni kaj per ni
iĝu paco sur la tero, paco sur la tero.

4-voĉa rondkanto • ĉiu voĉo kantu ĝisfine
DEIN FRIEDE WIRKE FRIEDEN • M: Ludger Edelkötter • germana T: Alois Albrecht • © KiMu Kinder Musik Verlag GmbH 42555 Velbert • E: Albrecht Kronenberger 1996, kun afabla permeso de la poeto

609

1. Ĝoju kun la ĝojaj,
ploru kun ploranto,
kantu kun feliĉaj,
kun la tristoj tristu.

refreno:

1.-3. Tie ĉi kaj nun
reciproke vin akceptu.
Li kaj ŝi kaj mi kaj vi
proksimiĝas inter si.

2. Manĝu kun manĝantoj,
hungru kun malsataj,
ridu kun kuraĝaj,
mutu kun timemaj.

3. Dancu kun fortuloj,
kune suferu,
vidu kun vidantoj kaj es-
peru kun la blindaj.

FREUT EUCH MIT DEN FRÖHLICHEN • M kaj germana T: Harald Sumik • nederlanda T: Huub Oosterhuis • © Knallfrösche & Tümpelgang Verlag Hamm • E: Adolf Burkhardt • TK 465

610

1. Jen mia preĝo, Dio de l’ nacioj,
ke venu paco al la tuta ter’.
Jen mia hejmo, lando de la koro,
sanktejo mia, revo kaj esper’.
Sed same batas koroj alilande,
kun samaj revoj, amo al liber’.

2. Kaj tie same verdas trifolio.
Ĉielo bluas kiel mara ond’.
La sama suno lumas al pinarboj,
kaj oceano brilas en respond’.
Ho Eternulo, aŭdu mian preĝon,
kaj donu pacon al la tuta mond’.

3. Ĉiela Patro, venu Via regno.
Tra l’ tuta tero regu Via leĝ’.
En unueco ĉiuj Vin servadu.
Leviĝu Krist’, la tut-homara Reĝ’.
Al Vi mi donas min kun danka koro.
«Fariĝu Via vol’.» – Jen mia preĝ’.

THIS IS MY SONG • M (Finlandia): Jean Sibelius, versio el Sálmabók 13 • angla T: Georgia Harkness, E. Lorenz • E: M. C. Butler, 1966 en HE 203

610.4

S: Aŭdu, elaŭdu nin, Sinjor’.

K: + Aŭdu, elaŭdu nin, Sinjor’.
Nin rigardu, Vian popolon.
Aŭdu, elaŭdu nin, Sinjor’.

S (ekzemple): Donu pacon.

K: Aŭdu, elaŭdu nin, Sinjor’.

S: Donu pacon.

K: dal segno

HERR GOTT, ERHÖRE MEIN GEBET • GL (Speyer) 910 • M kaj germana T: Georg Pfeifer 1970 laŭ Spiritualo • plurvoĉeco el Neue Lieder der Gemeinde 1971, n. 36 • E: anonima

NATURO KAJ MEDIO

Psalmo:
Psa 8 → 710

611

|: Ĉiu part’ de la tero
estas al ni sankta. 😐

4-voĉa rondkanto
JEDER TEIL DIESER ERDE • EG (Bayern) 655 • Thuma Mina 238 • M (Jeder Teil dieser Erde): Stefan Vesper antaŭ 1986 • germanigita T: el la parolado de la indiana tribestro Seattle antaŭ la usona kongreso 1855 (laŭ Ted Perry 1972) • E: Albrecht Kronenberger 1994

612

1. Belegas nun somer-sezon’,
eliru do kaj ĝoju, hom’,
pri l’ grandaj Di-bonaĵoj.
Jen, kiel ter’ ornamis sin.
Jen, kiel por ĝojigi nin,
aperas mir-donaĵoj.

2. La arbojn garnas foliar’,
verd-vestis sin kun malavar’
la tera regiono.
Nun ravas vin florar-trezor’,
kies brilon ne superas glor’
kaj pomp’ de Salomono.

3. Abundon kamp’ anoncas jam,
benita pruvo pri la am’
de l’ bona, milda Dio.
Provizas Li laŭ Sia plan’
ĉiame nin per taga pan’
kaj bono por animo.

4. Do, kial iru sole mi
sendanka al la kara Di’,
dum gloron Li ricevas?
Ho, Dio, inda je la glor’,
laŭdante mia plena kor’
en kred’ al Vi sin levas.

5. Se plaĉas tiel jam sur ter’,
prezentas ĉarme la somer’
riĉegan bel-provizon,
do kiel estos kiam mi
post pilgrimado tie ĉi
ekvidas Paradizon!

6. Ho, ke jam staru tie mi
ĉe Via tron’, Sinjoro Di’,
portante miajn palmojn.
Tiam volus mi al Via glor’
ekkanti kun anĝela ĥor’
pli bonajn ĝojo-psalmojn.

GEH AUS, MEIN HERZ, UND SUCHE FREUD • kp. EG 503 kaj RG 537 • I DENNA LJUVA SOMMARTID • SPB 200 • M (Söderblom): Nathan Söderblom 1916 • germana T: Paul Gerhardt 1653 • sveda traduko: Joachim von Düben 1725, Christoffer Olofsson Angeldorff 1855 • E: Åke Ahlrén, 1962 en EKA 2 • AK 109

▉

Turnu vian vizaĝon al la suno;
kaj via ombro
falos malantaŭ vin.

Proverbo

613

1. Vi, kreitaĵoj de l’ Sinjor’,
kunkantu vi en vasta ĥor’:
Haleluja!
Haleluja!
Ardanta sun’ kun or-radi’,
arĝenta lun’ kun mild-magi’,

1.-7. Lin laŭdegu,
Lin laŭdegu,
Haleluja,
Haleluja,
Haleluja!

2. Vi ŝtorma vent’ kun pulsa pel’,
vi nuboj alte en ĉiel’,
Lin laŭdegu,
Haleluja!
Vi nov-maten’ kun ben-promes’,
vespero kun trankvil-kares’,
Lin laŭdegu …

3. Vi akvoj kun kristala flu’
muziku por Sinjor’ Jesu’,
Haleluja,
Haleluja!
Potenca fajr’ kun bena rol’,
servanta laŭ la Dia vol’,
Lin laŭdegu …

4. Patrino-ter’, el kies sin’
abundon ĉerpas ni sen fin’,
Lin laŭdegu,
Haleluja!
Kaj en vi ĉiu frukt’ kaj flor’
ateste al la Dia glor’
Lin laŭdegu …

5. Kaj homoj kun responda kor’
en frata rond’ kaj kun fervor’
ĝoje kantu:
Haleluja!
Portantoj de dolor’, malĝoj’,
Lin fidu sur la vivo-voj’,
Lin laŭdegu …

6. Kaj vi, bonkora, milda mort’,
gvidanta al ĉiela sort’,
Lin laŭdegu,
Haleluja!
Per vi triumfis la Sinjor’
de nia savo la Aŭtor’,
Lin laŭdegu …

7. Lin ĉio ajn de ĉia spec’
adoru kun kor-humilec’,
Lin laŭdegu,
Haleluja!
Al Patro, Filo kaj Spirit’
resonu ben’ sen intermit’,
Lin laŭdegu …

ALL CREATURES OF OUR GOD AND KING • Unisono 77 • HAM 172 • HON 9 • LBW 527 • M (Lasst uns erfreuen): Geistliche Kirchengesänge, Köln 1623 • angla T: William Henry Draper ĉ. 1913, laŭ la sunohimno de sankta Francisko el Assisi • E: W. J. Downes, 1971 en AK 3

614

1. Printempe verdas nia land’,
la vintro jam forpasis.
|: Al Dio gaju mia kant’:
Li min en mort’ ne lasis. 😐

2. Matene oras nova bril’,
mi sentas ĝin anime.
|: Do eku voĉ’ kaj muzikil’:
Di’ amas min senlime. 😐

3. Ho kia bel’! El ĉiu mont’
elŝprucas font’ sonore.
|: Al Vi, la vera vivo-font’,
jubilas mi elkore. 😐

4. Jen mia kor’ el diamant’,
juvel-valora floro,
|: brilanta gaje tra la land’,
spegul’ de l’ Dia gloro. 😐

ICH REISE ÜBERS GRÜNE LAND • M: Hermann Engel 1913 • germana T: Joseph Freiherr von Eichendorff • E: Albrecht Kronenberger 1997

615

1. Vivon, kapablon kaj sanon Vi donis,
ankaŭ la gracon, ke mi Vin ekkonis.

refreno:

Kial, ho Dio,
Sinjoro kaj Reĝo,
tiel malmulte
mi amas Vin?

2. Dum bela nokto rigardis mi stelojn,
serĉas mi helpon de Vi el ĉieloj.
Kial …

3. Spurojn de Dio mi vidas en floroj.
Ĉu en ĉielo sam-bele, Sinjoro?
Kial …

4. Birda pepado fascinas min ĉiam.
Ĉu pro l’ koncerto mi dankis Vin iam?
Kial …

5. Brilas la suno, aŭ nuboj ĝin kovras.
Danke al Dio planedoj sin movas.
Kial …

VIVON, KAPABLON KAJ SANON (originalo ne konata) • E: NV 258*

616

1. Florados nun la tero
kun granda bel’ kaj ben’.
Vi venas, ho somero,
ekĝermas herb’ kaj gren’.
Pro varma sun-radio
jam cedis frost-steril’.
Kun ĝoj’ vigliĝas ĉio
al renaskiĝ-jubil’.

2. Herbejaj flor-bukedoj,
kampara nobla gren’,
la riĉaj ĝarden-bedoj
kaj arba verdo-plen’,
jen signoj al memoro
pri l’ vasta Dia bon’
kaj Lia grac-favoro
en ĉiu jar-sezon’.

3. Aŭdiĝas birdoj trile
kun mult-varia son’.
Do kantu ni simile
al la ĉiela tron’!
Animo, gloru Dion,
ĝoj-kantu Lin sen lim’!
Li donas al ni ĉion
por korpo kaj anim’.

DEN BLOMSTERTID NU KOMMER • Unisono 82 • SPB 199 • M (Florados nun): sveda popolmelodio 1573, religie 1697 • sveda T: Israel Kolmodin 1694, Johan Olof Wallin 1819 • E: Åke Ahlrén ĉ. 1965 • AK 112

617

De l’ suno-leviĝo
ĝis subiro de la sin’
|: estu glora la nom’ de l’ Sinjor’. 😐

germane:

Vom Aufgang der Sonne
bis zu ihrem Niedergang
|: sei gelobet der Name des Herrn. 😐

france:

Quand nait la lumière,
quand s’éteint le feu du jour,
|: célébrons par nos chants le Seigneur. 😐

Psa 113,3
4-voĉa rondkanto
VOM AUFGANG DER SONNE • EG 456 • RG 69 • KG 676 • el: Kleine Fische • Paul Ernst Ruppel 1938 • © Karl Heinrich Möseler Verlag, Wolfenbüttel • E: Adolf Burkhardt 1985 • TK 104

618

1. Serĉante Dion, rigardu florojn
kaj al montaro kaj mont-arbar’.
Vi hejm-revenos kun riĉa koro,
kun nova sperto kaj em’ al kompar’.
Ĉar en la mond’ postsignoj estas Diaj,
kaj la natur’ funkcias kvazaŭ lens’.
Elstara mont’, vilaĝa vojo, kiuj
reflektas Lin, pri Lia eĥas pens’.

2. Serĉante Dion, rigardu homojn,
alpist-persiston sur kruta voj’,
patrinan penon en niaj domoj,
infan-okulojn plenegajn je ĝoj’!
Kaj ĉiuj diros: Kreis nin Sinjoro,
en ĉies kor’ deziras loĝi Di’,
ke Lian amon semu nia koro,
ke ĉiuj vivu laŭ l’ Evangeli’!

GDY SZUKASZ BOGA • Śpiewnik p. 416 • M kaj pola T: © Zofia Jasnota • E: laŭ Henryk Paruzel • SD p. 8*, kp. NV 248 • kun afabla permeso

619

M (Danket Gott, denn er ist gut) → 226 «Dia Vort’, el Dia sfer’»

1. Laŭdu ĝoje Dion ni,
providenco estas Li:

refreno:

Liaj benoj gardas nin,
ĉiel certaj, ĝis la fin’.

2. Lia nomo, regu ĝi!
Li, el dioj, estas Di’:

3. Li, kreinto de la sfer’
donis lumon al la ter’:

4. Jen la sun’ en sia glor’
regas pri la taga hor’:

5. Kaj arĝente lumas nun,
inter steloj, nokta lun’:

6. Ĉion vivan nutras Di’
laŭ la kreo-harmoni’:

7. Do plen-ĝoje laŭdu ni,
kor-favora estas Di’:

el Psa 136
LET US, WITH A GLADSOME MIND • M (Danket Gott, denn er ist gut): Pierre Davantès, Ĝenevo 1562, kp. GL 227, EG 301 • angla T: John Milton • E: Leonard Ivor Gentle, 1985 en EH 6 [K507T]##

620

1. Nun ĉio vivanta
kuniĝu en kanta
triumfa glorado
de l’ Dia aktiv’.
Li kiu nin kreis,
protektis kaj benis,
nin patre kondukos
tra tuta la viv’.
Sub Dia standardo
avancas la ardo
de l’ fajra kolono
en nokto kaj fum’,
ĝis ombroj vanuos,
obskuroj disfluos,
dum plu ni vojaĝas
de lumo al lum’.

2. Li ordon elektas,
la stelojn direktas;
en sia orbito
obeas la sun’.
Altaĵoj kaj montoj,
riveroj kaj fontoj,
profundoj de l’ maro
gloradu Lin nun.
Ni same proklamu,
kun ĝojo Lin amu,
ni laŭdu per kanto
en gaja ador’,
ĝis ĉio vivanta
kuniĝos en kanta
dankado al Dio
plejalta en ĥor’.

LET ALL THINGS NOW LIVING • LBW 557 • M (The Ash Grove): kimra tradicia melodio • angla T: Katherine K. Davis • E: Adolf Burkhardt 1992

621

1. Venu, kaj el plena koro
nun al Dio kantu ni.
De naskiĝo ĝis hodiaŭ
patre nin regadis Li.

refreno:

1.-4. Laŭdon al plej alta Di’,
laŭdon, laŭdon nur al Li!

2. Belegecon al pejzaĝo,
bon-odoron al la flor’
donis Li, kaj donas; tial
laŭdu Lin el danka kor’.
Laŭdon al …

3. Pro ridetoj de printempo,
pro la gloro de somer’,
pro la fruktoj de aŭtuno,
pro la vintra frost-veter’
laŭdon al …

4. Venu do, ni kantu laŭdon
al la ĉiopova Di’;
ĝis al hejmo enĉiela
ame nin kondukos Li.
Laŭdon al …

VENU, KAJ EL PLENA KORO • M (Neander = Unser Herrscher): Joachim Neander 1680, Darmstadt 1698, kp. EG 166, HON 99 • E (originale verkita): F. G. Rowe, 1966 en HE 17 • TK 90

622

1. Tiom da ĝojego Vi
en la mondon donas:
Suno, steloj, papilioj,
kantoj, floroj, birdo-krioj
nin al ĝojo spronas.

2. Lokon donas Vi, kaj ni
ĝin hejm-land’ proklamas;
ni la urbojn kaj vilaĝojn,
montojn, valojn kaj pejzaĝojn
bone konas, amas.

3. Karaj homoj ĉirkaŭ ni
pretas kun fidelo;
la gepatroj kun ni iras,
la amikoj nin inspiras
ĝis la fora celo.

4. Vi la menson donas por
agi, krei, normi
hospitalojn kaj maŝinojn,
stratojn, relojn kaj turbinojn,
kaj ĉi mondon formi.

5. Iuj ja en blinda vant’
fuŝas nian teron.
Ili per potenc-avido,
egoismo kaj milito
kreas nur suferon.

6. Mi por tio vivu, ke
povu pac’ progresi,
ke per mi en ĉiu tago
Via amo iĝu ago.
Helpu min sukcesi!

SO VIEL FREUDE • EG (Württemberg) 653 • M kaj germana T: Martin Gotthard Schneider 1973 • © Martin Gotthard Schneider, Freiburg • E: Adolf Burkhardt por la 9a Ekumena Kongreso en Viviers 1993

622.7

1. Belegas nun
somer-sezon’;
eliru do
kaj ĝoju, hom’.

2. Mi volas kan-
ti sen ripoz’
pri tiu Di-
a grandioz’.

4-voĉa rondkanto
GEH AUS, MEIN HERZ • M (Geh aus, mein Herz): laŭ August Harder, EG 503, kaj germana T (kp. 612): © Klaus Jürgen Thies • E: Adolf Burkhardt 2001 • kun afabla permeso

623

1. En nia kanto printempas ĉio:
suno kaj birdoj kaj floroj.
Tiel feliĉas kaj belas vivo,
ĉar plen-anime ni kredas:

refreno:

Jesu, Vi estas vojo kaj vero.
Por ni Vi estas daŭra espero.
Vi estas vivo, ke ni eterne
kun ĉiuj loĝu en ĉiel’.

2. Nia kanteto plu iras kun ni,
korojn ĝojigas de homoj.
Do ni amike proponas al vi:
Kune ni iru la vojon.

3. Nian frataron edifas kune
preĝoj kaj kantoj kaj amo.
Tiel la vivo ne pezas dure,
helas sufero per savo.

EN NIA KANTO PRINTEMPAS ĈIO (originalo ne konata) • E: NV 212*

624

Ni estas feliĉaj,
ni havas la sunon.
Ni estas feliĉaj,
ni havas la lunon.
La teron, la florojn,
la bestojn havas ni.
Ni ĝoju pri la akvo!
Ni ĝoju pri la montoj!
Pri ĉio ĝojinda
ĉiutage ĝoju ni!
Ni aŭdu, ni vidu,
ni sentu, ni flaru,
gustumu la bonan
en tuta la viv’!

3-voĉa rondkanto
NI ESTAS FELIĈAJ • fonto nekonata

625

1. Endanĝeriĝis, ho Sinjor’,
la mond’ kaj nia vivo.
Ni fuŝis la naturon per
malsaĝa hom-aktivo.
Adoris ni al la Progres’,
kaj nun montriĝas ĝia prez’:
veneno-produktivo.

2. Prudenton, fortojn donis Vi
por flegi vivo-spacon;
sed aĉe ekonomis ni,
detruis ĝian pacon.
Ne ĉion fari, kion ni
ja povus fari! – tio ĉi
haltigos la minacon.

3. Ne retro-iru la Kristan’
al forpasintaj normoj.
Ni, male, helpu kun elan’
pretigon de viv-formoj,
en kiuj venas al akord’
pretendoj homaj – Dia ord’,
ja kvazaŭ roz’ kaj dornoj.

4. Ho Dio, ne permesu, ke
ni lasu nin instigi
de profitem’, aŭ jesu, ke
ĝi povu korojn ligi.
Por homa vivo – bona fart’,
por la naturo – bona gard’:
prov-ŝtono por praktiki!

5. La limojn de l’ kreskad’, Sinjor’,
ni devas akre senti.
Necesas fantazio por
teknikon komplementi
per tute nova vivo-stil’
kaj ŝpari energiojn mil
kaj pri l’ natur’ atenti.

6. La mondon Vi konfidis al
ni por ĝin home formi.
Ordonoj dek nin gvidas al
viglec’ por ne plu dormi:
planante pri la estontec’
ni volas, Di’, en ĉiu pec’
al Via vol’ konformi.

HERR, UNSER LEBEN UND DIE WELT • M: Wolfgang Dachstein 1524, Zürich ĉ. 1533/1534, EG 299 • germana T: © Detlev Block 1978, el «In deinen Schutz genommen – Geistliche Lieder» Vandenhoeck & Ruprecht Göttingen, 3a eldono 1984 • E: Adolf Burkhardt 1979 • kp. TK 63 • kun afabla permeso

▉

Nia tero sufiĉe produktas
por ĉies bezono,
sed ne por ĉies avido.

Mahatma Gandhi

626

1. Ho Eternulo, majesta sublim’!
Plenas ĉielo kaj tero de gloro.
Buŝoj infanaj laŭd-kantas pri Vi.

2. Buŝoj infanaj laŭd-kantas pri Vi.
Kontraŭ malbonaj Vi fondis potencon.
Eĉ super ili volbiĝas ĉiel’.

3. Eĉ super ili volbiĝas ĉiel’.
Sunon mi vidas, la lunon, la stelojn:
Kio mi, hom’, ke Vi pensas pri mi?

4. Kio mi, hom’, ke Vi pensas pri mi?
Kio homidoj, ke nin Vi memoras?
Glore Vi levis nin ĝis Via alt’.

5. Glore Vi levis nin ĝis Via alt’.
Vi nin elektis amikoj, helpantoj.
Vi tutan teron konfidis al ni.

6. Vi tutan teron konfidis al ni,
ĉion kreitan, jes, ĉion vivantan.
Ho Eternulo, majesta sublim’!

el Psa 8
HERR, UNSER HERRSCHER, WIE HERRLICH BIST DU • EG 270 • M kaj germana T: Johannes Petzold 1975 • © Strube Verlag, München • E: Adolf Burkhardt 1993

Du grupoj povas alterne kanti la strofojn.

MEDITO

Kantoj:
Flori kiel arbo → 013
Du veloj ekhelas → 109
Kelkafoje ni meze de l’ tag’ → 012

627

1. Mi amas Vin, Sinjoro,
Vin revas mia koro.
Vin tage mi deziras,
Vin nokte mi sopiras.

2. Komenco, celo, vojo,
krom Vi ne estas ĝojo.
Ĉi tie sur la tero
Vi sola la espero.

3. Ho mia Dio, venu,
animon mian benu,
por ke mi Vin honoru
kaj Vin eterne gloru.

MI AMAS VIN, SINJORO • M (laŭ motivo de Wolfgang Amadeus Mozart) kaj E (originale verkita): Albrecht Kronenberger 1989

628

1. Ho Lum’! Dum mia voj’ surtera
torĉeton mian prenu Vi,
ke sole Vi, radi’ fiera,
Vi, suna brilo, flam’ libera,
lumu super mi.

2. Ho Ĝojo! Beno en doloro!
La koron cedas mi al Vi.
Vidiĝas ĉiel-arka gloro,
feliĉa promesita horo
de maten-radi’.

3. Ho Kruco! Kara al memoro!
Ne preĝas mi eviti vin.
Dum mortos ĉia monda gloro,
elpolve kreskos ruĝa floro:
nova viv’ sen fin’.

O LOVE, THAT WILT NOT LET ME GO • HON 384 • LBW 324 • CP 774 • HAM 359 (T) • M (St. Margaret): Albert Lister Peace • angla T: George Matheson • E («Ho Am’, tenanta min konstante»): Frederick William Hipsley, 1966 en HE 119 • AK 144, 2-4

629

1. Mia koro ripozas en Vi.
Mia koro ripozas, Di’, en Vi.
Kiel bebo en la sin’,
kiel ido ĉe l’ patrin’
mia koro ripozas en Vi.

2. Mi konfidas sentime al Vi.
Mi konfidas sentime, Di’, al Vi.
Vi min portos tra danĝer’,
min konsolos en sufer’.
Mi konfidas sentime al Vi.

3. Kiel patro Vi zorgas pri mi.
Kiel patro Vi zorgas, Di’, pri mi.
Pli ol birdo aŭ lili’
mi valoras antaŭ Vi.
Kiel patro Vi zorgas pri mi.

4. = 1.

MEINE SEELE IST STILLE IN DIR • M kaj germana T: Klaus Heizmann • © 1991 Musikverlag Klaus Gerth, D – 35614 Asslar • E: Albrecht Kronenberger 1994

630

1. Vivojn sep mi volus havi. Kia beno, kia riĉ’!
Tio por deziroj ĉiuj estus rava plenumiĝ’.
La unuan mi eluzus, ŝip-stiristo, kapitan’,
por la vastan mondon vidi, veli sur la ocean’.

2. En la dua vivo min en cirko kovrus klaŭna vest’,
kaj admirus ĉiuj min, dresiston de sovaĝa best’.
En la tria, politike estus mi tre grava hom’,
ĉiutage inter Moskvo flugus kaj la Blanka Dom’.

3. Film-stelulo, kanzonisto estus mi en vivo kvar;
ŝikajn aŭtojn, belajn inojn mi posedus sen avar’.
Kaj por helpi la homaron, en la kvina vivo mi
estus kuracisto fama en tre alta pozici’.

4. Sesa vivo: ĉio nuna estis nura bagatel’.
Kosmonaŭto mi fariĝos, flugos inter lun’ kaj stel’.
En la sepa vivo – nu, mi kio povus esti plu?
Certe venos la ideo, speciala, sen tabu’.

5. Vivojn sep mi volus havi. Mi ricevis unu por
sole tiun ĉi travivi, antaŭ ol ĝi flugis for.
Tiu unu, mia, nun, kun ĝojo, trist’, plezuro, dev’ –
ke ĝi estu bona vivo – jen sincera mia rev’.

SIEBEN LEBEN MÖCHT ICH HABEN • M kaj germana T: Martin Gotthard Schneider • © Martin Gotthard Schneider, Freiburg • E: Adolf Burkhardt 1999

▉

Logas rev’ –
vokas dev’.

631

M (Slaat op de trommele) → 009 «Vi patran gloron»

1. Kara Sinjoro, se ni grupiĝas,
kiel kunul’ kunestas Vi.
Ade pri homoj Vi okupiĝas:
Sub Di-flugiloj nestas ni.

2. Al amikaro Vi jam apudas,
proksimiĝante pli kaj pli.
DIO SUR TER’ homecon preludas:
Do sonu homa melodi’!

3. Vin ne atingas akra okulo,
homo neniam vidis Vin.
Tamen konfesas ĉiu piulo:
Nin portas Vi en Via sin’.

4. Vi Vin vualas ĉie profunde,
vojas la flor’ al fin-destin’.
Sed kun homaro ĝojas abunde
Vi kiel edzo kaj edzin’.

5. Kara Sinjoro, apud ni restu,
home pilgrimu Vi kun hom’.
Gracon donante Vin manifestu,
ĝis vivos ni en Via dom’.

HEER ONZE HEER, HOE ZIJT GIJ AANWEZIG • GvL 456 • ZJ 540 • nederlanda T: Huub Oosterhuis 1965 • © Uitgeverij Gooi & Sticht, Baarn • E: Jacques Tuinder 1979 • TK 143 • kun afabla permeso [K338T]

632

Ho lumo de Di’, priverŝu la teron.
Vizitu la korojn kaj restu kun ni.

france:

Lumière de Dieu, inonde la terre,
visite nos cœurs et demeure avec nous.

LUMIÈRE DE DIEU • plurlingve en: EG (Württemberg) 575 • M, plurvoĉeco kaj T: © Communauté Grandchamp 1985 • E: Adolf Burkhardt 1998 • kun afabla permeso

633

1. Mia floro softe ridas, dum burĝono sin disfaldas.
Ĝi por plantoj, bestoj, homoj flor-odoros kaj rakontos

rondkante:

pri la paco tre bezona,
ke ni kantu kiel birdo.
Vivo nun por ĉiuj floru!

2. Arda suno mire gapas, kiam min radioj tuŝas.
Ĝi al steloj, lunoj, teroj brilas, donas kaj rakontas
pri la paco …

3. Nia ter’ amare ploras, se homar’ militon faras.
Fortajn, feblajn kaj malsanajn volas porti ĝi, rakonti
pri la paco …

4. = 1.

3-voĉ-rondkanta refreno
MEINE BLUME LACHT GANZ LEISE • M kaj germana T (kp. Rom 8,22): © Hans-Jürgen Hufeisen 1981 • E: Adolf Burkhardt 1981 • TK 89 • kun afabla permeso

634

1. Eta sem’ ESPERO,
nepagebla don’:
ĉu mi vin enplantos,
ke vi kreskos plu,
ke vi iĝos arbo,
ombre kovros nin,
fruktojn portos por ni ĉiuj,
kiujn premas tim’.

2. Eta spark’ ESPERO,
nepagebla don’:
ĉu mi vin nutrados,
ke transsaltos vi,
ke vi iĝos flamo
prilumanta nin,
fajriganta ĉiujn, ĉiujn,
kiuj en obskur’.

3. Moneret’ ESPERO,
nepagebla don’:
ĉu mi vin dividos,
metos al rentum’,
ke vi iĝos dono
viviganta nin,
riĉ-abund’ por ĉiu, kiu
ĝemas en bezon’.

4. Eta larm’ ESPERO,
nepagebla don’:
ĉu mi vin elploros
nun, por ĉies vid’,
ke vi iĝos tristo,
puŝos nin al ag’
kaj sufer’ kun ĉiuj, kiuj
sidas en mizer’.

5. Sableret’ ESPERO,
nepagebla don’:
ĉu mi vin disŝutos
por fojfoja brems’
ke vi iĝos grundo
haltiganta nin.
Floros nova viv’ por ĉiuj,
kiuj en rutin’.

KLEINES SENFKORN HOFFNUNG • M: Ludger Edelkötter • germana T: Alois Albrecht • el: Kleines Senfkorn Hoffnung (IMP 1067) • © KiMu Kinder Musik Verlag GmbH 42555 Velbert • E: Adolf Burkhardt 1984 • kun afabla permeso de la poeto,

635

1. Beni Mi volas vin ĉiam:
Se vin lacigas laboro
aŭ nokta sendorma horo,
beni Mi volas vin ĉiam.

2. Beni Mi volas vin ĉiam:
Se devas vivi vi sola,
vin gvidos la Mano Help-vola!
Beni Mi volas vin ĉiam.

3. Beni Mi volas vin ĉiam.
Dio la ŝarĝon forigos!
La pacon Li donos, firmigos!
Beni Mi volas vin ĉiam.

4. Beni Mi volas vin ĉiam
dum kurta vivo surtera
kaj dum translimiĝo la vera.
Beni Mi volas vin ĉiam.

SINUA SIUNATA TAHDON • M kaj finna T: Matti Nikunen 1982 • E: T. I. Haapalainen 2000

636

1. Dum serena kaj trankvila, hela nokt’
mi rigardas la stelojn sur ĉiel’.
Pripensante, ĉu en vivo estas senc’,
mi alvokas Vin, Patro, mia cel’.

refreno:

1.-3. Ho Dio, ho Dio, ho Sinjor’,
vidu, kiom mi volas trovi Vin.
Vi scias, ke emas mia kor’
esti Via kaj persisti ĝis la fin’.

2. Kiam plenis mia vivo je malvenk’
kaj mi falis pro la ŝtonoj de la krim’,
kiam dronis mia paco en tempest’,
Vin priserĉis ĉiu fibro de l’ anim’.
Ho Dio …

3. Homa vivo sur la voja kuras tord’;
en la supro de migrado mia cel’.
Kvankam ofte malaperas pied-fort’,
al Vi gvidas min la sankta fido-vel’.
Ho Dio …

KIEDY W JASNĄ, SPOKOJNĄ, CICHĄ NOC • Śpiewnik p. 43 • M kaj pola T: Henryk Czaj, prilaboro: H. Tomys OMI • E: NV 210*

637

La tritik-grener’
en la sin’ de l’ ter’:
Se ĝi mortas,
frukton abundan ĝi portas.

Joh 12,24
LA TRITIK-GRENER’ • M: KS 419 • E: Albrecht Kronenberger 1995

638

1. Estos vi sen kompren’ morgaŭ en mia horo.
Estos vi sen kompren’ pri la kanto de l’ glor’.
Estos vi sen kompren’. Sed mi devas nun morti,
ke al via frenez’ estu Dia pardon’.
Estos vi sen kompren’, viaj pordoj fermitaj,
kaj barita la kor’ al la suno de l’ am’.
Vi foriros de ĉi, priplorinda kohorto,
ekos al horizont’, kiu cedos sen ĉes’.

refreno:

Ho, Getsemani’!
La luno dancas en la arboj.
Ho, Getsemani’!
De uvoj plenas la premil’.

2. Estos vi sen kompren’ pri la bel’ de l’ mesaĝo,
kiun portis al vi mi, tremante pro ĝoj’.
Estos vi sen kompren’. Vi vin kredos saĝuloj,
alnajlante al kruc’ la saĝecon de Di’.
Atencita de vi estos ĉie la paco.
Akre sonos la kri’ nur de via orgojl’.
Vi foriros de ĉi, por konkeri la mondon.
Estos via rikolt’ nur ruin’ kaj dolor’.

OH GETHSÉMANI • M kaj franca T: Odette Vercruysse • © copyright control • E: Bruno Masala / Albrecht Kronenberger 1995

639

Dio en la kap’ kaj en la intelekto.
Dio en okul’ kaj en vidado.
Dio en la buŝ’ kaj en parolo.
Dio en la kor’ kaj en pensado.
Dio ĉe la fin’, kiam mi forpasos.

angle:

God be in my head, and in my understanding;
God be in mine eyes, and in my looking;
God be in my mouth, and in my speaking;
God be in my heart, and in my thinking;
God be at mine end, and at my departing.

GOD BE IN MY HEAD • HON 166 • kp. HAM 332 • M (God be in my head): Henry Walford Davies • angla T: Book of Hours 1514 • E: M. C. Butler, 1966 en HE 118

640

1. Spiko kaj grapolo:
nia krista rolo.
Esti muelataj ja dolorigas nin, sed moligas nin.

2. Nutra gren’ kaj uvo:
jen kristana pruvo.
Esti elpremataj ja suferigas nin,
sed taŭgigas nin.

3. Grajno kaj vin-bero:
bildo de espero.
Ĉar sen tia mem-donem’ restus en soif’
kaj sen fest’ la viv’.

WEIZENKÖRNER, TRAUBEN • M: Ludger Edelkötter • germana T: Wilhelm Willms • © Impulse Musikverlag Ludger Edelkötter, 48317 Drensteinfurt, el: Weil du mich so magst (IMP 1036) • E: Albrecht Kronenberger 1994

641

1. Post la vent’ silento,
sekvas nokton tag’,
post soifo, akvo freŝa,
pan’ satiga, Vi,
pan’ satiga, Vi,
pan’ satiga, Vi,
nur Vi.

2. Por la sklav’ libero;
aŭdas surda hom’;
por lamulo paŝ’ pieda:
forton donas Vi,
forton donas Vi,
forton donas Vi
al mi.

3. Manoj karesantaj;
vidas min kompat’;
krion levas mizerulo,
homoj ĉirkaŭ mi,
homoj ĉirkaŭ mi,
homoj ĉirkaŭ mi,
jen Vi.

4. Via Nom’ sciinda,
ĝusta la kompas’,
kiom foro eĉ timigas,
vojon iru mi,
vojon iru mi,
vojon iru mi kun Vi,

Coda:

vojon iru mi kun Vi.

KIEL PLUEN? • el: «De Kracht om door te gaan, Gedichten, liederen, gebeden» 1997 • M: © Jan Baaij • nederlanda T: © Jacqueline Roelofs-Van der Linden • E: Jacques Tuinder 2000 • kun afabla permeso

MORTO KAJ ETERNA VIVO

Psalmo:
Psa 130 → 081.7
Rekviemo:
Meso por Mortintoj → 081
Funebra Ceremonio → 084
Sakramento:
Sankt-Oleado de Malsanuloj → 105
Preĝoj:
Antaŭ la Pordo de la Morto → 105.4
Kantoj:
Nur gastoj ni sur tero → 083
Sankta Dio, Via nom’ → 085
Rapidis tago for → 175
Vivas neniu el ni por si mem → 807

642

Kristo, miajn pensojn regu
en la monda uragan’,
kaj min helpu, Krist’ kaj flegu!
Mi, de Dio ja infan’,
nur je glor’ de Dio spiru.
El la viv’ surtera mi
do en Via nom’ foriru,
kiam plaĉas nur al Li.

JESUS, STYR DU MINE TANKER/TANKAR • NSB 601 kaj 602 • Salmebok 785 • M (O Durchbrecher): Halle 1704, EG 388 • norvega T: Elen Opdal Bernhoft ĉ. 1700 • E: Trygve Raimar, 1971 en AK 135

Alia melodio: Hovden → 656 «Kristo, helpu min batali»

643

1. Ne scias mi, kiam mi mortos:
en juna aŭ maljuna aĝ’.
Sed timon mi nepre ne portos
ĉe l’ fino de mia vojaĝ’.
Ĉar kiam alvenos la horo,
sin vaste malfermos la pord’
de l’ domo de l’ Patro, kaj Kristo
min kaptos je l’ manoj kun fort’.

2. Ne scias mi, kie mi mortos:
ĉu hejme en plora silent’,
ĉu sola en trista kliniko
aŭ froste sub stel-firmament’,
ĉu eble en paŝ-brua strato
aŭ for de la hom-plena voj’.
Nur scias mi, ke mi atingos
la landon de beno kaj ĝoj’.

3. Ne scias mi, kiel mi mortos,
ĉu eble post longa sufer’,
ĉu kruda trafik-akcidento
min fulme for-tranĉos de l’ ter’,
ĉu tiam ankoraŭ mi vivos
libere aŭ inter subprem’.
Nur scias mi: Iam mi loĝos
en la nova Jerusalem’.

4. Ne scias mi eĉ, ĉu mi mortos,
aŭ ĉu mia Reĝ’ kaj Sinjor’
sub sonoj de l’ lastaj trumpetoj
min prenos tuj kun Si al glor’.
Feliĉe, Sinjor’, Vi ja scias,
ĉar estas tro multe por mi!
Por mi restas sole la fido,
ke estos tre bone ĉe Vi!

HEER, U WEET HET • M (Trewen): David Emlyn Evans • nederlanda T: Annie Sanders el Voor zieken en gezonden, eldonejo Kok en Kampen • © copyright control • E: H. A. de Hoog 1980 • TK 82

644

1. Ĉiam mi pensas pri Cion,
bela mirinda esper’.
Tio superas ja ĉion,
kion mi vidis sur ter’.
Trans la kaŝanta vualo
lumas la urbo en glor’.
Sonas al mi en la valo
kanto ĉiela tra plor’.

refreno:

1.-3. Levos maten’ de l’ eterno
for la vualon de mi.
Morto, malsano ne estos,
vivo ĉiamos ĉe Di’.

2. For nun la povo de l’ morto,
Kristo ja venkis kun brav’.
Golgota estas la forto
same pro reĝo kaj sklav’.
Apud la koro de Dio
vivu la vivon kun Li.
Venkon Li donas en ĉio.
Jen la ripozo por vi.

3. Tentoj atakas survoje.
Ŝajne abundas malbon’.
Pikas la dornoj multfoje,
ŝiras piedojn de l’ hom’.
Tamen pensante pri Cion
sentas mi flamojn el ĝoj’.
Ne plu mallevos mi vidon
al la mizero sur voj’.

HER FRA MITT SION JEG SKUER • STÄDSE PÅ SION JAG TÄNKER • SPB 312 • M (Barnard): Charlotte A. Barnard • norvega T: Thomas Ball Barratt 1904 • sveda traduko: Richard Edhelberg 1910 • E (el la norvega kaj sveda): Erik Carlén, 1962 en EKA 37 • AK 252
• Psa 137,5s

645

1. Jerusalem’, benita
per lakto kaj miel’,
anime mi sopiras
al vi kaj via hel’.
Sed elkompreni povas
neniu homa kor’
la ĝojon kaj feliĉon
de via lumo-glor’!

2. La aŭloj de Ciono
resonas per fanfar’
martiroj noblaj kantas
kaj sankta anĝelar’.
La Princo estas tie
en tago sen vesper’.
Loĝadas beatuloj
sur glora luma ter’.

3. Jen la Davida trono,
kaj tie sen ĉagren’
aŭdiĝas triumfantoj
en kanto de solen’.
Jubile la venkintoj
eterne laŭdos Lin,
en roboj blanke brilaj
kun pura ĝoj’ sen fin’.

4. Ho kara dolĉa lando
de Dia sanktular’!
Ho lando feliĉega
ĉe la kristala mar’!
Nin gvidu, Kristo, tien
pro Via kor-favor’.
Al Vi, kun la Spirito
kaj Patro, estu glor’.

JERUSALEM THE GOLDEN • HAM 278 • HON 259 • M (Ewing): Alexander Ewing • angla T: John Mason Neale, traduko de la latina Urbs Sion aurea de Bernardo el Cluny (12a jc.) el ties verko De contemptu mundi • E: Clarence Bicknell (1842-1918), 1966 en HE 175

646

S/K:

1. |: La trumpet’ ĉiela
eksonoros tuj,
kaj neniu hom’
povos kaŝi sin. 😐

K:

He ho, venu vi,
venu, venu vi.
La trumpet’ ĉiela
eksonoros tuj.

2. |: Malfermita estas
ĝis nun la ĉiel’.
Ne atendu do
tagon de la mort’. 😐

He ho, venu vi,
venu, venu vi.
Malfermita estas
ĝis nun la ĉiel’.

3. |: El la eklezio
venas forta vok’.
Ne atendu do
tagon de la mort’. 😐

He ho, venu vi,
venu, venu vi.
El la eklezio
venas forta vok’.

4. |: Vere mi ne timas
tagon de la mort’,
ĉar atendas mi
vivon en ĉiel’. 😐

He ho, venu vi,
venu, venu vi.
Vere mi ne timas
tagon de la mort’.

5. |: Fidu al Jesuo
Kristo, la Sinjor’,
tiam havos vi
vivon en ĉiel’. 😐

He ho, venu vi,
venu, venu vi.
Fidu al Jesuo
Kristo, la Sinjor’.

PFUNGI YAGU YULU • el Gabono • M (La Trumpet’) kaj nzebi-a T: Jonas Wabiala • © copyright control • E: Philippe Cousson • Kloster Kirchberg 2001

647

1. La stepo ekfloros.
La stepo ĝoj-krios kaj ridos.
La rokoj, fermitaj jam de sia kreiĝo,
akvo-plenas ĝis rand’.
La rokoj oscedos.

La akvo fluados.
La akvo arĝentos kaj ŝaŭmos.
Kiu soifas, jam trinkos.

La stepo, ĝi trinkos.
La stepo ekfloros.
La stepo ĝoj-krios kaj ridos.

2. L’ ekzilo finiĝis.
Revenos kun garboj or-flavaj
popolo pelita el patrujo funebre,
procesie laŭ vic’,
por ĉiam revenas.

Similaj al akvoj,
torente rapidaj, profunden
sin de montaro ĵetantaj,

la homoj ĝoj-krias.
Semintoj per larmoj
revenas ĝoj-krie ridante.

3. Mortinto: li vivos.
Mortinto ja aŭdos: Nun vivu!
Post fin’ de pilgrimo, superŝutis lin ŝtonoj:
Levu vin, ho mortint’,
jam lumas mateno.

Nin mano invitos,
kaj voĉo nin vokos: Apertu
tero, ĉielo, abismo,

kaj tiam ni aŭdos.
Ni sekve leviĝos,
ĝoj-krios ridante kaj vivos.

DE STEPPE ZAL BLOEIEN (Kanto de la Releviĝo) • M: Antoine Oomen • nederlanda T: Huub Oosterhuis • © Uitgeverij Gooi & Sticht, Baarn • E: Jacques Tuinder 1984 • TK 107 • kun afabla permeso
• Jes 35,1-2

648

refreno:

Di-Amantoj estos kiel la suno,
brilanta en sia glor’.
Di-Amantoj estos kiel la suno,
brilanta en sia glor’.

versoj:

1. Nokt’ ankoraŭ venkas super lum’,
kaj la ombroj super nia sun’.
Sed jam venas nova tag’ en glor’,
jen ekbrilas lumo de l’ aŭror’.

2. Multas ploroj, larmoj kaj intrig’,
hom’ de l’ hom’ ankoraŭ malamik’.
Sed pro Krist’, pro Lia mem-ofer’,
ni esperas kontraŭ malesper’.

3. Jen milit’ ankoraŭ kaj terur’
kaj kreskanta maljusteco-spur’.
Sed la tag’ jam antaŭ nia pord’.
Dankon, Krist’, venonta Dia Vort’!

DIE GOTT LIEBEN, WERDEN SEIN WIE DIE SONNE • M kaj germana T: Peter Strauch • © Hänssler Verlag, D-71087 Holzgerlingen • E: Albrecht Kronenberger 1997/1999
• Juĝ 5,31

649

Fid’, esper’ kaj amo restas.
Ĉio monda pasas for.
Sed eternas Di-Sinjor’.

Amen.

3-voĉa rondkanto kun fina «Amen»
GLAUBE, HOFFNUNG, LIEBE BLEIBEN • M kaj germana T (laŭ 1 Kor 13,13): © Klaus Jürgen Thies • E: Adolf Burkhardt 2001 • kun afabla permeso

650

1. Pripensu, kiam ĉi nebulo foros,
nun ĉirkaŭanta vivon per mallum’,
kaj tag’ eterna por ni jam aŭroros,
kun Dio kaj Ŝafido kiel sun’.

2. Ho pensu, kiam ter-problem’ sin solvos,
kaj foros ĉiu «kial» de cerbum’,
profundoj la kaŝitaj sin disvolvos,
kaj sur la Diajn vojojn falos lum’.

3. Ho pensu, kiam ĉesos ĉiu ploro,
silentos ĝemoj, kuraciĝos jam
la vundoj turmentantaj en la koro
pro Lia graco, Lia forta am’.

4. Ho pensu, kiam per okulo klara
mi Tiun vidos, kiun kredis mi
kaj sekvis tere. En feliĉ’ senbara
mi en la alto staros antaŭ Li.

5. Ho pensu, tiam mi ne pekos, krimos
en mia penso, ago aŭ en vort’,
ho pensu, pri pekemo ne plu timos
mi tiam, ĉar perdiĝis ĝia fort’.

6. Ho pensu, tie en la hal’ de oro,
en lum’ eterna Lin renkontos mi,
kaj mi parolos kun l’ amik’ de l’ koro
pri viv’ sur ter’ kaj pri la viv’ ĉe Di’.

7. Savanto! Ĉiam venu kun konsolo
al mia kor’ sur prema vivo-voj’!
Kaj memorigu min pri Via volo,
ke tra la plor’ ridetu Via ĝoj’!

TÆNK NAAR ENGANG DEN TAAGE ER FORSVUNDEN • TÄNK NÄR EN GÅNG DET TÖCKEN HAR FÖRSVUNNIT • M (Berggreen): Andreas Peter Berggreen 1856, NSB 629 • norvega T: Wilhelm Andreas Wexels 1841, kp. NSB 855: TENK NÅR ENGANG DEN TÅKE ER FORSVUNNET • sveda traduko: Elin Silén 1920, SPB 320 • E: Magda Carlsson-Bohman, 1952 en EK 36 (strofoj 1, 2, 4), Hans Amund Rosbach, 1966 en CH 86 (strofoj 3, 5, 6, 7) • AK 251

Alia melodio: Sinjoro, blovu → AK 82

651

M (Flemming) → 606 «Estro de l’ vivo»

1. Karan Amikon ĉie mi serĉadas;
de la tagiĝo Lin mi sopiradas;
tamen ne trovis ĝis vespera horo
arda la koro.

2. Kie beleco montras sin, aŭ floro
spike kliniĝas; kie bon-odoro
venton parfumas – eĉ en vivo mia –
jen amo Lia!

3. Mi aŭdas Lin en spiro de somero,
himno arbara, fluo de rivero.
Plej dolĉe al la koro Li parolas,
kaj min konsolas.

4. Tamen, ho ve! kaŝadas Lin nebulo;
preĝo atingas Lin, sed ne okulo.
Ke mi Lin vidu! metu koron mian
sur bruston Lian!

5. Se tiel bela estas ĉiu guto
de la vivado, de l’ kreita tuto,
kiom pli belas gloro senkompara
de l’ fonto klara!

6. Kiam kun Li mi staros sur la rando
ĝoja kaj paca de la hejma lando,
kaj gvidos min al ĝia tero brila
morto trankvila?

7. Preĝu, atendu, ho animo mia!
Baldaŭ renkontos vin Amiko via;
ame vin premos, ŝirmos de atakoj
en Siaj brakoj.

8. Rifuĝos vi al tiu paca bordo,
kiel kolombo al la hejma pordo;
kiel paŝtisten kuras la ŝafido
en plen-konfido!

VAR ÄR DEN VÄN • sveda T: Johan Olof Wallin 1818, SPB 305 • E: Joseph Rhodes, 1966 en HE 74 • AK 158 [K859T]

652

1. Al Vi, Sinjor’, al Vi mi iras pente,
kun plena fido vokas al ĉiel’.
Ĉar kiu paŝas sub la Dia graco:
ne tuŝos lin amara tuja sort’.
Eĉ se la sun’ estingus sin ĉiele,
de la refreŝa kredo ŝprucos font’,
en la mallum’ la koro trovos Patron,
eterna Amo, mia Di’,
eterna Amo, mia Di’!

2. Al Vi, Sinjor’, al Vi mi fidas ege,
ke kun la graco savon trovos mi,
kaj ne pereos en tombej’ putrante.
Vi tamen pravus puni min pro pek’.
Kaj kiam dornoj pikos la tempiojn,
el mia frunto fluos peza ŝvit’,
mi ĉiam laŭdos, Dio, Vian nomon,
eterna Amo, mia Di’,
eterna Amo, mia Di’!

AL VI, SINJOR’, AL VI MI IRAS PENTE (originalo ne konata) • M: buŝe transdonita • E («Mia Sinjor’, al Vi mi iras pente»): NV 233* [859T]

653

1. Ĝemetas la kreitaĵar’ pro doloro.
Jen kial sopiras sen ĉes’ ĝia koro:
Ĝin peze sklavec’ de pereo subpremas.
Sopiras ĝi al liberec’, tial ĝemas.

2. Post homa pek-falo, la Dia malbeno
ja ĉie resonis, ne nur en Edeno.
Ĝi eĥis al arboj, al birdoj en nestoj,
al fiŝoj en akvo, al floroj kaj bestoj.

3. De tio devenas arb-pinta susuro,
ĝem-spir’ pro sopir’ de la tuta naturo.
Pro tio miksiĝas la ĝoj’ kaj ĉagreno
en birda kantad’ je vesper’ kaj mateno.

4. Pri tio, se povus paroli la ŝtonoj,
aŭdiĝus el ili tutsamaj la sonoj:
sopiro al iam venonta mateno
kun vivo por ĉio sen pek’ kaj ĉagreno.

5. Ĝis gloron de nia Sinjor’ ni akiros,
la tuta naturo senĉese sopiros,
ĝis ĉiun kaj ĉion Li senkatenigos
kaj ĉion falintan kompate starigos.

6. Ŝafido kaj lup’ tiam pace paŝtiĝos,
per fonto de viv’ la soifo foriĝos.
Triumfe kantados infanoj de Dio,
Lin gloros, ĉar Li estas ĉio en ĉio.

ALL SKAPNINGEN SUKKER • M (All skapningen): Ivar Widéen 1916, SPB 512 • norvega T: Jørgen Moe • E: Trygve Raimar, 1971 en AK 250
• Rom 8,22 • Jes 11,6 • 1 Kor 15,28

654

Via animo, Krist’, sanktigu min.
Korpo de Kristo, volu savi min.
Sango de Kristo, vi satigu min.
Akvo elflanka, volu lavi min.

Via sufero, Krist’, fortigu min.
Bona Jesuo, Vi elaŭdu min.
En Viajn vundojn volu kaŝi min.
Ho, ke neniam mi forlasu Vin!

Kontraŭ Satano Vi defendu min.
En mia morta horo voku min.
Al Via gloro Vi venigu min,
kun la sanktuloj laŭdi Vin sen fin’.

ANIMA CHRISTI, SANCTIFICA ME • SOUL OF MY SAVIOUR • HON 452 • VH 32 • M (Anima Christi): William J. Maher • latina T: eble de papo Johano XXII • angla T: anonima • E (el la latina): Albrecht Kronenberger 1999

655

1. Verda el la tero
kreskas nova tig’;
morta kuŝis longe
semo de tritik’.
Vivas la am’,
relevas sin el mort’.
Kiel la tritiko
verdas Dia Vort’.

2. En la tombon metis
Lin murdista man’,
certa, ke neniam
resurektos am’.
Kuŝis la sem’
dormante sub la ter’.
Kiel la tritiko
verdas am-esper’.

3. Paske Li aperis,
kvazaŭ verda plant’,
post tri mutaj tagoj
sub la tomba rand’.
Jen, vidu Lin,
levitan el la mort’!
Kiel la tritiko
verdas Dia Vort’.

4. Kiam niaj koroj
vintras en ĉagren’,
Via tuŝ’ revokas
nin al paska ben’.
Kampoj de l’ kor’:
El morta nuda ter’
kreskas la tritiko:
amo kaj esper’.

NOW THE GREEN BLADE RISES • Unisono 36 • M (Noël Nouvelet): franca, 15a jc. • angla T: John Macleod Campbell Crum 1928 • E: Adolf Burkhardt 2000

656

1. Kristo, helpu min batali,
ĉar malforta estas mi;
tent’ min igas stumbli, fali,
se min ne kompatas Vi.
Kiam pek-abismoj muĝas,
malfortiĝas mia vol’.
Nur per Via help’ mi fuĝas,
estas nur ĉe Vi konsol’.

2. Dio volu, ke respondo
mia estu en la hor’
de eliro el la mondo:
«Bone mi batalis por
fini viv-kuradon mian,
gardi fidon, Krist’, al Vi.
Fine donu Vi la Dian
kronon de justec’ al mi!»

2 Tim 4,7s
HJELP MEG, HERRE KRIST, Å STRIDA • M (Hovden): norvega popolmelodio (Oppdal), NSB 628 kaj Salmebok 300 • norvega T: Anders Hovden 1915, NSB 451 • E: Trygve Raimar, 1971 en AK 141

657

1. Mi kore amas Vin, Sinjor’;
mi petas, Vi ne estu for
de mi kun Via graco!
La tuta mond’ ne logas min
nek priĉiela pens-kombin’,
dum restas Via paco.
Eĉ se rompiĝos mia kor’,
Vi tamen estos en la plor’
la granda kor-konsol’ por mi.
Per sango elaĉetis Vi.
Ho Jesu Krist’, Vi Di-Sinjor’,
Vi Di-Sinjor’!
Ne lasu min en malhonor’!

2. Animo, korpo, ĉiu grac’
ja estas Via Di-donac’
en nuna vivo mia.
Por ke mi povu laŭdi Vin,
dediĉu al gefratoj min;
abundu graco Via.
Ne kaptu min erar-instru’,
mensogoj, murd’, satan-influ’!
En ĉiu krizo gardu min,
ke venke mi toleru ĝin.
Ho Jesu Krist’, Sinjoro-Di’,
Sinjoro-Di’,
en mort-angor’ konsolu Vi!

3. Sinjor’, min en la lasta sort’
anĝeloj portu post la mort’
en Abrahaman sinon!
La korpo sen sufer’ aŭ plag’
ripozu ĝis la lasta tag’,
lasinte la animon!
Sed tiam revivigu min,
por ke mi povu vidi Vin
en ĉiu ĝoj’, ho Dio-Fil’,
grac-trono mia kaj savil’!
Ho Jesu Krist’, elaŭdu min!
Elaŭdu min!
Mi ĉiam volas laŭdi Vin!

HERZLICH LIEB HAB ICH DICH, O HERR • EG 397 • M (Herzlich lieb): Strasburgo 1577 • germana T: Martin Schalling (1569) 1571 • E: Richard Hoppe, 1965 en EKE 22 • AK 152
• Luk 16,22

658

1. Sur la sojl’ de Sia dom’ pretas Patro por vi.
Lia ama sin’
jen malfermas sin.
Sur la sojl’ de Sia dom’ pretas Patro por vi.

2. Kiam pordoj de la viv’ sin malfermos por ni,
en la pac’ de Di’
ni revidos vin,
kiam pordoj de la viv’ sin malfermos por ni.

3. Per la sango de Jesu’ per la mort’ sur la kruc’,
la pardon’ de Di’
liberigos vin
per la sango de Jesu’ per la mort’ sur la kruc’.

4. Per la akvo de la viv’ puros via okul’,
kaj por via sav’ vi ekvidos Lin.
Per la akvo de la viv’ puros via okul’.

5. Je l’ alvoko de l’ Sinjor’ restariĝos vi,
kaj feliĉos vi
en la ĝoj’ de Di’.
Je l’ alvoko de l’ Sinjor’ restariĝos vi.

SUR LE SEUIL DE SA MAISON • EBL 657 • CN 744 • LD 530 • M kaj franca T: anonimaj • E: Roger Degrelle • Nia Kantikaro SL41-1*

659

M (Kirken) → 667 «Domo malnova estas ĝi»

1. Funden penetras pens-esplor’,
sin pri l’ sekret’ orientas.
Spurojn mi trovas de l’ Aŭtor’,
kiuj la volon prezentas.
Kaj demandante: Kiu fort’
estas por mondo la subport’?,
Di’, Vian amon mi sentas.

2. Kiam renkontas Tiun mi,
kiu kun graco rapidas,
sonas en la animo ĝi,
ton’, kiu supren min gvidas.
Se frate Li rigardas min,
ĉiu vualo levas sin:
Di’, Vian amon mi vidas.

3. Se en animon, Ama Fort’,
mem Vi eniras kaj savas
min por-eterne per la Vort’,
io alia ne gravas.
Koro nenion petas pli,
ĉar en kvieto estas ĝi:
Di’, Vian amon mi havas.

4. Ankaŭ por mi alvenos hor’,
kiam la lum’ ŝajne mortos
pro la funebro kaj dolor’
aŭ kiam plago perfortos.
Falos tretita mi al ter’
sen ia pov’ en viv-sufer’:
Di’, Via amo min portos.

5. Estos rompita la serur’,
kiu la celon sigelas
de mia viv’, kaj vero-pur’
fine demandojn forpelas.
Mi Vian nomon gloras – Vin,
kiu al koro premos min:
Di’, Via am’ sin rivelas.

TRÄNGER I DOLDA DJUPEN NER • SPB 26 • sveda T: Natanael Beskow 1919 • E: Karl-Olof Sandgren 1978 • TK 157 [K928T]

▉

Neniu povas meti alian fundamenton
krom tiu, kiu estas metita,
tio estas Jesuo Kristo.

1 Kor 3,11

660

1. Dio, pli apud Vin, pli apud Vin!
Eĉ se per kruca voj’ Vi levos min,
ĉio nur tiros min,
Dio, pli apud Vin.
Dio, pli apud Vin,
pli apud Vin!

2. Se voje kovros min nokta kurten’,
sur tera lito, kun ŝtona kusen’,
sonĝoj venigu min,
Dio, pli apud Vin,
Dio, pli apud Vin,
pli apud Vin!

3. Ĉio montriĝu nur ŝtup’ al ĉiel’,
kion alsendas Vi kun ama cel’.
Voku anĝeloj min,
Dio, pli apud Vin,
Dio, pli apud Vin,
pli apud Vin!

4. Tiam laŭd-kantos mi en frua hor’,
kreos Betelon el ŝtona dolor’,
kaj per sufero pli
alproksimiĝos mi,
Dio, pli apud Vin,
pli apud Vin.

5. Se ĝoje flugos mi tra la eter’,
preter la sun’ kaj lun’ kaj stela sfer’,
kantos ankoraŭ mi,
Dio, pli apud Vi:
Dio, pli apud Vin,
pli apud Vin!

NEARER, MY GOD, TO THEE • Unisono 84 • HAM 352 (T) • HON 348 (T) • M (Bethany): Lowell Mason 1856 • angla T: Sarah Adams Flower (1840) 1841 • E: mozaiko, 1966 en HE 100 • AK 139
• Gen 28,10-22

661

1. Sur mia voj’
el tiu mond’,
sur mia voj’ el tiu mond’:
ho Sinjoro, kia ĝojo
sur mia voj’ el tiu mond’!

2. En akompan’ de l’ Sanktular’: …

3. Ĉe la fanfar’ de l’ ĉefanĝel’: …

4. Jen la alven’ de la Mesi’: …

5. La resurekt’ de ĉiu karn’: …

6. Ĉiel’ kaj ter’ en nova glor’: …

7. Eterna viv’ en feliĉec’: …

8. Je l’ tago de l’ Haleluja: …

OH, WHEN THE SAINTS GO MARCHING IN • M kaj angla T: Spiritualo • E: Albrecht Kronenberger 1996

662

1. En oliv-ĝarden’ komencis
mondon savi Krist-Jesu’
kaj soleca sange ŝvitis
time de l’ sufer’.

2. La kalikon Li akceptis
el la mano de l’ anĝel’.
La pokalon Li eltrinkis
por la tut-homar’.

3. Devas vivon vi eltrinki
tute, ĝis la lasta gut’,
ĝis finiĝos via tempo
je la Dia ven’.

4. Sed ne pensu, ke sukcesos
vi per unu-nura glut’.
Oni eron nur post ero
venos al la fund’.

5. Jen ankoraŭ tiu lasta
gut’ amara antaŭ vi.
Sed kuraĝu, jam malferma
la ĉiela pord’.

6. Ne eternos la soleco,
ne eternos la sufer’:
Jam ekbrilas Lia gloro,
Dio vokas vin.

PIJ TEN KIELICH • M kaj pola T: nekonataj verkintoj • E: NV 213*

663

1. Jen tag’ al tago diras,
ke mia vivo iras
al sia eternec’.
Ho eternec’, vi belas.
Vin mia koro celas.
Mi hejmas ne en tiu temp’.

2. Mi kantos, dum mi spiras,
kaj mia kanto iras
al la ĉiela tron’.
Ho mia Di’, Vi belas.
Vin mia vivo celas.
Mi hejmas nur en Via kor’.

EIN TAG, DER SAGT DEM ANDERN • Deutsches Messantiphonale p. 989 • M: Heinrich Rohr • germana T: Gerhard Tersteegen 1745, EG 481,5 kaj RG 573,9 • © copyright control • E (2a strofo originale verkita): Albrecht Kronenberger 1999

664

O … Kristo resurektis, Kristo resurektis.
O … Alleluia, alleluia.

latine:

Christus resurrexit.

CHRISTUS RESURREXIT • Kanto el Taizé • Jacques Berthier • © Ateliers et Presses de Taizé • E: Reinhard Pflüger 1996 • kun afabla permeso

Al la antaŭa paĝo / zurück zur vorangehenden Seite
Al la supra paĝo / zurück zur übergeordneten Seite
Al la posta paĝo / zur nachfolgenden Seite